عدل الهی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[خلود]] یا ماندگاری ابدی در عذاب که جزو باورهای ادیان الهی است یکی از امور ناسازگار با عدل الهی دانسته شده است.<ref>قدردان قراملکی ، عدل الهی، چاپ اول، ص۲۸۷-۲۸۸.</ref> در عالم اسلام نیز پیش از هم عارفان به این پرسش دامن زده‌اند و عذاب دائمی را با عدل الهی ناسازگار دانسته‌اند.<ref>قدردان قراملکی، عدل الهی، چاپ اول، ص۲۹۱.</ref>  

برای حل تضاد بین عدل الهی و عذاب ابدی برخی گفته‌اند که اثر کفر در شخص کافر ابدی است و به همین دلیل او عداب ابدی دارد<ref>قدردان قراملکی، عدل الهی، چاپ اول، ص۲۹۰.</ref>  و برخی دیگر نیز معتقد شده‌اند که این عذاب دائمی نیست و یا با خروج افراد از جهنم یا با تبدیل عذاب به نعمت پایان می‌پذیرد.<ref>قدردان قراملکی، عدل الهی، چاپ اول، ص۲۹۲.</ref>

برخی نیز از اساس معتقد شده‌اند که عذاب‌های آخرت تناسبی با جرم انسان‌ها در این دنیا ندارد و همین نکته با عدل الهی سازگار نیست. <ref>مطهری، عدل الهی، چاپ پنجم، ص۱۹۲.</ref> [[مرتضی مطهری|مطهری]] برای پاسخ به این مشکل با تقسیم‌بندی انواع رابطه بین عمل و مجازت، نتیجه می‌گیرد که عذاب اخروی عذاب قراردادی نیست و رابطه بین عمل و عذاب نوعی رابطه تکوینی است<ref>قدردان قراملکی، عدل الهی، چاپ اول، ص۲۰۶.</ref>