پرش به محتوا

استخاره: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۸ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ مارس ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اِسْتِخاره‌''' طلب خیر و واگذاری انتخاب کاری به [[خداوند]] است هنگامی که انسان در آن کار شک و تردید دارد و خیر و شر آن را با مشورت با دیگران نمی‌تواند تشخیص دهد. استخاره به شکل‌های مختلفی صورت می‌گیرد؛ ازجمله استخاره با [[نماز]] و [[دعا]]، [[قرآن]]، کاغذ (ذات‌ الرِّقاع) و [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]].
'''اِسْتِخاره‌''' طلب خیر و واگذاری انتخاب کاری به [[خدا|خداوند]] است هنگامی که انسان در آن کار شک و تردید دارد و خیر و شر آن را با مشورت با دیگران نمی‌تواند تشخیص دهد. استخاره به شکل‌های مختلفی صورت می‌گیرد؛ ازجمله استخاره با [[نماز]] و [[دعا]]، [[قرآن]]، کاغذ (ذات‌ الرِّقاع) و [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]].


عالمان دینی برای مشروعیت استخاره به [[روایات]] استناد کرده‌اند. [[شیخ عباس قمی]] برخی شیوه‌های استخاره را در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] آورده است. برخی از آداب استخاره عبارت‌است از: خواندن [[سوره|سوره‌هایی]] از [[قرآن]]، فرستادن [[صلوات]] بر [[ حضرت محمد صلی الله علیه و آله |پیامبر(ص)]] و [[اهل‌البیت علیهم‌السلام| خاندانش]] و گفتن [[ذکر|ذکرهایی]] خاص.
عالمان دینی برای مشروعیت استخاره به [[حدیث|روایات]] استناد کرده‌اند. [[شیخ عباس قمی]] برخی شیوه‌های استخاره را در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] آورده است. برخی از آداب استخاره عبارت‌است از: خواندن [[سوره|سوره‌هایی]] از [[قرآن]]، فرستادن [[صلوات]] بر [[ حضرت محمد صلی الله علیه و آله |پیامبر(ص)]] و [[اهل‌البیت علیهم‌السلام| خاندانش]] و گفتن [[ذکر|ذکرهایی]] خاص.


به‌گفته [[ محمدباقر مجلسی |علامه مجلسی]]، اصل این است که هرکس برای خود استخاره کند؛ گرچه برخی از عالمان دینی رجوع به دیگران را هم جایز می‌دانند و امروزه استخاره غالباً این‌گونه انجام می‌شود.
به‌گفته [[ محمدباقر مجلسی |علامه مجلسی]]، اصل این است که هرکس برای خود استخاره کند؛ گرچه برخی از عالمان دینی رجوع به دیگران را هم جایز می‌دانند و امروزه استخاره غالباً این‌گونه انجام می‌شود.
خط ۳۱: خط ۳۱:
* [[شهید اول]] در [[کتاب ذکری]] گفته است که پس‌ از خواندن‌ هریک از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]](حداقل سه مرتبه و اگر نشد یک مرتبه) و [[سوره قدر|قدر]] ده مرتبه و نیز خواندن دعایی‌ مخصوص‌{{یادداشت| سه مرتبه: اللهم إني أستخيرك لعلمك بعاقبة الأمور، و أستشيرك لحسن ظني بك في المأمول و المحذور. اللهم إن كان الأمر الفلاني مما قد نيطت بالبركة اعجازه و بواديه، و حفّت بالكرامة أيامه و لياليه، فخر لي اللهم فيه خيرة ترد‌ شموسه ذلولا، و تقعض أيامه سرورا. اللهم إما أمر فائتمر، و اما نهي فانتهي. اللهم إني أستخيرك برحمتك خيرة في عافية؛ خدایا من از تو درخواست خیر مى‌کنم براى آگاهى‌ات به عاقبت کارها، و با تو مشورت مى‌کنم براى خوش‌گمانى‌ام به تو در آنچه مورد آرزو و بیم است. خدایا اگر این کار از آنهایى است که آغاز و انجامش به برکت بسته شده و روزها و شب‌هایش به کرامت پیچیده گشته، پس برایم اختیار کن. خدایا در آن خیرى باشد که سختى‌اش را سهل و نرم کنى و روزهایش را به شادمانى بازگردانى. خدایا اگر دستور است، انجامش دهم، اگر نهى است، خوددارى نمایم. خدایا به‌رحمتت خیرجویى مى‌کنم، خیرى در عافیت (شهید اول، ذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹و۲۷۰).