پرش به محتوا

استغفار: تفاوت میان نسخه‌ها

۷۰۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۰ آوریل ۲۰۲۲
جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۹: خط ۹:


==مفهوم‌شناسی==
==مفهوم‌شناسی==
واژه استغفار، به معنای درخواست زبانی یا عملی<ref>راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۶ق، ص۶۰۹.</ref> از خداوند برای آمرزش گناهان است<ref>اسکندرانی، کشف الاسرار، ۲۰۱۰م، ج۲، ص۴۶.</ref> و هدف از آن، درخواست مصونیت از آثار بد گناه و عذاب الهی دانسته شده است.<ref>ابن عاشور، التحریر و التنویر، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۲۳؛ راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۶ق، ص۶۰۹.</ref>
واژه استغفار، به معنای درخواست زبانی یا عملی<ref>راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۶ق، ص۶۰۹.</ref> از خداوند برای آمرزش گناهان است<ref>اسکندرانی، کشف الاسرار، ۲۰۱۰م، ج۲، ص۴۶.</ref> و هدف از آن، درخواست مصونیت از آثار بد [[گناه]] و عذاب الهی دانسته شده است.<ref>ابن عاشور، التحریر و التنویر، ۱۴۲۰ق، ج۳، ص۲۲۳؛ راغب، مفردات الفاظ القرآن، ۱۴۱۶ق، ص۶۰۹.</ref>


استغفار، یا قولی و زبانی است، مانند گفتن «استغفرالله» و یا فعلی و عملی، مانند انجام دادن عملی که موجب آمرزش انسان می‌گردد.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۳۹.</ref> از استغفار زبانی در باب‌هایی مانند [[طهارت]]، [[صلاة]]، [[صوم|صوم]]، [[حج]]، [[تجارت]]، [[ظهار]] و [[کفارات|کفّارات]] بحث شده است.<ref> مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ج۱، ص۴۳۹.</ref>
استغفار، یا قولی و زبانی است، مانند گفتن «استغفرالله» و یا فعلی و عملی، مانند انجام دادن عملی که موجب آمرزش انسان می‌گردد.<ref>مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ۱۳۸۲ش، ج۱، ص۴۳۹.</ref> از استغفار زبانی در باب‌هایی مانند [[طهارت]]، [[صلاة]]، [[صوم|صوم]]، [[حج]]، [[تجارت]]، [[ظهار]] و [[کفارات|کفّارات]] بحث شده است.<ref> مؤسسه دائرة المعارف فقه اسلامی، فرهنگ فقه، ج۱، ص۴۳۹.</ref>


برخی مفسران اهل سنت از جمله زمخشری و فخر رازی، واژه استغفار در آیاتی از قرآن را به معنای [[ایمان]]،<ref>زمخشری، الکشاف، دارالکتاب العربی، ج۲، ص۴۰۲.</ref> یا [[اسلام]]<ref>فخر الرازی، التفسیر الکبیر، دار احیاء التراث العربی، ج۱۵، ص۱۵۸.</ref> دانسته‌اند. طبرسی، مفسر شیعه در قرن پنجم هجری، گاه واژه استغفار در قرآن کریم را به معنای گزاردن [[نماز]] تفسیر کرده و از مصادیق استغفار در مقام عمل شمرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۷۱۴.</ref>
برخی مفسران اهل سنت از جمله [[زمخشری]] و [[فخر رازی]]، واژه استغفار در آیاتی از قرآن را به معنای [[ایمان]]،<ref>زمخشری، الکشاف، دارالکتاب العربی، ج۲، ص۴۰۲.</ref> یا [[اسلام]]<ref>فخر الرازی، التفسیر الکبیر، دار احیاء التراث العربی، ج۱۵، ص۱۵۸.</ref> دانسته‌اند. [[فضل بن حسن طبرسی|طبرسی]]، مفسر شیعه در قرن پنجم هجری، گاه واژه استغفار در قرآن کریم را به معنای گزاردن [[نماز]] تفسیر کرده و از مصادیق استغفار در مقام عمل شمرده است.<ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۲، ص۷۱۴.</ref>


مفهوم آمرزش‌خواهی، ۶۸ بار در قرآن کریم بیان شده است؛<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۱۳۴.</ref> از این میان، ۴۳ مورد، مشتقات استغفار، ۱۷ مورد در قالب «إغفر»، سه مورد به صیغه «یغفر»، دو مورد «تغفر» و یک بار به صورت «مغفرة» به کار رفته است.<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۱۳۴.</ref>
مفهوم آمرزش‌خواهی، ۶۸ بار در قرآن کریم بیان شده است؛<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۱۳۴.</ref> از این میان، ۴۳ مورد، مشتقات استغفار، هفده مورد در قالب «إغفر»، سه مورد به صیغه «یغفر»، دو مورد «تغفر» و یک بار به صورت «مغفرة» به کار رفته است.<ref>مرکز فرهنگ و معارف قرآن، دائرة المعارف قرآن کریم، ۱۳۸۵ش، ج۳، ص۱۳۴.</ref>


در روایاتی منسوب به [[امام صادق(ع)]] نیز به استغفار اشاره شده است؛ از جمله در روایتی تصریح شده است که استغفار فراوان موجب می‌شود نامه عمل بندگان، درخشان شود.<ref>کلینی، اصول الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۰۴ (إذَا أکثَرَ العَبدُ مِنَ الاستِغفار رُفِعَت صَحیفَتُهُ وَ هی تَتَلَالَأُ).</ref> در روایاتی دیگر، [[زرارة بن اعین|زرارة بن أعین]] از امام صادق(ع) نقل کرده است که کسی که گناهی مرتکب می‌شود، از صبح تا شب مهلت دارد که طلب آمرزش کند و در این صورت، آن گناه برایش نوشته نمی‌شود.<ref>کلینی، اصول الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۳۷ (عَلِی بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حُمْرَانَ عَنْ [[زرارة بن اعین|زُرَارَةَ]] قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِاللَّهِ علیه‌السلام یقُولُ إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا أَذْنَبَ ذَنْباً أُجِّلَ مِنْ غُدْوَةٍ إِلَی اللَّیلِ فَإِنِ اسْتَغْفَرَ اللَّهَ لَمْ یکتَبْ عَلَیهِ).</ref>
در [[حدیث|روایات]] نیز به استغفار اشاره شده است؛ از جمله در روایتی تصریح شده است که استغفار فراوان موجب می‌شود نامه عمل بندگان، درخشان شود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۵۰۴.</ref> در روایاتی دیگر، [[زرارة بن اعین|زرارة بن أعین]] از امام صادق(ع) نقل کرده است که کسی که گناهی مرتکب می‌شود، از صبح تا شب مهلت دارد که طلب آمرزش کند و در این صورت، آن گناه برایش نوشته نمی‌شود.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۴۳۷.</ref>


==جایگاه==
==جایگاه==
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۰۱۸

ویرایش