اللهوف علی قتلی الطفوف (کتاب): تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (ویکیسازی متن) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| اندازه تصویر =180px | | اندازه تصویر =180px | ||
| زیرنویس تصویر = [[پرونده:اللهوف علی قتلی الطفوف.jpg|بندانگشتی]] | | زیرنویس تصویر = [[پرونده:اللهوف علی قتلی الطفوف.jpg|بندانگشتی]] | ||
| نویسنده = [[سید | | نویسنده = [[سید ابنطاووس]] | ||
| مذهب = [[شیعه]] | | مذهب = [[شیعه]] | ||
| تصویرگر = | | تصویرگر = | ||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''أللُّهوف عَلى قَتْلَى الطُّفوف''' یا '''اَلمَلْهوف عَلی قَتْلَی الطُّفوف''' مشهور به '''لُهوف'''، از [[مقتل|مقتلنگاریهای]] مشهور [[شیعیان]] در بیان مصائب [[واقعه کربلا]] و شهادت [[امام حسین(ع)]] نوشتۀ [[سید | '''أللُّهوف عَلى قَتْلَى الطُّفوف''' یا '''اَلمَلْهوف عَلی قَتْلَی الطُّفوف''' مشهور به '''لُهوف'''، از [[مقتل|مقتلنگاریهای]] مشهور [[شیعیان]] در بیان مصائب [[واقعه کربلا]] و شهادت [[امام حسین(ع)]]، نوشتۀ [[سید ابنطاووس]] (متوفای ۶۶۴ق). نویسنده، کتاب را برای مسافران [[عتبات]] و زائران امام حسین(ع) و بهصورت مختصر نوشته و به همین سبب، سلسله [[سند حدیث|اسناد روایات]] را حذف کرده و تنها آخرین راوی یا منبع [[حدیث|روایت]] را ذکر نموده است. | ||
لُهوف چند بار به زبان فارسی ترجمه شده است؛ از جمله ترجمه [[سید احمد فهری]] با نام «آهی سوزان بر مزار شهیدان» و برگردان [[محمدمحمدی اشتهاردی]] با نام «غمنامه کربلا». | |||
==جایگاه کتاب لهوف== | ==جایگاه کتاب لهوف== | ||
کتاب الملهوف علی قتلی الطفوف یا اللهوف علی قتلی الطفوف، مشهور به کتاب لهوف، از کتابهای مقتلنگاری شیعه درباره [[واقعه کربلا]] و به زبان عربی است. این کتاب نوشته [[سید | کتاب الملهوف علی قتلی الطفوف یا اللهوف علی قتلی الطفوف، مشهور به کتاب لهوف، از کتابهای مقتلنگاری شیعه درباره [[واقعه کربلا]] و به زبان عربی است. این کتاب نوشته [[سید ابنطاووس]] است و در [[قرن هفتم هجری]] تدوین شده، اما در کنار منابع و مقاتل دست اول قرار گرفته است.<ref>صادقی کاشانی، تصحیح و منبعشناسی کتاب الملهوف، ۱۳۹۹ش، ص۱۹.</ref> | ||
روایات این کتاب بدون ذکر اسناد آنها نقل شده و به گفته [[محدث نوری]]، از محدثان قرن چهاردهم، اتقان لازم را ندارد.<ref>نوری، لؤلؤ و مرجان، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۵-۲۰۶.</ref> و نیز ادعا شده که ضعفهای فراوانی در بخشهای مختلف دارد؛<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۳.</ref> با این حال شهرت آن بهقدری است که اکثر نویسندگان آثار مرتبط با عاشورا به این کتاب مراجعه و مرثیهخوانان نیز به آن تکیه میکنند<ref>صادقی کاشانی، تصحیح و منبعشناسی کتاب الملهوف، ۱۳۹۹ش، ص۲۰.</ref> و [[سید محمدعلی قاضی طباطبائی|قاضی طباطبائی]] این کتاب را در ردیف معتبرترین مقاتل دانسته که هیچ مقتلی را بدین حد از اعتبار نمیداند.<ref>قاضی طباطبائی، تحقیق در اول اربعین سید الشهداء، ۱۳۸۳ش، ص۴.</ref> به گفته نویسنده کتابِ معرفی و نقد منابع عاشورا، پذیرفته شدن سخنان سید | روایات این کتاب بدون ذکر اسناد آنها نقل شده و به گفته [[محدث نوری]]، از محدثان قرن چهاردهم، اتقان لازم را ندارد.<ref>نوری، لؤلؤ و مرجان، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۵-۲۰۶.