}} یک‌ قبضه‌ از [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]] یا تعدادی سنگریزه را جدا کرده‌ و دوتا دوتا می‌شمریم. اگر بازمانده‌ زوج بود، کار مورد نظر را انجام می‌دهیم و اگر فرد بود آن را ترک می‌کنیم یا بالعکس.<ref>شهید اول، ذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹و۲۷۰.</ref>
* [[شهید اول]] در [[کتاب ذکری]] گفته است که پس‌ از خواندن‌ هریک از سوره‌های [[سوره حمد|حمد]](حداقل سه مرتبه و اگر نشد یک مرتبه) و [[سوره قدر|قدر]] ده مرتبه و نیز خواندن دعایی‌ مخصوص‌{{یادداشت| سه مرتبه: اللهم إني أستخيرك لعلمك بعاقبة الأمور، و أستشيرك لحسن ظني بك في المأمول و المحذور. اللهم إن كان الأمر الفلاني مما قد نيطت بالبركة اعجازه و بواديه، و حفّت بالكرامة أيامه و لياليه، فخر لي اللهم فيه خيرة ترد‌ شموسه ذلولا، و تقعض أيامه سرورا. اللهم إما أمر فائتمر، و اما نهي فانتهي. اللهم إني أستخيرك برحمتك خيرة في عافية؛ خدایا من از تو درخواست خیر مى‌کنم براى آگاهى‌ات به عاقبت کارها، و با تو مشورت مى‌کنم براى خوش‌گمانى‌ام به تو در آنچه مورد آرزو و بیم است. خدایا اگر این کار از آنهایى است که آغاز و انجامش به برکت بسته شده و روزها و شب‌هایش به کرامت پیچیده گشته، پس برایم اختیار کن. خدایا در آن خیرى باشد که سختى‌اش را سهل و نرم کنى و روزهایش را به شادمانى بازگردانى. خدایا اگر دستور است، انجامش دهم، اگر نهى است، خوددارى نمایم. خدایا به‌رحمتت خیرجویى مى‌کنم، خیرى در عافیت (شهید اول، ذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹و۲۷۰).}} یک‌ قبضه‌ از [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]] یا تعدادی سنگریزه را جدا کرده‌ و دوتا دوتا می‌شمریم. اگر بازمانده‌ زوج بود، کار مورد نظر را انجام می‌دهیم و اگر فرد بود آن را ترک می‌کنیم یا بالعکس.<ref>شهید اول، ذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹و۲۷۰.</ref>
* استخاره دیگری با تسبیح در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] از [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] نقل شده که در زمان او رائج بوده ( و به نظر صاحب جواهر چه بسا منسوب به [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان (ع)]] باشد.) آن این است که انسان پس از خواندن قرآن و دعا یک قبضه از تسبیح را بگیرد و هشت تا هشت تا کم کند اگر یکی ماند فی الجمله خوب است(خوب معمولی) و اگر دو تا ماند یک نهی دارد و اگر سه تا ماند انجام دادن و ترک کار مساوی است و اگر چهار تا ماند دو نهی در آن است و اگر پنج تا ماند برخی گفته‌اند سختی و رنج دارد و برخی گفته‌اند ملامت در آن است و اگر شش تا ماند بی نهایت خوب است و باید در انجامش عجله کرد و اگر هفت تا ماند حکمش مانند وقتی است که پنج تا مانده و اگر هشت تا ماند چهار نهی در آن است. <ref>قمی، مفاتیح الجنان، آداب استخاره. نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۲، ص۱۷۲.</ref>صاحب جواهر پس از نقل این استخاره تصریح کرده که در کتب قدیم و جدید، اصلی و فرعی نشانی از این استخاره نیافتیم چنان‌چه برخی از اساتید متبحّر ما هم این مطلب را گفته‌اند. <ref>نجفی، جواهر الکلام،۳۶۲ش، ج۱۲، ص۱۷۳.</ref>
