کاربر ناشناس
فطحیه: تفاوت میان نسخهها
جز
←سرگذشت عبدالله افطح
imported>Mgolpayegani جز (←مشاهیر فطحیه) |
imported>Mgolpayegani |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
عبدالله فرزند امام صادق(ع) و پس از [[اسماعیل بن جعفر الصادق|اسماعیل]] بزرگترین فرزند وی بهشمار میرفت. مادر وی فاطمه بنت حسین بن حسن بن علی بود.<ref>شهرستانی، ملل و نحل، ج ۱، ص۱۴۸.</ref> | عبدالله فرزند امام صادق(ع) و پس از [[اسماعیل بن جعفر الصادق|اسماعیل]] بزرگترین فرزند وی بهشمار میرفت. مادر وی فاطمه بنت حسین بن حسن بن علی بود.<ref>شهرستانی، ملل و نحل، ج ۱، ص۱۴۸.</ref> | ||
مطابق با برخی منابع تاریخی وی به تفکرات [[مرجئه |مرجئه]]<ref group="یادداشت">فرقهای کلامی که معتقد بودند: عبادت کردن با کفر سودی ندارد و همچنین گناه کردن هم چیزی از ایمان نمی کاهد؛ این فرقه نیت و عقیده را اصل و گفتار و کردار را فاقد اهمیت میدانستند.(شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص۱۲۵.) </ref> و [[حشویه |حشویه]] | مطابق با برخی منابع تاریخی وی به تفکرات [[مرجئه |مرجئه]]<ref group="یادداشت">فرقهای کلامی که معتقد بودند: عبادت کردن با کفر سودی ندارد و همچنین گناه کردن هم چیزی از ایمان نمی کاهد؛ این فرقه نیت و عقیده را اصل و گفتار و کردار را فاقد اهمیت میدانستند. (شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص۱۲۵.) </ref> و [[حشویه |حشویه]] <ref group="یادداشت">این فرقه همان افراطیون اهل سنت هستند که به نظر عقلی بیاعتناء بوده و این نظرات را بدعت میدانند. (معتزلی، ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، قم، انتشارات کتابخانه آیتالله مرعشی، ۱۴۰۴ق، ج ۶، ص۴۳۶.)</ref> گرایش داشته تا جایی که امام صادق(ع) او را مرجئه کبیر خطاب میکرد. به همین دلیل نیز عبدالله از جانب پدر طرد شده بود.<ref>مفید، الفصول المختارة، ص۳۱۲.</ref> | ||
بعد از شهادت امام صادق(ع)، عبدالله خود را جانشین پدر معرفی کرد و در جایگاه وی قرار گرفت و [[غسل]] و [[کفن]] و [[دفن]] پدر را عهدهدار شده و انگشتر آنحضرت را به دست کرد.<ref> شهرستانی، ملل و نحل، ج ۱، ص۱۴۸.</ref> وی با استناد به این نقل از امام صادق (ع) که: «امامت هر امام به پسر بزرگ او منتقل میشود» مردم را گرد خود جمع کرد. | بعد از شهادت امام صادق(ع)، عبدالله خود را جانشین پدر معرفی کرد و در جایگاه وی قرار گرفت و [[غسل]] و [[کفن]] و [[دفن]] پدر را عهدهدار شده و انگشتر آنحضرت را به دست کرد.<ref> شهرستانی، ملل و نحل، ج ۱، ص۱۴۸.</ref> وی با استناد به این نقل از امام صادق (ع) که: «امامت هر امام به پسر بزرگ او منتقل میشود» مردم را گرد خود جمع کرد. |