مناجات خمس عشرة: تفاوت میان نسخه‌ها

# مناجات سید ساجدین و زمزم صفا، نام دو کتابی است که محسن غرویان در شرح مناجات خمس عشر نگاشته است. <ref>باقریان موحد و دیگران؛ کتاب‌شناسی نیایش‌های شیعه؛ ص ۲۷۲</ref>

علامه مجلسی در بحارالانوار زمان قرائت مناجات‌های خمس عشر را به تفکیک آورده<ref>مجلسی، بحار الأنوار، ج ۹۱، ص۱۵۳ ـ ۱۴۲.</ref> ولی [[شیخ عباس قمی]] در مفاتیح الجنان زمان قرائت‌ها این مناجات‌ها را ذکر نکرده است.

|}

از دیدگاه [[عبدالله جوادی آملی]] نظم تدوینی مناجات خمس عشر قابل تأمل است و عالمان اخلاق باید نظم این مناجات ها را سامان دهند. وی معتقد است:

:: ... چنانکه نظم تدوینی برخی ادعیه نیز قابل تامل است؛ مثلا، اولین مناجات از «مناجات خمس عشرة» که از [[امام سجاد]] (صلوات الله علیه) نقل شده، در ترتیب کنونی آن، «[[مناجات التائبین|مناجات تائبان]]» و آخرین آن، «[[مناجات الزاهدین|مناجات زاهدان]]» است؛ در حالی که اگر این پانزده مناجات پانزده مرحله، یا منزلت باشد، مناجات زاهدان، در ردیف مناجات های اولیه است ، نه آخرین مناجات؛ یعنی، انسان، نخست توبه می کند و زهد می ورزد و از رذایل می رهد و سپس به فضایل بار می یابد که عالیترین فضیلت، «حب لقاء الله» و بالاتر از آن، «حب الله» است. همان طور که فقیه کارشناس یا اصولی صاحب نظر، مسائل فقهی یا اصولی را سامان می بخشد و مرتب می کند، عالم اخلاق نیز باید با بررسی های کارشناسانه، درجات سیر و سلوک را از ادعیه و مناجات ها کاملا استنباط کند. پس همان طور که عالمان اخلاق باید [[آیه|آیات]]، روایات و سیره [[معصومین]] (علیهم السلام) را سامان ببخشند، ادعیه و اذکار را نیز باید سامان بدهند؛ زیرا تبیین مراحل و مراتب ادعیه نیاز به بحث های علمی دارد.<ref>جوادی آملی، مراحل اخلاق در قرآن، ص ۱۵۰</ref>

== پانویس ==

  {{پانویس|2}}