سوره اخلاص: تفاوت میان نسخه‌ها

[[فضل بن حسن طبرسی|شیخ طبرسی]] سوره اخلاص را از [[سوره‌های مکی]] می‌داند و می‌نویسد همچنین گفته شده [[سوره‌های مدنی|مدنی]] است.<ref>طبرسی، تفسیر مجمع البیان، جلد۱۰، ص۴۷۹.</ref> سیوطی از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز بر این باور است که سوره اخلاص دو بار نازل شده است: یک بار در [[مکه]] و یک بار در [[مدینه]]؛<ref>سیوطی، الإتقان فی علوم القرآن، ۱۳۷۶ش، ج۱، ص۱۴۰.</ref> اما [[سید محمد حسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] می‌نویسد بنابر وقایعی که درباره [[اسباب نزول|سبب نزول]] سوره اخلاص ذکر شده، به نظر می‌رسد مکی بودن آن صحیح‌تر باشد.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۷۴ش،‌‌ ج۲۰، ص۳۸۷.</ref> سوره اخلاص در [[ترتیب نزول]] بیست و دومین سوره‌ای است که بر [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] [[نزول قرآن|نازل]] شده است. این سوره در [[چینش کنونی قرآن|چینش کنونی]] [[مصحف|مُصحَف]]، صد و دوزادهمین سوره است<ref>معرفت، آموزش علوم قرآن، ۱۳۷۱ش، ج۲، ص۱۶۶.</ref> و در [[جزء (قرآن)|جزء]] سی‌ام [[قرآن]] جای دارد.