پرش به محتوا

آیات نشوز: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۷ مارس ۲۰۲۱
جز
خط ۵۹: خط ۵۹:
فقیهان از محتوای آیات ۳۴ و ۱۲۸ سوره نساء، برای بیان احکام نُشوز بهره برده‌اند.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به محقق اردبیلی، زبدة‌البیان، المكتبة المرتضوية لإحياء الآثار الجعفرية، ص۵۳۶-۵۳۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۵-۲۰۸؛ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۲۰-۵۲۱؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۵۵-۳۶۳.</ref> نشوز یعنی انجام‌ندادن وظایف شرعی، نسبت به همسر.<ref>شهیدثانی، الروضة البهیة، ۱۳۸۶ق، ج۵، ص۴۲۷؛ محقق حلی، مختصرالنافع، ۱۴۱۰ق، ص۱۹۱.</ref>
فقیهان از محتوای آیات ۳۴ و ۱۲۸ سوره نساء، برای بیان احکام نُشوز بهره برده‌اند.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به محقق اردبیلی، زبدة‌البیان، المكتبة المرتضوية لإحياء الآثار الجعفرية، ص۵۳۶-۵۳۸؛ نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۵-۲۰۸؛ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۲۰-۵۲۱؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۵۵-۳۶۳.</ref> نشوز یعنی انجام‌ندادن وظایف شرعی، نسبت به همسر.<ref>شهیدثانی، الروضة البهیة، ۱۳۸۶ق، ج۵، ص۴۲۷؛ محقق حلی، مختصرالنافع، ۱۴۱۰ق، ص۱۹۱.</ref>


آیه ۳۴ از نشوز زن و وظیفه مرد در برابر سخن می‌گوید. فقیهان بر اساس این آیه، معتقدند مرد در مرحله اول باید زن را نصیحت کند، اگر فایده نداشت، در بستر به او پشت کرده یا بسترش را از او جدا کند و چنانچه این روش هم مؤثر نباشد، او را به‌صورت خفیف، تنبیه بدنی کند.ref>برای نمونه، نگاه کنید به نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۵-۲۰۷؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۵۶-۳۵۷.</ref>
آیه ۳۴ از نشوز زن و وظیفه مرد در برابر سخن می‌گوید. فقیهان بر اساس این آیه، معتقدند مرد در مرحله اول باید زن را نصیحت کند، اگر فایده نداشت، در بستر به او پشت کرده یا بسترش را از او جدا کند و چنانچه این روش هم مؤثر نباشد، او را به‌صورت خفیف، تنبیه بدنی کند.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۵-۲۰۷؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۵۶-۳۵۷.</ref>


آیه ۱۲۸ مربوط به نشوز مردان است. فقیهان با استناد به این آیه گفته‌اند اگر زنی علائم نشوز را در شوهرش دید، می‌تواند برای ایجاد صلح علاقه از جانب شوهرش، او را نصیحت کند و از بعضی از حقوق خود صرف‌نظر كند تا به این وسیله از [[طلاق]] جلوگیری شود.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷-۲۰۸؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۶۳.</ref>
آیه ۱۲۸ مربوط به نشوز مردان است. فقیهان با استناد به این آیه گفته‌اند اگر زنی علائم نشوز را در شوهرش دید، می‌تواند برای ایجاد صلح علاقه از جانب شوهرش، او را نصیحت کند و از بعضی از حقوق خود صرف‌نظر كند تا به این وسیله از [[طلاق]] جلوگیری شود.<ref>برای نمونه، نگاه کنید به نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۳۱، ص۲۰۷-۲۰۸؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۸، ص۳۶۳.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۷۷

ویرایش