عید غدیر: تفاوت میان نسخه‌ها
←جشن غدیر
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
حکومت [[آل بویه| آل‌بویه]] نیز برای نشان دادن جایگاه این عید، آن را تعطیل و جشن عمومی اعلام کرده و نهادهای حکومتی و مردم را به برگزاری جشن‌ها و آذین‌بندی شهرها ترغیب کرد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۸ق، ج۱۱، ص۲۷۶</ref> آنان در این جشن خیمه‌ها بر می‌افراشتند و پارچه‌ها(پرچم‌ها) می‌آویختند و شتر قربانی می‌کردند و شب هنگام آتش روشن کرده به جشن و شادی می‌پرداختند.<ref>ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ۱۴۱۲ق، ج۱۵، ص۱۴</ref>. چنان که گردیزی این روز را جزو روزهای بزرگ اسلامی و اعیاد شیعیان برشمرده است.<ref>گردیزی، زین الاخبار، ۱۳۶۳ش، ص۴۶۶</ref> | حکومت [[آل بویه| آل‌بویه]] نیز برای نشان دادن جایگاه این عید، آن را تعطیل و جشن عمومی اعلام کرده و نهادهای حکومتی و مردم را به برگزاری جشن‌ها و آذین‌بندی شهرها ترغیب کرد.<ref>ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۸ق، ج۱۱، ص۲۷۶</ref> آنان در این جشن خیمه‌ها بر می‌افراشتند و پارچه‌ها(پرچم‌ها) می‌آویختند و شتر قربانی می‌کردند و شب هنگام آتش روشن کرده به جشن و شادی می‌پرداختند.<ref>ابن جوزی، المنتظم فی تاریخ الامم و الملوک، ۱۴۱۲ق، ج۱۵، ص۱۴</ref>. چنان که گردیزی این روز را جزو روزهای بزرگ اسلامی و اعیاد شیعیان برشمرده است.<ref>گردیزی، زین الاخبار، ۱۳۶۳ش، ص۴۶۶</ref> | ||
در [[مصر]] خلفای [[فاطمیان|فاطمی]] عید غدیر را رسمیت دادند و در [[ایران]] از سال ۹۰۷ق که [[شاه اسماعیل صفوی]] به سلطنت رسید، عید غدیر از اعیاد رسمی است. در سال ۴۸۷ق بیعت با [[مستعلی بن مستنصر]] (از حاکمان مصر) در روز عید غدیر صورت گرفته است.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۸۰</ref> | در [[مصر]] خلفای [[فاطمیان|فاطمی]] عید غدیر را رسمیت دادند و در [[ایران]] از سال ۹۰۷ق که [[اسماعیل اول صفوی| شاه اسماعیل صفوی]] به سلطنت رسید، عید غدیر از اعیاد رسمی است. در سال ۴۸۷ق بیعت با [[مستعلی بن مستنصر]] (از حاکمان مصر) در روز عید غدیر صورت گرفته است.<ref>ابن خلکان، وفیات الاعیان، ۱۳۶۴ش، ج۱، ص۱۸۰</ref> | ||
دانشمندان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز به عید بودن غدیرخم تصریح کرده‌اند مانند: نصیبی شافعی در [[مطالب السؤول فی مناقب آل الرسول (کتاب)|مطالب السؤول]]: [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] هنگام بازگشت از [[حجة الوداع| حجّةالوداع]] در روز هجدهم از ذوالحجّه، در محلی(غدیر/ برکه آب) میان [[مکه]] و [[مدینه]] كه به آن خمّ مى‌گفتند، (و به همین مناسبت آن را روز را غدیر خمّ نام نهادند) فرمود: «من كنت مولاه فعلىّ مولاه» و خود أمیرالمؤمنین(ع) در شعرى كه سروده‌اند نام غدیر خمّ را برده‌اند. و این روز '''عید''' شد، و موسم و محلّ اجتماع مردم قرار گرفت، چون وقتى بود كه رسول خدا صلّى الله علیه و آله على را به این منزلت رفیع تخصیص و تشریف داد، و هیچ یک از مردم را در این منزله و مرتبه با على شریک قرار نداد. <ref>نصیبی شافعی، مطالب السؤول في مناقب آل الرسول، ج۱، ص۷۹.</ref>{{یادداشت|و صار ذلك اليوم عيدا و موسما لكونه كان وقتا خص رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم عليّاً بهذه المنزلة العَليّة و شرّفه بها دون الناس كلهم.}} ابن خلّکان در وفیات الاعیان در تاریخ بیعت با مستعلی پسر مستنصر نوشته است که با او در ۱۸ ذی حجه که روز '''عید''' غدیر خم است بیعت شد. <ref>ابن خلکان، وفيات الأعيان، الناشر: دار صادربيروت، ج۱۷ ص۱۸۰.</ref>{{یادداشت| وبويع في يوم عيد غدير خم، وهو الثامن عشر من ذي الحجة}} | دانشمندان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] نیز به عید بودن غدیرخم تصریح کرده‌اند مانند: نصیبی شافعی در [[مطالب السؤول فی مناقب آل الرسول (کتاب)|مطالب السؤول]]: [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|رسول خدا(ص)]] هنگام بازگشت از [[حجة الوداع| حجّةالوداع]] در روز هجدهم از ذوالحجّه، در محلی(غدیر/ برکه آب) میان [[مکه]] و [[مدینه]] كه به آن خمّ مى‌گفتند، (و به همین مناسبت آن را روز را غدیر خمّ نام نهادند) فرمود: «من كنت مولاه فعلىّ مولاه» و خود أمیرالمؤمنین(ع) در شعرى كه سروده‌اند نام غدیر خمّ را برده‌اند. و این روز '''عید''' شد، و موسم و محلّ اجتماع مردم قرار گرفت، چون وقتى بود كه رسول خدا صلّى الله علیه و آله على را به این منزلت رفیع تخصیص و تشریف داد، و هیچ یک از مردم را در این منزله و مرتبه با على شریک قرار نداد. <ref>نصیبی شافعی، مطالب السؤول في مناقب آل الرسول، ج۱، ص۷۹.</ref>{{یادداشت|و صار ذلك اليوم عيدا و موسما لكونه كان وقتا خص رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم عليّاً بهذه المنزلة العَليّة و شرّفه بها دون الناس كلهم.}} ابن خلّکان در وفیات الاعیان در تاریخ بیعت با مستعلی پسر مستنصر نوشته است که با او در ۱۸ ذی حجه که روز '''عید''' غدیر خم است بیعت شد. <ref>ابن خلکان، وفيات الأعيان، الناشر: دار صادربيروت، ج۱۷ ص۱۸۰.</ref>{{یادداشت| وبويع في يوم عيد غدير خم، وهو الثامن عشر من ذي الحجة}} | ||