قیام امام مهدی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

'''قیام امام مهدی(عج)''' حرکت حضرت مهدی(عج) پس از [[ظهور امام زمان|ظهور]] است که به‌منظور برپایی [[عدل]] در جهان انجام می‌شود. زمان دقیق قیام امام زمان(ع) معلوم نیست. براساس روایات، قیام وی، از [[مسجد الحرام]] در [[مکه]] آغاز می‌شود و هشت ماه طول می‌کشد. محل اصلی آن عراق است و امام زمان(ع) [[سفیانی]] را در این منطقه شکست می‌دهد.

و اولیای خدا همچون [[اصحاب کهف]]، [[یوشع (پیامبر)|یوشع بن نون(ع)]]، [[مؤمن آل فرعون]]، [[سلمان فارسی]]، [[ابودجانه انصاری]] و [[مالک اشتر|مالک اشتر نَخَعی]] هم [[رجعت]] می‌کنند تا در قیام شرکت کنند.

قیام امام زمان(ع)، اشاره به اقداماتی است که دوازدهمین امام معصوم شیعیان، پس از ظهور خود، برای برپایی [[عدل]] در جهان انجام می‌دهد.<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۷۰-۱۷۱.</ref> گرچه قیام امام زمان(ع) با [[ظهور]] او به یک معنا به کار رفته است،<ref>صدر، الموسوعة المهدویة، ۱۴۱۲ق، ج۳ (تاریخ مابعد الظهور)، ص۱۹۵.</ref> اما چنانکه خدامراد سلیمیان، پژوهشگر شیعه، گفته است، این دو موضوع با هم تفاوت دارند و قیام در مرحله‌ای پس از ظهور روی می‌دهد.<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۷۲.</ref>

در روایات، برای اشاره به قیام امام زمان(ع)، از واژه خروج نیز استفاده شده است.<ref>شیخ صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳۷۷و۳۷۸.</ref> در روایتی از کتاب [[خصال]]، نوشته [[شیخ صدوق]]، قیام امام زمان در کنار [[رجعت]] و [[روز قیامت]] از [[ایام الله|ایام‌الله]] شمرده شده است.<ref>شیخ صدوق، خصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۱۰۸.</ref> بنابر برخی روایات، قیام امام زمان(ع) هشت ماه طول می‌کشد<ref>نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۴، ح۵.</ref> و به حکومت جهانی امام زمان(ع) می‌انجامد.<ref>صدر، الموسوعة المهدویة، ۱۴۱۲ق، ج۳ (تاریخ مابعد الظهور)، ص۴۴۹.</ref>

زمان دقیق قیام امام زمان(ع) روشن نیست،<ref>صدر، الموسوعة المهدویة، ۱۴۱۲ق، ج۳ (تاریخ مابعد الظهور)، ص۲۰۷.</ref> اما برخی ویژگی‌های زمان قیام در روایات بیان شده است؛ از جمله آمده است که در سال‌های فرد، [[روز عاشورا]] و [[شنبه]] رخ می‌دهد.<ref>صدر، الموسوعة المهدویة، ۱۴۱۲ق، ج۳ (تاریخ مابعد الظهور)، ص۲۱۲-۲۱۳.</ref> به‌باور [[سید محمد صدر]]، نویسنده کتاب تاریخ مابعد الظهور، به‌جز روایات مربوط به روز عاشورا، دیگر روایات در این زمینه سند ضعیفی دارند.<ref>صدر، الموسوعة المهدویة، ۱۴۱۲ق، ج۳ (تاریخ مابعد الظهور)، ص۲۱۳.</ref>

بر پایه بیشتر روایات، قیام امام زمان(ع) از [[مکه]] آغاز می‌شود.<ref>محمدی ری‌شهری و دیگران، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۱۹۹.</ref> از جمله آنها روایاتی است که [[کلینی]] در [[الکافی]] و [[نعمانی]] در [[الغیبه نعمانی|الغیبه]] آورده‌اند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۳۱، ح۳؛ نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۳۱۳، ۳۱۵.</ref> در روایتی از کتاب [[عیون اخبار الرضا]]، نوشته [[شیخ صدوق]]، [[تهامه]] محل قیام معرفی شده است؛<ref>شیخ صدوق، عیون اخبار عن الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۶۲-۶۳.</ref> اما گفته‌اند از آنجا که مکه جزئی از تهامه است، به آن تهامه هم می‌گویند.<ref>محمدی‌ری شهری و دیگران، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۱۹۹.</ref>

طبق روایات، [[امام مهدی(ع)]] نماز عشاء را در [[مسجدالحرام]] می‌خواند و پس از آن کنار کعبه قیامش را آغاز می‌کند.<ref>محمدی ری‌شهری و دیگران، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۲۰۰-۲۰۱.</ref> او میراثی از [[پیامبر(ص)]]، از جمله شمشیر، زره، عمامه، زین، عصا، ردا و پرچم پیامبر به‌همراه دارد<ref>نعمانی، الغبیه، ۱۳۹۷ق، ص۲۷۰.</ref> و بین [[رکن|رُکن]] و [[مقام ابراهیم|مقام]] از یارانش [[بیعت]] می‌گیرد.<ref>شیخ طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۴۵۴؛ مفید، ارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۷۹.</ref>

برپایه [[روایات]]، سلاح امام زمان(ع) در قیام «سیف» (شمشیر) است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰، ح۱۳؛ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۲۱-۳۲۲، ح۳؛ نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۴، ح۵.</ref> براساس همین، برخی معتقدند هنگام قیام امام زمان(ع)، سلاح‌های پیشرفته به‌امر خدا از کار می‌افتد، گروهی می‌گویند به‌علت وقوع جنگ‌هایی قبل از ظهور، آن سلاح‌ها از بین می‌رود و به باور جمعی دیگر، خدا در شمشیر امام زمان قدرتی اعجازگونه قرار می‌دهد که بر دیگر سلاح‌ها برتری می‌یابد.<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۷۶.</ref>

در مقابل، کسانی بر این باورند که واژه «سیف» در این روایات کنایه از قدرت و نیروی نظامی است.<ref>مکارم شیرازی، حکومت جهانی مهدی، ۱۳۸۰ش، ص۲۵۱-۲۵۳.</ref> بنابراین منظور این است که امام زمان(ع) از طریق مبارزه نظامی بر دشمن پیروز می‌شود، نه اینکه لزوماً از شمشیر استفاده می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، حکومت جهانی مهدی، ۱۳۸۰ش، ص۲۵۱.</ref>

{{همچنین|اصحاب امام مهدی (ع)}}

برپایه روایات، [[حضرت عیسی]] نیز امام زمان را در قیام یاری می‌دهد.<ref>سید بن‌ طاووس، الملاحم و الفتن، ۱۳۹۸ق، ص۸۳.</ref> همچنین گروهی از اولیای خدا که از دنیا رفته‌اند [[رجعت]] می‌کنند. برخی از افرادی که نامشان در روایات آمده، عبارت‌اند از: [[اصحاب کهف]]، [[یوشع (پیامبر)|یوشع بن نون]](ع)، [[مؤمن آل فرعون]]، [[سلمان فارسی]]، [[ابودجانه انصاری]] و [[مالک اشتر|مالک اشتر نَخَعی]].<ref>حر عاملی، اثبات‌الهداة، ۱۴۲۵ق، ج۵، ص۱۷۳.</ref>