قیام امام مهدی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

برپایه روایات، ۳۱۳ تن، به‌عنوان یاران ویژه امام زمان، در این قیام شرکت می‌کنند؛ اما شمار شرکت‌کنندگان در قیام بسیار بیشتر از این‌ها است و اکثر قریب به اتفاقشان را جوانان تشکیل می‌دهند. [[حضرت عیسی]] نیز در این قیام امام زمان را یاری می‌دهد. برخی از [[پیامبران]]  

برخی با استناد به روایات، بر این باورند که سلاح امام زمان در قیام، شمشیر است و او با اِعجازی که خدا در این شمشیر قرار می‌دهد، دشمنانش را شکست می‌دهد. گروهی دیگر معتقدند که سلاح‌های پیشرفته از کار می‌افتد و به این ترتیب، امام زمان با شمشیر پیروز می‌شود؛ اما به‌اعتقاد برخی دیگر، کاربرد واژه شمشیر در روایات، نمادین و به‌معنای قیام نظامی او بوده است.

حرکت [[امام زمان(ع)]]، دوازدهمین امامان معصوم که در [[غیبت امام زمان(عج)|غیبت]] به سر می‌برد، برای برپایی [[عدل]] در جهان را قیام امام زمان(ع) می‌نامند.<ref> سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۷۰-۱۷۱.</ref> به گفته خدامراد سلیمیان مهدویت‌پژوه شیعه، در برخی روایات، قیام امام زمان(ع) با [[ظهور]] او به یک معنا به کار رفته است؛ اما این‌دو با هم تفاوت دارند و قیام در مرحله‌ای پس از ظهور روی می‌دهد.<ref> سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۷۲.</ref>

در روایات، برای اشاره به قیام امام زمان(ع)، از واژه خروج نیز استفاده شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۳۷۷و۳۷۸.</ref> در روایتی از کتاب [[خصال]]، نوشته [[شیخ صدوق]]، قیام امام زمان، در کنار [[رجعت]] و [[روز قیامت]] از [[ایام الله|ایام‌الله]] شمرده شده است.<ref>نگاه کنید به صدوق، خصال، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۱۰۸.</ref>

بنا به برخی روایات، این قیام هشت ماه طول می‌کشد<ref> نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۴، حدیث ۵.</ref> و به حکومت جهانی امام زمان(ع) می‌انجامد.<ref>صدر، تاریخ مابعد الظهور، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م، ج۳، ص۴۴۹.</ref>

در روایات، زمان قیام امام زمان(ع) به‌صورت دقیق معلوم نشده است؛<ref>صدر، تاریخ مابعد الظهور، ۱۴۱۲ق، ج۳، ص۲۰۷.</ref> بااین‌همه، برخی ویژگی‌های زمان قیام در روایات بیان شده است؛ از جمله آمده است در سال‌های فرد، [[روز عاشورا]] و [[شنبه]] رخ می‌دهد.<ref> صدر، تاریخ مابعد الظهور، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م، ج۳، ص۲۱۲-۲۱۳.</ref> به‌باور [[سیدمحمد صدر]]، نویسنده کتاب تاریخ مابعد الظهور، به‌جز روایات مربوط به روز عاشورا، دیگر روایات در این زمینه سند ضعیفی دارند.<ref>صدر، تاریخ مابعد الظهور، ۱۴۱۲ق/۱۹۹۲م، ج۳، ص۲۱۳.</ref>

در خصوص مدت قیام هم روایت شده است که امام زمان هشت ماه شمشیر به دوش می‌گیرد.<ref> نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۴، حدیث ۵.</ref>

برپایه بیشتر روایات، قیام امام زمان(ع) از [[مکه]] آغاز می‌شود.<ref>محمدی ری شهری و دیگران، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۱۹۹.</ref> از جمله آن‌ها روایاتی است که [[کلینی]] در [[الکافی]] و [[نعمانی]] در  [[الغیبه نعمانی|الغیبه]] آورده‌اند.<ref>نگاه کنید به کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۳۱، حدیث ۳؛ نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۳۱۳، ۳۱۵.</ref> در روایتی از کتاب [[عیون اخبار الرضا]]، نوشته [[شیخ صدوق]]، [[تهامه]] محل قیام معرفی شده است؛<ref>صدوق، عیون اخبار عن الرضا، ۱۳۷۸ق، ج۱، ص۶۲-۶۳.</ref> اما گفته‌اند از آنجا که مکه جزئی از تهامه است، به آن تهامه هم می‌گویند.<ref>محمدی ری شهری و دیگران، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۱۹۹.</ref>

در روایتی هم [[کرعه]] محل قیام معرفی شده است. این روایت را غیرمعتبر دانسته و ضمناً احتمال داده‌اند در آن،  قیام امام زمان با [[خروج یمانی]] اشتباه گرفته شده باشد.<ref>محمدی ری‌شهری و دیگران، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۱۹۹.</ref> همچنین گفته‌اند که احتمالاً آن دسته از روایات [[اهل‌سنت]] که [[مغرب]] یا [[مغرب اقصی]] را محل آغاز قیام دانسته‌اند، محل قیام امام زمان(ع) را با خروج [[سفیانی]] خلط کرده‌اند.<ref>محمدی ری‌شهری و دیگران، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۱۹۹.</ref>

