حسین بن موسی بن جعفر: تفاوت میان نسخه‌ها

[[حمد الله مستوفی]] محل دفن حسین بن موسی را در شیراز می‌داند.<ref> تاریخ گزیده،متن،ص:۲۰۴</ref> زرکوب شیرازی، جنید شیرازی<ref>عیسی بن جنید، هزار مزار، ص۳۰۶</ref>، علامه مجلسی، [[سید جعفر بحر العلوم|بحرالعلوم]] در کتاب [[تحفه العالم فی خطبه المعالم]]،<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۳</ref> روضاتی<ref>روضاتی، جامع الانساب، ص۴۲</ref> نیز این قول را پذیرفته‌اند. بقعۀ وی در چندصد متری حرم شاه چراغ مورد توجه مردم شیراز و دوستداران [[اهل بیت]] است. این بقعه در نطر مردم شیراز از جایگاه بالایی برخوردار است و هر هفته شب دوشنبه را به زیارتی وی اختصاص داده‌اند به طوریکه بقعه مملو از جمعیت می‌شود.

::تا [[قرن هشتم]] قبر علاءالدین حسین مخفی بود. در زمانی که قتلغ فرمانروای شیراز بود باغبان وی مشاهده کرد که در [[شب جمعه|شبهای جمعه]] نوری به طرف نقطه‌ای از باغ می‌آید. جریان را به قتلغ رساند وی پس از تجسس متوجه شد قبری در آنجاست و درون آن جسدی پرهیبت که آثار جلالت و جمال و کمال از او آشکارا دیده می‌شد در یک دست [[قرآن]] و در دست دیگر شمشیری داشت از روی نشانه‌ها و قرائن فهمیدند قبر حسین بن موسی است اطراف قبر قبه و رواقی ساخت.<ref>بحار الأنوار، المجلسی،ج۴۸،ص:۳۱۲</ref>

[[پرونده: بقعه منسوب به حسین المفقود بن امام کاظم علیه السلام.jpg|بندانگشتی|بقعه منسوب به حسین الفقود بن امام کاظم علیه السلام]]

===طبس===

در طبس نیز بقعه‌ای به وی منسوب است.<ref>مهاجران موسوی، ص۲۸۰</ref> نامه‌ای از امام رضا(ع) به حاکم طبس موجود است که در آن از مفقود شدن یکی از برادرانش به نام حسین در منطقه تحت حکومت وی خبر می‌دهد و از او می خواهد در پیدا کردن گمشده اقدام نماید<ref>مکاتیب الأئمة علیهم السلام، ج۵، ص: ۳۰۱</ref> عده ای از سادات نیز در طبس زندگی می کردند و خود را از اولاد حسین مفقود می‌دانستند. [[محمد بن محمد عبیدلی|عبیدلی]] در [[تهذیب الانساب و نهایه االالقاب]] از این گروه از سادات خبر می‌دهد که نسبت به شجره خود سوال می‌کند ولی به علت مجهول بودن نسب آنان جوابشان را نمی‌دهد. <ref>عبیدلی، ص ۱۶۶</ref> ابونصر [[سهل بن عبدالله بن داود بخاری]] [[نسابه]] آنان را از نسل [[احمد بن موسی(ع)]] می داند نه حسین بن موسی.<ref>ابن طباطبا، صص ۲۱۸-۲۱۹</ref>