میرداماد: تفاوت میان نسخه‌ها

'''میر محمدباقر بن محمد حسینی استرآبادی''' (درگذشت [[سال ۱۰۴۱ هجری قمری|۱۰۴۱ق]])، مشهور به '''میرداماد'''، فیلسوف [[شیعه]] در دوره [[صفویه]]. او معاصر [[شیخ بهائی]] و استاد [[ملاصدرا]] مؤسس [[حکمت متعالیه]] بود.

میرداماد به معلم ثالث شهرت دارد. او را از فیلسوفان مسلمان می‌دانند که بر شکل‌گیری حکمت متعالیهٔ ملاصدرا، بسیار تأثیرگذار بوده است. وی را عالمی جامع وصف کرده‌ و گفته‌اند در بسیاری از علوم از جمله [[فلسفه]]، [[کلام]]، طبیعیات، ریاضیات، [[فقه]] و [[اصول]] تخصص داشته است.

آثار مکتوب میرداماد را بیش از صد نوشته برمی‌شمارند و کتاب [[قبسات]] را مهم‌ترین اثر فلسفی او می‌دانند. در فلسفه وی، روش عقلی با عرفان پیوند خورده است. [[اصالت ماهیت]] و «حدوث دهْری» دو نظریه فلسفی مشهور میردامادند. او به زبان عربی و فارسی شعر می‌سرود و اِشراق تخلص داشت.

میرداماد شاعر هم بوده و به فارسی و عربی شعر می‌سروده و اِشراق تخلص داشته است.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م، ج۹، ص۱۸۹.</ref>