نماز استیجاری: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مقاله توصیفی فقهی}}

'''نماز استیجاری''' [[نماز|نمازی]] که در برابر دریافت مزد به نیابت از دیگری خوانده می‌شود.

نماز استیجاری به نمازی گفته می‌شود که فردی اجیر شده تا آن را به نیابت از دیگری به جای آورد و در برابر آن مزد دریافت کند. به اعتبار اجیرشدن و پرداخت مزد در برابر ادای آن، نماز استیجاری نامیده می‌شود. در ادبیات فقهی، از کسی که نماز را به جای دیگری به جا می‌آورد «نائب»، نمازی که می‌خواند عمل نیابتی و فردی که نماز به نیابت از او انجام می‎شود، «منوب‌‌عنه» یاد می‌شود.

== حکم فقهی ==

بر پایه فقه شیعه، نماز استیجاری به نیابت از شخص زنده صحیح نیست.<ref> سید یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۴۳.</ref> البته گفته شده که [[ابن متوج|این متوج]] نیابت استیجاری در نماز مستحبی برای زندگان را جایز می‌دانسته است.<ref> عاملی، مفتاح الکرامه، داراحیاء التراث العربی، ج۷، ص۱۶۴؛ ۱۴۱۹ق، ج۱۹، ص۵۱۱-۵۱۲.</ref>

* تفاوت نماز استیجاری با نمازهای دیگر در نیت آن است.

== پانویس==

== منابع==