۱۶٬۳۶۱
ویرایش
جز (←ویژگیهای محتوایی) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
* یکی از نقاط قوت لهوف، نقل کامل خطبههای امام سجاد(ع) در [[خطبه امام سجاد در شام|شام]] و [[خطبه امام سجاد در کوفه|کوفه]]، خطبههای حضرت زینب(س) در [[خطبه حضرت زینب در شام|شام]] و [[خطبه حضرت زینب در کوفه|کوفه]] و نیز [[خطبه فاطمه صغری در کوفه|فاطمه دختر امام حسین(ع)]] دانسته شده است.<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۵.</ref> | * یکی از نقاط قوت لهوف، نقل کامل خطبههای امام سجاد(ع) در [[خطبه امام سجاد در شام|شام]] و [[خطبه امام سجاد در کوفه|کوفه]]، خطبههای حضرت زینب(س) در [[خطبه حضرت زینب در شام|شام]] و [[خطبه حضرت زینب در کوفه|کوفه]] و نیز [[خطبه فاطمه صغری در کوفه|فاطمه دختر امام حسین(ع)]] دانسته شده است.<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۵.</ref> | ||
* کتاب لهوف همچنین مطالبی دارد که پیشتر در مقاتل نیامده است؛ مانند نامه امام حسین(ع) به [[بنیهاشم]]، خبر دادن از شهادتش با جمله «ان الله شاء أن یرانی قتیلاً»، و بازگشت [[اسیران کربلا|اسیران]] به کربلا در روز [[اربعین حسینی|اربعین]].<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۵-۲۲۸.</ref> گفته شده که شاید شهرت عمومی این مطالب در آن دوره به اضافه باورهای شیعی همچون [[علم غیب امامان|علم غیب امام]] سبب شده تا ابنطاووس این گزارشها را تاریخی تلقی کرده و در کتاب خود ذکر کند.<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۲۹.</ref> محدث نوری وجود مطالب اشتباه در کتاب را ناشی از جوانی نویسنده دانسته است.<ref>نوری، لؤلؤ و مرجان، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۵.</ref> | * کتاب لهوف همچنین مطالبی دارد که پیشتر در مقاتل نیامده است؛ مانند نامه امام حسین(ع) به [[بنیهاشم]]، خبر دادن از شهادتش با جمله «ان الله شاء أن یرانی قتیلاً»، و بازگشت [[اسیران کربلا|اسیران]] به کربلا در روز [[اربعین حسینی|اربعین]].<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۱۵-۲۲۸.</ref> گفته شده که شاید شهرت عمومی این مطالب در آن دوره به اضافه باورهای شیعی همچون [[علم غیب امامان|علم غیب امام]] سبب شده تا ابنطاووس این گزارشها را تاریخی تلقی کرده و در کتاب خود ذکر کند.<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۲۹.</ref> محدث نوری وجود مطالب اشتباه در کتاب را ناشی از جوانی نویسنده دانسته است.<ref>نوری، لؤلؤ و مرجان، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۵.</ref> | ||
* نویسنده بر آن است که | * نویسنده بر آن است که اگر امتثال امر کتاب و سنت (در پوشیدن لباس، بیتابی و مصیبت برای خاموش شدن نشانههای هدایت و تأسف بر آن چه از دست ما رفته و به جایش ارکان گمراهی پایهگذاری) نبود ما برای نعمت بزرگ شهادت و مجاورت آنان در قُرب حریم حق و بهرهمندی از لذات در عالم بقای الهی جامههای مسرت و شادمانی بر تن میکردیم.ref>السيد بن طاووس، الملهوف على قتلى الطّفوف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۸۲. ابنطاووس، الملهوف، ۱۳۷۵ش، ص۸۳.</ref> این نگاه همسان با نگاه صوفیان دانسته شده و مورد انتقاد قرار گرفته است.<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ۲۲۷-۲۲۸.</ref>سید بن طاووس در لابلای گزارش مقتل در کتاب لهوف به مناسبت برخی از تحلیل ها و نقطهنظرات خودش را نیز ارائه کرده است.{{مدرک}} به عنوان نمونه در باره همراه ساختن خانوداه در سفر کربلا مینویسد: ممکن است دلیل کار امام این باشد که اگر آنها رادر حجاز یا شهرهای دیگر میگذاشت، یزید آنها را دستگیر میکرد و با شکنجه و آزار و اذیت مانع از اهداف (جهاد و شهادت و دستیابی به سعادت) امام میشد.<ref>السيد بن طاووس، الملهوف على قتلى الطّفوف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۴۲.</ref> | ||
==منابع اصلی و نسخههای لهوف== | ==منابع اصلی و نسخههای لهوف== |
ویرایش