کویت: تفاوت میان نسخه‌ها

اولین تماس رسمی کویت با [[انگلستان]] از سال 1775 م ایجاد شدکه کمپانی هند شرقی نامه های خود را از طریق کویت با انگلستان رد و بدل می کردند. <ref>کریستال،1377: 40.</ref> در سال 1899 م با توصیه کرزن که در آن زمان نائب السلطنه [[هند]] بود، بریتانیا معاهده ای سری با شیخ مبارک امضاء کرد و طبق آن کویت تحت الحمایه بریتانیا قرار گرفت.<ref>استندیش،1383: 250.</ref> قرارداد 1913 م که بین بریتانیا و [[عثمانی]] منعقد شد استقلال کویت را از عثمانی به رسمیت می شناخت و این سرزمین را به دو قسمت تقسیم می کرد: 1-بخش شهر کویت که در آن شیخ کویت با خودمختاری حکومت می کرد. 2-بخشی که شامل تمام قبیله ای موجود تحت فرمان شیخ کویت بودند و او می توانست همچون گذشته از آن ها مالیات دریافت کند. از سوی دیگر حکومت عثمانی در این قرارداد صحت تمامی قراردادها را که پیش از این، میان شیخ کویت و بریتانیا به امضاء رسیده بود تایید کرد و متعهد شد که به آن ها احترام بگذارد.<ref>استندیش،1383: 269.</ref> در آوریل 1923 با تلاش کمیسر بریتانیا در عراق موافقت نامه ای به امضاء رسید که بر اساس آن مرزهای تعیین شده در قرارداد 1913 توسط عراق به رسمیت شناخته شد.<ref>جعفری ولدانی،1374: 30.</ref>

سرانجام در صبح روز 19 ژوئیه 1961 در لندن و کویت نامه‌هایی میان امیر کویت (شیخ عبدالله سالم الصباح) و سر ویلیام لوس (مسئول امور انگلیس در خلیج فارس) مبادله شد که این نامه ها متضمن مساله استقلال کویت و پایان زمان قرارداد 23 ژانویه 1899 بود<ref>سعید،1968: 305.</ref> شورای امنیت سازمان ملل در ماه مه سال 1961 با درخواست کویت مبنی بر پیوستن به این سازمان موافقت کرد و کویت صد و یازدهمین دولت در سازمان ملل گردید.<ref>.گروه تحقیق مرکز مطالعات و پژوهش های کویت: کویت از پیدایش تا بحران،1381: 138.</ref>