در مکه ده‌هزار نفر با امام زمان بیعت می‌کنند. او سپاهی به مدینه می‌فرستد یا بنا به روایتی دیگر، خود به مدینه می‌رود. سپس برای سرکوب سفیانی، راهی عراق می‌شود که محل اصلی نبرد قیام است.<ref>محمدی ری‌شهری و دیگران، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۲۰۱.</ref> در روایات، از فتح روم، دیلم، سِند، [[هند]]، [[کابل]] و خزر به‌دست وی سخن آمده است.<ref> نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۲۳۵، حدیث ۲۲.</ref> نیز آمده است که [[حضرت عیسی(ع)]] در [[بیت المقدس]] به امام زمان(عج) ملحق می‌شود.<ref> سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۷۹.</ref>

طبق روایات، [[امام مهدی(ع)]] نماز عشاء را در [[مسجدالحرام]] می‌خواند و پس از آن کنار کعبه قیامش را آغاز می‌کند.<ref>محمدی ری‌شهری و دیگران، دانشنامه امام مهدی(عج)، ۱۳۹۳ش، ج۸، ص۲۰۰-۲۰۱.</ref> او میراثی از [[پیامبر(ص)]]، ازجمله شمشیر، زره، عمامه، زین، عصا، ردا و پرچم پیامبر به‌همراه دارد<ref> نعمانی، الغبیه، ۱۳۹۷ق، ص۲۷۰.</ref> و بین [[رکن|رُکن]] و [[مقام ابراهیم|مقام]] از یارانش [[بیعت]] می‌گیرد.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۴۵۴؛ مفید، ارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۳۷۹.</ref>

برپایه [[روایات]]، سلاح امام زمان(ع) در قیام «سیف» (شمشیر) است.<ref>کلینی، کافی، ۱۴۰۷ق، ج۸، ص۵۰، حدیث ۱۳؛ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۱، ص۳۲۱-۳۲۲، حدیث ۳؛ نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۱۶۴، حدیث ۵.</ref> براساس همین، برخی معتقدند هنگام قیام امام زمان(ع)، سلاح‌های پیشرفته به‌امر خدا از کار می‌افتد، گروهی می‌گویند به‌علت وقوع جنگ‌هایی قبل از ظهور، آن سلاح‌ها از بین می‌رود و به باور جمعی دیگر، خدا در شمشیر امام زمان قدرتی اعجازگونه قرار می‌دهد که بر دیگر سلاح‌ها برتری می‌یابد.<ref>سلیمیان، درسنامه مهدویت، ۱۳۸۹ش، ج۳، ص۱۷۶.</ref>

شمار یاران [[امام مهدی(عج)]] در بیشتر روایات، ۳۱۳ تن، به‌اندازه [[اصحاب پیامبر(ص)]] در [[جنگ بدر]]، شمرده شده‌اند؛<ref> صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۶۵۴، حدیث ۲۰و۲۱؛ نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۳۱۴-۳۱۵، حدیث ۷و۸و۹؛ صدوق، الخصال، ۱۳۶۲ش، ج۲، ص۶۴۹، حدیث ۴۳؛ طبری، دلایل‌الامامه، ۱۴۱۳ق، ص۴۵۵؛ طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۴۷۷.</ref> اما روایاتی هست که در آن‌ها اعدادی بیشتر از آن، مانند ده هزار و <ref> نعمانی، الغیبه، ۱۳۹۷ق، ص۳۱۴، حدیث ۲؛ صدوق، کمال‌الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۶۵۴، حدیث ۲۰.</ref> و دوازده هزار یا پانزده هزار<ref>سید بن‌ طاووس، الملاحم و الفتن، ۱۳۹۸ق/۱۹۷۸م، ص۶۴-۶۵.</ref> آمده است. بر اساس همین، گفته‌اند شرکت‌کنندگان در قیام بیش از ۳۱۳ نفر هستند و ۳۱۳ تن یاران ویژه و فرماندهان سپاه او هستند.

در حدیثی از کتاب [[الغیبه نعمانی|الغیبه]]، نوشته [[نعمانی]]، بیشتر شرکت‌کنندگان  قیام جوان و شمار اندکی از آنان  پیر معرفی شده‌اند.<ref>نعمانی، الغبیه، ۱۳۹۷ق، ص۳۱۵-۳۱۶، حدیث ۱۰.</ref> همچنین آنان بسیار شجاع، شب‌زنده‌دار، بسیار ثابت‌قدم و نیرومند توصیف شده‌اند.<ref> مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۲، ص۳۸۶.</ref>

برپایه روایات، [[حضرت عیسی]]  نیز امام زمان را در قیام یاری می‌دهد.<ref>سید بن‌ طاووس، الملاحم و الفتن، ۱۳۹۸ق/۱۹۷۸م، ص۸۳.</ref>همچنین گروهی از اولیای خدا که از دنیا رفته‌اند [[رجعت]] می‌کنند. برخی از افرادی که نامشان در روایات آمده، عبارت اند از: [[اصحاب کهف]]، [[یوشع (پیامبر)|یوشع بن نون]](ع)، [[مؤمن آل فرعون]]، [[سلمان فارسی]]، [[ابودجانه انصاری]] و [[مالک اشتر|مالک اشتر نَخَعی]].<ref>حر عاملی، اثبات‌الهداة، ۱۴۲۵ق، ج۵، ص۱۷۳.</ref>

  | پیوند = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص

  | رده = <!--ندارد، ناقص، کامل-->ناقص

  | رعایت شیوه‌نامه ارجاع = <!--ندارد، دارد-->ندارد