فطحیه: تفاوت میان نسخهها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (Mkhaghanif صفحهٔ فطحیه (افطحیه) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به فطحیه منتقل کرد) |
Ahmadnazem (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۳]]|سال=[[۱۳۹۴]]|کاربر=Naimi }} | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[بهمن]]|روز=[[۳]]|سال=[[۱۳۹۴]]|کاربر=Naimi }} | ||
فطحیه یا افطحیه معتقدین به امامت عبداﷲ | '''فطحیه''' یا '''افطحیه''' معتقدین به [[امامت]] عبداﷲ پسر [[امام جعفر صادق(ع)]] ملقب به افطح الرأس یا افطح الرجلین. پس از شهادت [[امام ششم]] [[شیعیان]]، پسر بزرگ وی، ادعای جانشینی امام را نمود. عبدالله، با نقل این روایت از قول پدرش که: «امامت هر امام به پسر بزرگ او منتقل میشود»، جمعی را دور خود جمع نمود. | ||
ادعای او دوام چندانی نیافت | ادعای او دوام چندانی نیافت و عبدالله هفتاد روز پس از شهادت امام صادق از دنیا رفت و چون فرزند و جانشینی نداشت، پیروان وی سرگردان شده، عموما به امامت [[امام کاظم(ع)]] بازگشتند و عمر این عقیده در همان ابتدای ظهور به پایان رسید. | ||
برخی از بزرگان امامیه مانند بنی فضّال نیز به عبدالله گرویدند؛ ولی بسیاری از آنان در میانه راه و یا با مرگ وی از این مسیر بازگشتند. | برخی از بزرگان [[امامیه]] مانند بنی فضّال نیز به عبدالله گرویدند؛ ولی بسیاری از آنان در میانه راه و یا با مرگ وی از این مسیر بازگشتند. | ||
==علت نام گذاری== | ==علت نام گذاری== | ||
خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
عبدالله فرزند امام صادق(ع) و پس از [[اسماعیل بن جعفر الصادق|اسماعیل]] بزرگترین فرزند وی به شمار میرفت. مادر وی فاطمه بنت حسین بن حسن بن علی بود.<ref>شهرستانی، ملل و نحل، ج ۱، ص۱۴۸.</ref> | عبدالله فرزند امام صادق(ع) و پس از [[اسماعیل بن جعفر الصادق|اسماعیل]] بزرگترین فرزند وی به شمار میرفت. مادر وی فاطمه بنت حسین بن حسن بن علی بود.<ref>شهرستانی، ملل و نحل، ج ۱، ص۱۴۸.</ref> | ||
مطابق با برخی منابع تاریخی وی به تفکرات مرجئه و حشویه گرایش داشته تا جایی که امام صادق(ع) او را مرجئه کبیر خطاب میکرد. به همین دلیل نیز عبدالله از جانب پدر طرد شده بود. <ref>مفید، الفصول المختارة، ص۳۱۲.</ref> | مطابق با برخی منابع تاریخی وی به تفکرات مرجئه و حشویه گرایش داشته تا جایی که امام صادق(ع) او را مرجئه کبیر خطاب میکرد. به همین دلیل نیز عبدالله از جانب پدر طرد شده بود. <ref>مفید، الفصول المختارة، ص۳۱۲.</ref> | ||