قنبر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قنبر'''، غلام آزاد شده، و از اصحاب خاص حضرت علی (ع) بود که به دست [[حجاج بن یوسف ثقفی]] کشته شد.

قنبر از حيث نسب شخصي مجهول است و اطلاعاتی درباره آباء و اجداد او در دست نيست. او مدتی در شهر [[بیهق]] که در 30 ق فتح شد زندگی کرده است.<ref> دلائل النبوه، ص93، پانویس</ref>

[[شیخ طوسی]]، از او در شمار اصحاب امام علی یاد می‌کند.<ref> طوسی، ص79</ref>، به گفته ابن قتیبه و ذهبی او در شورش بر علیه [[عثمان]]، در کنار امام حسن و در دفاع از خلیفه زخمی شد.<ref>ذهبی، ج3، ص459؛ ابن قتیبه، ج1، ص62</ref> <ref>مروج الذهب، ج2، ص345</ref>

در [[جنگ صفّين]]، علي(ع) در برابر غلام عمرو بن عاص -که پرچمي فراز آورده بود-، پرچمي به او داد تا برافرازد.<ref> طبری، ج4، ص563</ref>

امام علی زره خود را در [[جنگ جمل]] گم کرد و پس از مدتی آن را بر تن مردی یهودی دید، به دادخواهی نزد [[شریح قاضی]] رفت، قاضی از او گواه خواست، حضرت [[امام حسن]] و قنبر را با خود برد.<ref> شذرات ذهب، ج1، ص320؛ الغارات، ج2، ص722</ref>

روزی به قنبر دستور داد که مردی را حد بزند. قنبر، سه تازیانه اضافه زد. علی(ع) آن مرد را وادار کرد به جبران آن سه تازیانه، قنبر را تازیانه بزند.<ref> کافی، ج7، ص260</ref>

[[زاذان ابوعمرو|زاذان]] می‌گوید: همین که سلمان از دنیا رفت، جلو درب خانه آمدم و دیدم حضرت علی (ع) و قنبر از اسب پیاده شدند. <ref>المناقب، ابن شهرآشوب، ج‏۲، ص: ۳۰۲؛ مدینة المعاجز، البحرانی، ج‏۲، ص: ۴۱۹</ref>

اشعث بن قیس برای حاجتی در خانه امام علی آمد، قنبر اجازه ورود به او نداد اشعث با مشتی بینی او را خون آلود کرد.<ref> ابن ابی الحدید، ج6، ص117</ref>

هنگامی که مردی به قنبر جسارت کرد او در صدد تلافی برآمد، حضرت علی ع با سفارش به بردباری خشم او را فرو نشاند این توصیه با عبارت ذیل آغاز شده است:

:«مَهْلًا يَا قَنْبَرُ دَعْ شَاتِمَكَ مُهَانًا...؛ آرام باش ای قنبر، به کسی که به تو توهین کرده، اهانت نکن...<ref> بحارالانوار، ج64، ص424؛ مستدرک، ج11، ص291؛ امالی مفید، ص111</ref>

قنبر از اصحاب خاص و غلام حضرت علی بود.<ref>التنبیه و الاشراف، ص258 </ref> نام او در کنار اویس قرنی، عمرو بن حمق، میثم، تمار، کمیل، حبیب بن مظاهر، مالک اشتر و… در شرطة الخمیس آمده است.<ref>مجلسی، ج ۲۵; کشی، ج ۱؛ خویی، ج ۵ و ج ۶</ref>

هرگاه امیرمومنان(ع) شبانه از منزل خارج می شد، قنبر از ایشان مراقبت می نمود. بدون آنکه امام متوجه شود.<ref> قمی، ج ۲، ص ۱۶۷</ref>

قنبر، به دستور حجاج بن یوسف ثقفی کشته شد، اما در نحوه چگونگی قتل او اختلاف وجود دارد.<ref>رجال کشی، ص72؛ بحارالانوار، ج42، ص132؛ اختصاص، ص72</ref> <ref>ارشاد، ج1، ص328</ref> ، مزار او را در حمص یا کوفه دانسته‌اند.<ref>معجم البلدان، ج4، ص303</ref>

* ابوالفضل العباس بن الحسن بن خشيش القنبري<ref>انساب، ج10، ص492</ref>

* نعيم بن سالم بن قنبر مولى علي ابن أبي طالب‏<ref> معجم البلدان، ج1، 310</ref>

* شاعری به نام محمد بن علی قنبری که در همذان سکونت داشت.<ref> انساب، ج10، ص491</ref>

{{جعبه نقل قول | عنوان = | نقل‌قول = [[دوبیتی های عامیانه]]:{{سخ}}{{شعر|نستعلیق}}{{ب|علی دیدم علی در خواب دیدم| علی در مسجد و محراب ودیدم}}{{ب|علی دیدم سوار دلدلش بود|چو قنبر در کنارش می دویدم}} {{پایان شعر}}|تاریخ بایگانی | منبع = <small>پناهی، ص 75و بختیاری، ص376</small> | تراز = وسط| عرض = 500px | اندازه خط = 14px| گیومه نقل‌قول = | تراز منبع = چپ}}

{{پانویس|3}}

* ابن شهر آشوب، المناقب‏، علامه‏، قم‏1379 ق‏.

* كلينى، الكافي، 8 جلد، دار الكتب الإسلامية تهران، 1365ش.

* بحرانی، سید هاشم، مدينة معاجز الأئمة الاثني عشر و دلائل الحجج على البشر، ‏مؤسسة المعارف الإسلامية، قم‏.

* کشی، رجال کشی، تحقیق محمدتقی فاضل میبدی، سازمان چاپ و انتشار وزارت ارشاد، تهران.

* معجم البلدان، شهاب الدين ابوعبدالله ياقوت بن عبد الله الحموى، بيروت، دارصادر، ط الثانية، 1995م.

* التنبيه و الإشراف، أبوالحسن على بن الحسين المسعودي، تصحيح عبد الله اسماعيل الصاوى، القاهرة، دارالصاوي، بى تا(افست قم: مؤسسة نشر المنابع الثقافة الاسلامية).

* الإمامة و السياسة المعروف بتاريخ الخلفاء، أبو محمد عبد الله بن مسلم ابن قتيبة الدينوري (276)، تحقيق علي شيري، بيروت، دارالأضواء، ط الأولى، 1410ق/1990م.

* الغارات، ابو اسحاق ابراهيم بن محمد ثقفى كوفى، تحقيق جلال الدين حسينى ارموى، تهران، انجمن آثار ملى، 1353ش.

* مروج الذهب و معادن الجوهر، أبو الحسن على بن الحسين بن على المسعودي، تحقيق اسعد داغر، قم، دارالهجرة، چ دوم، 1409ق.

* قنبر شهید شورآفرین ولایت علوی، نویسنده: محمد رضا عبدالامیر انصاری.[http://www.lib.ir/LIBVIEW/DocView.aspx?did=HBFDHBHBKBZHPHPHPFDZABHPAzXNn]