اهل‌بیت(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

اهل‌سنت در اینکه اصحاب کساء جزو اهل‌بیت هستند، با شیعه اشتراک نظر دارد. احادیث فراوانی در منابع متعدد اهل‌سنت نقل شده که پیامبر(ص) بارها [[امام علی علیه‌السلام|علی]] و [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه]] و [[حسنین|حسنین(ع)]] را اهل‌بیت خود معرفی کرده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: نیشابوری، صحیح مسلم، دار احیاءالتراث العربی، ج۴، ص۱۸۷۱؛ ترمذی، سنن الترمذی، ۱۹۹۸م، ج۵، ص۷۵ و ۲۰۴، ج۶، ص۸۳، ۱۳۲ و ۱۸۲؛ ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۱۳۸ و ۱۴۰ و ۱۴۸، ج۴۱، ص۲۵، ج۴۲، ص۱۱۲، ج۶۷، ص۲۵؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ۲۰۰۳م، ج۲، ص۶۲۷.</ref>  

همچنین در منابع اهل‌سنت آمده است که رسول خدا(ص) درباره علی و فاطمه و حسنین(ع) فرمود: هر کس اینها را دوست بدارد، مرا دوست داشته و هر کس با آنها دشمنی کند، با من دشمنی کرده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابن عساکر، تاریخ دمشق، ۱۴۱۵ق، ج۱۴، ص۱۵۴؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ۲۰۰۳م، ج۲، ص۶۲۷.</ref> در روایت دیگری از پیامبر(ص) نقل شده که دوستدار اهل‌بیت، [[قیامت|روز قیامت]] همراه من و در درجه من خواهد بود.<ref>ترمذی، سنن الترمذی، ۱۹۹۸م، ج۶، ص۹۰؛ ذهبی، تاریخ الاسلام، ۲۰۰۳م، ج۲، ص۶۲۷.</ref>

ابن حجر هیتمی، از عالمان شافی مذهب قرن دهم قمری، نیز گفته است از احادیث، وجوب محبّت اهل‌بیت و حرمت شدید بغض نسبت به آنان دانسته می‌شود. به گفته او، عالمانی چون بیهقی و بغوی محبت اهل‌بیت را از فرايض دین شمرده‌اند.<ref>ابن حجر، الصواعق المحرقة، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۵۰۶.</ref> [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]]، از فقهای چهارگانه اهل‌سنت، نیز در ابیاتی بر وجوب محبت اهل‌بیت تصریح کرده است:<ref> شافعی، دیوان الامام الشافعی، قاهره، ص۱۲۱. </ref>

'''ترجمه''': ای خاندان رسول خدا، محبت شما، از طرف خداوند واجب و در قرآن نازل شده است.

وی در بیت دیگری گفته شده است:<ref>شافعی، دیوان الامام الشافعی، قاهره، ص۸۹.</ref>

'''ترجمه''': اگر حب آل محمد، رفض است، پس جن و انس شهادت دهند که من هم رافضی هستم.  

[[زمخشری]]، از مفسران اهل سنت و صاحب [[تفسیر الکشاف|الکشاف]]، آیه مباهله را قوی‌ترین دلیل بر فضیلت و برتری اصحاب کساء دانسته است.<ref>زمخشری، الکشاف، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۳۷۰.</ref> از نظر [[جعفر سبحانی]]، بسیاری از عالمان اهل‌سنت به برتری علمی و دین‌شناس‌تر بودن اهل‌بیت اعتراف کرده‌اند.<ref>سبحانی، سیمای عقاید شیعه، ۱۳۸۶ش، ص۲۳۴.</ref> به عنوان نمونه از [[ابوحنیفه]]،‌ پایه‌گذار مذهب حنفی و از فقهای چهارگانه اهل‌سنت، نقل شده است که احدی فقیه‌تر از [[امام صادق علیه‌السلام|جعفر بن محمد(ع)]] ندیدم.<ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ۱۴۰۵ق، ج۶، ص۲۵۷.</ref> این جمله از محمد بن مسلم بن شهاب زُهْری، از [[تابعین]] و فقیه و محدث اهل سنت قرن اول و دوم هجری، درباره [[امام سجاد علیه‌السلام|امام سجاد(ع)]] نیز نقل شده است.<ref>ابوزرعه دمشقی،‌ تاریخ ابی‌زرعة الدمشقی، مجمع اللغة العربیة، ص۵۳۶.</ref> [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]]، پایه‌گذار مذهب شافعی، نیز امام سجاد را فقیه‌ترین مردم [[مدینه]] دانسته است.<ref>ابن ابی‌الحدید، شرح نهج البلاغه، ۱۴۰۴ق، ج۱۵، ص۲۷۴.</ref>

[[ابن حجر هیتمی]] گفته است: پیامبر(ص) بدان جهت قرآن و اهل‌بیتش را ثِقل نامیده است که ثِقل به چیزی که گرانبها و دارای اهمیت است گفته می‌شود و قرآن و عترت نیز این گونه‌اند؛ زیرا هر دو معدن علوم دینی و اسرار و حکمت‌های عالی و احکام شرعی‌اند؛ بدین جهت بر تمسک به آن دو و فراگیری معرفت از آن دو تشویق کرده است.<ref>ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقة، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۴۲.</ref> به اعتقاد ابن حجر، احادیثی که بر پیروی از اهل‌بیت دلالت دارند، بر پیروی از آنان تا روز قیامت تأکید دارند؛ چنانکه تمسک به قرآن نیز چنین است.<ref>ابن حجر هیتمی، الصواعق المحرقه، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۴۲.</ref>