پرش به محتوا

بهره: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۱۶
جز
imported>Lohrasbi
خط ۶۱: خط ۶۱:
*'''اسماعیل بدرالدین''': در چنین شرایطی بود که سی و چهارمین داعی مطلق داودیان، یعنی اسماعیل بدرالدین (۱۰۶۵ـ ۱۰۸۵)، پایگاه دعوت بهره‌های طیبی ـ داودی را از احمدآباد به [[جام]] نگر منتقل کرد. تنها پس از مرگ اورنگ زیب در ۱۱۱۸ و زوال فرمانروایی مغولان هند بود که بهره‌های اسماعیلی اجازه یافتند تا آزادانه به مراسم مذهبی و کار و فعالیت بپردازند.<ref>فرهاد دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ج۱، ص۳۴۸ـ۳۵۰.</ref>
*'''اسماعیل بدرالدین''': در چنین شرایطی بود که سی و چهارمین داعی مطلق داودیان، یعنی اسماعیل بدرالدین (۱۰۶۵ـ ۱۰۸۵)، پایگاه دعوت بهره‌های طیبی ـ داودی را از احمدآباد به [[جام]] نگر منتقل کرد. تنها پس از مرگ اورنگ زیب در ۱۱۱۸ و زوال فرمانروایی مغولان هند بود که بهره‌های اسماعیلی اجازه یافتند تا آزادانه به مراسم مذهبی و کار و فعالیت بپردازند.<ref>فرهاد دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ج۱، ص۳۴۸ـ۳۵۰.</ref>


*'''هبة الله المؤید فی الدین''': در دوره داعی‌گری هبة الله المؤید فی الدین (۱۱۶۸ـ۱۱۹۳) که همزمان با آغاز استیلای [[انکلیس]] بر هند بود، نهضت جدایی طلبانه‌ای دیگر در جامعه بهره‌های داودی رخ داد. رهبران ‌این نهضتِ ضد داعی اسماعیل بن عبدالرسول المجدوع، مؤلف کتابشناسی معروف اسماعیلی موسوم به [[فهرسة الکتب و الرسائل]] (چاپ علینقی منزوی، تهران ۱۳۴۴ ش) و پسرش هبة الله بودند که نهضت آنان به هبتیه مشهور شد. امروزه، گروه کوچکی از‌این فرقه بهره هنوز در [[اوجین]] باقی‌اند.<ref>محمدعلی رامپوری، موسم بهار فی أخبار الطاهرین الاخیار، ج۳، ص۴۴۰ـ۵۲۶. </ref>
*'''هبة الله المؤید فی الدین''': در دوره داعی‌گری هبة الله المؤید فی الدین (۱۱۶۸ـ۱۱۹۳) که همزمان با آغاز استیلای [[انگلیس]] بر هند بود، نهضت جدایی طلبانه‌ای دیگر در جامعه بهره‌های داودی رخ داد. رهبران ‌این نهضتِ ضد داعی اسماعیل بن عبدالرسول المجدوع، مؤلف کتابشناسی معروف اسماعیلی موسوم به [[فهرسة الکتب و الرسائل]] (چاپ علینقی منزوی، تهران ۱۳۴۴ ش) و پسرش هبة الله بودند که نهضت آنان به هبتیه مشهور شد. امروزه، گروه کوچکی از‌این فرقه بهره هنوز در [[اوجین]] باقی‌اند.<ref>محمدعلی رامپوری، موسم بهار فی أخبار الطاهرین الاخیار، ج۳، ص۴۴۰ـ۵۲۶. </ref>


*'''یوسف نجم الدین:''' چهل و دومین داعی مطلق بهره‌های داودی، یوسف نجم الدین (۱۲۰۰ـ۱۲۱۳)، مرکز دعوت را به [[سورات]] منتقل کرد که در آن زمان زیر استیلای بریتانیا بود و از‌این لحاظ برای اسماعیلیان محل امنی به شمار می‌رفت. برادر و جانشین یوسف نجم الدین، عبدعلی سیف الدین (۱۲۱۳ـ ۱۲۳۲)، مدرسه معروف به «[[سیفی درس]]» ([[جامعة السیفیة]]) را در سورات برای تعلیم و تربیت علمای داودی و نیز برای ارائه تعلیمات عالی مذهبی به اعضای جامعه بهره‌های داودی تأسیس کرد. این مدرسه، با شعبه‌اش که چندی بعد در شهر [[بمبئی]] افتتاح شد، همچنان مرکز تعلیمات دینی به روش‌های سنتی برای بهره‌های داودی است.<ref>فرهاد دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ج۱، ص۳۵۲. </ref>
*'''یوسف نجم الدین:''' چهل و دومین داعی مطلق بهره‌های داودی، یوسف نجم الدین (۱۲۰۰ـ۱۲۱۳)، مرکز دعوت را به [[سورات]] منتقل کرد که در آن زمان زیر استیلای بریتانیا بود و از‌این لحاظ برای اسماعیلیان محل امنی به شمار می‌رفت. برادر و جانشین یوسف نجم الدین، عبدعلی سیف الدین (۱۲۱۳ـ ۱۲۳۲)، مدرسه معروف به «[[سیفی درس]]» ([[جامعة السیفیة]]) را در سورات برای تعلیم و تربیت علمای داودی و نیز برای ارائه تعلیمات عالی مذهبی به اعضای جامعه بهره‌های داودی تأسیس کرد. این مدرسه، با شعبه‌اش که چندی بعد در شهر [[بمبئی]] افتتاح شد، همچنان مرکز تعلیمات دینی به روش‌های سنتی برای بهره‌های داودی است.<ref>فرهاد دفتری، تاریخ و عقاید اسماعیلیه، ج۱، ص۳۵۲. </ref>
confirmed، templateeditor
۱۱٬۳۶۱

ویرایش