</ref> و نیز ادعا شده که ضعفهای فراوانی در بخشهای مختلف دارد؛<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۳.</ref> با این حال شهرت آن بهقدری است که اکثر نویسندگان آثار مرتبط با عاشورا به این کتاب مراجعه و مرثیهخوانان نیز به آن تکیه میکنند<ref>صادقی کاشانی، تصحیح و منبعشناسی کتاب الملهوف، ۱۳۹۹ش، ص۲۰.</ref> و [[سید محمدعلی قاضی طباطبائی|قاضی طباطبائی]] این کتاب را در ردیف معتبرترین مقاتل دانسته که هیچ مقتلی را بدین حد از اعتبار نمیداند.<ref>قاضی طباطبائی، تحقیق در اول اربعین سید الشهداء، ۱۳۸۳ش، ص۴.</ref> به گفته نویسنده کتابِ معرفی و نقد منابع عاشورا، پذیرفته شدن سخنان سید ابنطاووس ناشی از جایگاه معنوی او است.<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۶.</ref> | ||
شهرت و جایگاه لهوف باعث شده است که بارها به فارسی ترجمه و منتشر شود<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۳.</ref> و نیز ناشران گوناگون در نقاط مختلفی مانند [[تهران]]، [[صیدا]]، [[بیروت]]، [[بمبئی]]، [[نجف]]، [[قم]] و [[تبریز]] آن را منتشر کردهاند.<ref>ابنطاووس، ترجمه لهوف، ۱۳۸۰ش، ص۶۴ و ۶۵.</ref> | شهرت و جایگاه لهوف باعث شده است که بارها به فارسی ترجمه و منتشر شود<ref>حسینی، معرفی و نقد منابع عاشورا، ۱۳۸۸ش، ص۲۰۳.</ref> و نیز ناشران گوناگون در نقاط مختلفی مانند [[تهران]]، [[صیدا]]، [[بیروت]]، [[بمبئی]]، [[نجف]]، [[قم]] و [[تبریز]] آن را منتشر کردهاند.<ref>ابنطاووس، ترجمه لهوف، ۱۳۸۰ش، ص۶۴ و ۶۵.</ref> | ||
خط ۴۱: | خط ۴۳: | ||
=== درباره مؤلف === | === درباره مؤلف === | ||
{{اصلی|سید | {{اصلی|سید ابنطاووس}} | ||
نویسنده کتاب اللهوف، سید رضیالدین علی بن موسی بن جعفر ابنطاووس مشهور به سید | نویسنده کتاب اللهوف، سید رضیالدین علی بن موسی بن جعفر ابنطاووس مشهور به سید ابنطاووس (۵۸۹-۶۶۴ق)،<ref>کمونه حسینی، موارد الاتحاف، ۱۳۸۸ق، ج۱، ص۱۰۷-۱۰۸.</ref> از عالمان و نویسندگان شیعه در قرن هفتم هجری و اهل [[حله (شهر)|حِلّه]] است. او از نوادگان [[امام حسن(ع)]] و [[امام سجاد(ع)]] و استاد عالمانی چون [[علامه حلی]] و [[یوسف سدیدالدین]]، پدر علامه حلی است.<ref>قمی، الکنی و الالقاب، ۱۳۸۹ق، ج۱، ص۳۴۱.</ref> ابنطاووس در زمان [[هلاکوخان]]، [[نقابت]] شیعیان را بر عهده داشت.<ref>کلبرگ، کتابخانه ابنطاووس، قم، ص۳۱-۳۲.</ref> | ||
سید ابنطاووس «جمال العارفین» خوانده شده و این لقب بهسبب سجایای اخلاقی بسیار، [[تقوا]] و مراقبه فراوان و حالات عرفانی دانسته شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۷، ص۶۳-۶۴.</ref> وی حدود ۵۰ کتاب دارد که [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|الاقبال]]، [[المهمات و التتمات]]، [[کشف المحجة لثمرة المهجة]]، [[مصباح الزائر و جناح المسافر]] و [[مهج الدعوات و منهج العبادات]] نمونهای از آنها است. | سید ابنطاووس «جمال العارفین» خوانده شده و این لقب بهسبب سجایای اخلاقی بسیار، [[تقوا]] و مراقبه فراوان و حالات عرفانی دانسته شده است.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۱۰۷، ص۶۳-۶۴.</ref> وی حدود ۵۰ کتاب دارد که [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|الاقبال]]، [[المهمات و التتمات]]، [[کشف المحجة لثمرة المهجة]]، [[مصباح الزائر و جناح المسافر]] و [[مهج الدعوات و منهج العبادات]] نمونهای از آنها است. |