احساء: تفاوت میان نسخه‌ها

احساء دارای گذشته کهنی است که به دوره مس باز می‌گردد.<ref>جوادعلی، المفصل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، ۱/۱۷۵</ref> و به رغم فاصله جغرافیایی که میان قلمور دو دولت معین و سبا از یکسو و احساء از سوی دیگر وجود داشت، دانشمندان به آثاری در حنائه، جاوان، تاروت و قطیف دست یافتند که به زبان حمیری است.<ref>غریب، منطقة الاحساء عبر اطوار التاریخ، ص۷۴-۷۵</ref>

پس از آنکه پیام اسلام به اهالی [[بحرین]] رسید، [[پیامبر (ص)]] نامه‌ای خطاب به مردم هجر فرستاد و آنان را به [[اسلام]] دعوت کرد. <ref>بلاذری، فتوح البلدان، ۹۰</ref> برخی چون عمرو بن عبدالقیس و منذر بن عائد عبدی که از مردم هجر بودند به اسلام گرویدند. همینان زمینه پذیرش اسلام را در بحرین فراهم ساختند.<ref>شخص، اعلام هجر من الماضین و المعاصرین، ۱/۶۸</ref> با رحلت پیامبر (ص) مردم هجر و بحرین از اسلام روی گردانیدند، اما جارود آنان را به اسلام بازگردانید.<ref>غریب، منطقة الاحساء عبر اطوار التاریخ، ص۹۳</ref> در ۱۱ق حطم بن ضبیعه از بنی قیس بن ثعلبه، از غرور بن سوید بن منذر، برادر نعمان پادشاه [[حیره]]، خواست تا به یاری وی شتابد و به او وعده داد که پس از پیروزی، پادشاه بحرین خواهد شد. به دنیال آن، شهر جواثا به محاصره درآمد و مردم آنجا نامه‌ای خطاب به [[ابوبکر]] نوشتند و از وی یاری طلبیدند. ابوبکر نیز [[علاء بن حضرمی]] را به همراه سپاهی برای ستیز با مرتدان بحرین روانۀ آن نقطه کرد و با پیروزی علاء شهر جواثا آزاد شد. <ref>طبری، تاریخ، ۳/۳۰۴-۳۱۱</ref> از دیگر فتوحات علاء شهر دارین در نزدیکی هجر بود. هنگامی که [[مسلمانان]] هجر را فتح کردند، آزاد افروز کاردار خسرو در بحرین که اعراب او را مکعبر می‌نامیدند، به زاره (رماده فعلی) که از شهرهای ساحلی گریخت و زرتشتیان هجر و [[قطیف]] که از پرداخت جزیه به علاء سر باز زده بودند، به او پیوستند. گفته شده در نزاعی که میان سپاه مسلمانان و مکعبر در ۱۳ ق روی داد، شهر زاره توسط مسلمانان فتح و مکعبر کشته شد.<ref>انصاری، تحفة المستفید، ۱/۶۹</ref> در ۶۷ ق/۶۸۶م نجدة بن عامر خارجی به همراه گروهی به بحرین رفت، اما از سوی عبدالقیس مورد استقبال واقع نشد و میان آنان جنگ درگرفت. به دنبال آن نجدة ابن عامر، [[قطیف]] را مورد تهاجم قرار داد و بسیاری از بنی عبدالقیس را کشت، تا آنکه وارد قطیف شد.

بیشترین شهرت احساء در تاریخ مربوط به ظهور [[قرامطه|قرمطیان]] است که در واقع آنان پایه آنان پایه گذار این شهر به شمار می‌آیند.