Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۳۱
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←تعداد: تغییر عنوان) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←تعداد توقیعات: ویرایش صوری) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
== تعداد توقیعات== | == تعداد توقیعات== | ||
{{جعبه نقل قول| عنوان = آخرین توقیع امام مهدی(عج) به [[علی بن محمد سمری|نایب چهارم]]:|«تو تا شش روز دیگر وفات خواهی کرد پس خود را آماده ساز و به کسی برای جانشینی پس از خودت وصیت نکن چراکه [[غیبت کبرا|غیبت دوم (کامل)]] آغاز گردیده است و مرا ظهوری نخواهد بود، مگر به اذن خداوند. ظهور، پس از گذشت زمانی دراز و سخت شدن دلها و پر شدن زمین از جور و ستم خواهد بود. بزودی کسانی از شیعیانم میآیند و ادعای دیدنِ مرا میکنند. آگاه باشید که هر کس پیش از [[خروج سفیانی]] و [[صیحه آسمانی|صیحه]]، ادعای دیدن مرا کند، دروغگو و افترا زننده است.»|تاریخ بایگانی|| منبع = صدوق، کمالالدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۱۶.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پسزمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | {{جعبه نقل قول| عنوان = آخرین توقیع امام مهدی(عج) به [[علی بن محمد سمری|نایب چهارم]]:|«تو تا شش روز دیگر وفات خواهی کرد پس خود را آماده ساز و به کسی برای جانشینی پس از خودت وصیت نکن چراکه [[غیبت کبرا|غیبت دوم (کامل)]] آغاز گردیده است و مرا ظهوری نخواهد بود، مگر به اذن خداوند. ظهور، پس از گذشت زمانی دراز و سخت شدن دلها و پر شدن زمین از جور و ستم خواهد بود. بزودی کسانی از شیعیانم میآیند و ادعای دیدنِ مرا میکنند. آگاه باشید که هر کس پیش از [[خروج سفیانی]] و [[صیحه آسمانی|صیحه]]، ادعای دیدن مرا کند، دروغگو و افترا زننده است.»|تاریخ بایگانی|| منبع = صدوق، کمالالدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۱۶.| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پسزمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقلقول =| تراز منبع = چپ}} | ||
در منابع حدیثی حدود | در منابع حدیثی حدود صد توقیع از امام مهدی موجود است.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۱۷.</ref> بیشتر آنها مربوط به دوره غیبت صغری است و در کتابهای کمالالدین شیخ صدوق و الغیبه شیخ طوسی نقل شده است. در کتاب کمالالدین در باب مربوط به توقیعها، ۴۹ توقیع و یک [[دعا]] نقل شده است. همچنین در کتاب الغیبة، ۴۳ توقیع و [[روایت]] نقل شده که دوازده تای آنها از کمالالدین شیخ صدوق روایت شده است.<ref>محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۱۱۷، پانویس۲.</ref> | ||
همچنین در کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|الاحتجاج]] (نوشته شده در قرن ششم قمری) دو توقیع از امام مهدی خطاب به [[شیخ مفید]] (درگذشت ۴۱۳ق) نقل شده است که مربوط به دوره [[غیبت کبری]] است.<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۹۷-۵۰۰.</ref> البته [[آیتالله خویی]] در انتساب این توقیعها به حضرت مهدی، تردید کرده است به گفته وی بر فرض که شیخ مفید به صدور این توقیعها از جانب امام مهدی یقین پیدا کرده باشد اما برای ما یقینی نیست چراکه واسطه این توقیع به شیخ مفید و نیز واسطه شیخ مفید به شیخ طبرسی شناخته نیست.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲، ج۱۸، ص۲۲۰.</ref> همچنین در نوشتههای شیخ مفید و کتاب الغیبه شیخ طوسی (شاگرد شیخ مفید) که درباره [[غیبت]] نوشته شده به آنها اشاره نشده است. همچنین در کتاب الاحتجاج که بیش از یک قرن پس از درگذشت شیخ مفید نوشته شده به سند این دو توقیع اشاره نشده است. البته با استناد به جمله پایانی توقیع «فاَخفِهِ عَن کُلِّ اَحَدٍ وَاطوِهِ؛ آن را از همه پنهان بدار و در هم بپیج.»<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۹۹.</ref> احتمال داده شده که شیخ مفید آن را مخفی نگه داشته از این رو به دست شیخ طوسی هم نرسیده است.<ref> محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۴۴۵.</ref> | همچنین در کتاب [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|الاحتجاج]] (نوشته شده در قرن ششم قمری) دو توقیع از امام مهدی خطاب به [[شیخ مفید]] (درگذشت ۴۱۳ق) نقل شده است که مربوط به دوره [[غیبت کبری]] است.<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۹۷-۵۰۰.</ref> البته [[آیتالله خویی]] در انتساب این توقیعها به حضرت مهدی، تردید کرده است به گفته وی بر فرض که شیخ مفید به صدور این توقیعها از جانب امام مهدی یقین پیدا کرده باشد اما برای ما یقینی نیست چراکه واسطه این توقیع به شیخ مفید و نیز واسطه شیخ مفید به شیخ طبرسی شناخته نیست.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲، ج۱۸، ص۲۲۰.</ref> همچنین در نوشتههای شیخ مفید و کتاب الغیبه شیخ طوسی (شاگرد شیخ مفید) که درباره [[غیبت]] نوشته شده به آنها اشاره نشده است. همچنین در کتاب الاحتجاج که بیش از یک قرن پس از درگذشت شیخ مفید نوشته شده به سند این دو توقیع اشاره نشده است. البته با استناد به جمله پایانی توقیع «فاَخفِهِ عَن کُلِّ اَحَدٍ وَاطوِهِ؛ آن را از همه پنهان بدار و در هم بپیج.»<ref>طبرسی، الاحتجاج، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۴۹۹.</ref> احتمال داده شده که شیخ مفید آن را مخفی نگه داشته از این رو به دست شیخ طوسی هم نرسیده است.<ref> محمدی ریشهری، دانشنامه امام مهدی، ۱۳۹۳ش، ج۴، ص۴۴۵.</ref> |