* استخاره دیگری با تسبیح در [[مفاتیح الجنان (کتاب)|مفاتیح الجنان]] از [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]] نقل شده که در زمان او رائج بوده ( و به نظر صاحب جواهر چه بسا منسوب به [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان (ع)]] باشد.) آن این است که انسان پس از خواندن قرآن و دعا یک قبضه از تسبیح را بگیرد و هشت تا هشت تا کم کند اگر یکی ماند فی الجمله خوب است(خوب معمولی) و اگر دو تا ماند یک نهی دارد و اگر سه تا ماند انجام دادن و ترک کار مساوی است و اگر چهار تا ماند دو نهی در آن است و اگر پنج تا ماند برخی گفته‌اند سختی و رنج دارد و برخی گفته‌اند ملامت در آن است و اگر شش تا ماند بی نهایت خوب است و باید در انجامش عجله کرد و اگر هفت تا ماند حکمش مانند وقتی است که پنج تا مانده و اگر هشت تا ماند چهار نهی در آن است. <ref>قمی، مفاتیح الجنان، آداب استخاره. نجفی، جواهر الکلام، ۱۳۶۲ش، ج۱۲، ص۱۷۲.</ref>صاحب جواهر پس از نقل این استخاره تصریح کرده که در کتب قدیم و جدید، اصلی و فرعی نشانی از این استخاره نیافتیم چنان‌چه برخی از اساتید متبحّر ما هم این مطلب را گفته‌اند. <ref>نجفی، جواهر الکلام،۳۶۲ش، ج۱۲، ص۱۷۳.</ref>
به گفته [[شهید اول]]، سند استخاره‌ به‌ عدد(تسبیح یا سنگریزه) به [[رضی‌الدین آبی| رضی الدین آبی]] می‌رسد.<ref>شهید اول، الذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹.</ref> البته [[سید ابن طاووس]] سند آن را به [[ائمه]] باز گردانده‌ است‌.<ref>شهید اول، الذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹-۲۷۰.</ref> و به گفته [[ محمدحسن نجفی|
به گفته [[شهید اول]]، سند استخاره‌ به‌ عدد(تسبیح یا سنگریزه) به [[رضی‌الدین آبی| رضی الدین آبی]] می‌رسد.<ref>شهید اول، الذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹.</ref> البته [[سید ابن طاووس]] سند آن را به [[امامان شیعه|ائمه]] باز گردانده‌ است‌.<ref>شهید اول، الذکری الشیعه، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۲۶۹-۲۷۰.</ref> و به گفته [[ محمدحسن نجفی|
  صاحب جواهر]] (۱۲۰۲-۱۲۶۶ق)، در زمان او علما به این شیوه استخاره می‌کردند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق‌، ج۱۲، ص۱۶۳.</ref>
  صاحب جواهر]] (۱۲۰۲-۱۲۶۶ق)، در زمان او علما به این شیوه استخاره می‌کردند.<ref>نجفی، جواهر الکلام، ۱۴۰۴ق‌، ج۱۲، ص۱۶۳.</ref>
* [[سید موسی شبیری زنجانی|سید موسی شبیری]] استخاره‌ای منسوب به [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(عج)]] از طریق [[سید علی شوشتری]] نقل کرده‌است به این صورت که [[بسم الله الرحمن الرحیم|بسم‌الله]] و سه [[صلوات]] و یک [[دعا]] خوانده شود و سپس قبضه تسبیح را گرفته شود و دوتا دوتا بشمارد. اگر یکی باقی‌ماند خوب است و اگر دوتا ماند بد است.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ج۱ ص۵۰۱.</ref>
* [[سید موسی شبیری زنجانی|سید موسی شبیری]] استخاره‌ای منسوب به [[امام مهدی عجل الله تعالی فرجه|امام زمان(عج)]] از طریق [[سید علی شوشتری]] نقل کرده‌است به این صورت که [[بسم الله الرحمن الرحیم|بسم‌الله]] و سه [[صلوات]] و یک [[دعا]] خوانده شود و سپس قبضه تسبیح را گرفته شود و دوتا دوتا بشمارد. اگر یکی باقی‌ماند خوب است و اگر دوتا ماند بد است.<ref>شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، ج۱ ص۵۰۱.</ref>
Automoderated users، confirmed، templateeditor
۵۱۱

ویرایش