کاربر ناشناس
جزیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Naqavi بدون خلاصۀ ویرایش |
imported>Naqavi بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
| | | | ||
{{ستون-شروع|2}} | {{ستون-شروع|2}} | ||
* زنان:<small>ظاهریان پرداخت جزیه را بر زنان واجب دانسته‌اند.<ref>ابن‌حزم، ج 7، ص 347</ref> اگر زنی ذمی، به دلیل ناآگاهی از واجب نبودن جزیه برای زنان، به صورت تبرعی مبلغی بپردازد، می‌تواند آن را پس بگیرد.<ref>رجوع کنید به ماوردی، همان؛ طوسی، 1387، ج 2، ص40؛ ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 45</ref></small> | * زنان: <small>[[ظاهریان]] پرداخت جزیه را بر زنان واجب دانسته‌اند.<ref>ابن‌حزم، ج 7، ص 347</ref> اگر زنی ذمی، به دلیل ناآگاهی از واجب نبودن جزیه برای زنان، به صورت [[تبرعی]] مبلغی بپردازد، می‌تواند آن را پس بگیرد.<ref>رجوع کنید به ماوردی، همان؛ طوسی، 1387، ج 2، ص40؛ ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 45</ref></small> | ||
* بردگان:<small>به نظر مشهور فقهی، بردگان از پرداخت جزیه معاف‌اند، ولی برخی فقها پرداخت جزیه بردگان را بر عهده مالكان آنها دانسته‌اند.<ref>رجوع کنید به ابن‌بابویه، ص 470؛ طوسی، 1387، ج 2، ص40؛ قرطبی، ج 4، جزء 8، ص 112؛ نجفی، ج 21، ص 238؛ خوئی، ج 1، ص 392ـ393</ref></small> | * بردگان: <small>به نظر مشهور فقهی، بردگان از پرداخت جزیه معاف‌اند، ولی برخی فقها پرداخت جزیه بردگان را بر عهده مالكان آنها دانسته‌اند.<ref>رجوع کنید به ابن‌بابویه، ص 470؛ طوسی، 1387، ج 2، ص40؛ قرطبی، ج 4، جزء 8، ص 112؛ نجفی، ج 21، ص 238؛ خوئی، ج 1، ص 392ـ393</ref></small> | ||
* مجنون ادواری:<small>به نظر برخی فقها، مجنونان ادواری، در صورتی كه غالباً دچار جنون نباشند، باید جزیه بدهند.<ref>رجوع کنید به طوسی، 1387، ج 2، ص 41؛ ابواسحاق شیرازی، ص 238؛ ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 47؛ نجفی، ج 21، ص 243ـ244</ref> | * مجنون ادواری: <small>به نظر برخی فقها، مجنونان ادواری، در صورتی كه غالباً دچار جنون نباشند، باید جزیه بدهند.<ref>رجوع کنید به طوسی، 1387، ج 2، ص 41؛ ابواسحاق شیرازی، ص 238؛ ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 47؛ نجفی، ج 21، ص 243ـ244</ref> | ||
</small> | </small> | ||
* فقیر:<small> | * فقیر: <small>[[حنفیان]]، [[مالكیان]]، [[حنبلیان]] و برخی فقهای شیعه،<ref>رجوع کنید به ابویوسف قاضی، ص 122؛ طوسی، 1407ـ1417، ج 5، ص 546؛ عبدالكریم زیدان، ص 141</ref> فقیر را معاف از جزیه می‌دانند، ولی فقیهان امامی و [[شافعیان]]،<ref>رجوع کنید به طوسی، 1387، ج 2، ص 38؛ علامه حلّی، ج 4، ص450؛ نجفی، ج 21، ص 239ـ240</ref> جزیه را بر فقیر واجب دانسته و تا زمان دارا شدن برای او مهلت قائل شده‌اند.</small> | ||
* راهبان و روحانیان اهل کتاب:<small>بسیاری از شیعیان و نیز مالكیان و حنبلیان، با توجه به عهدنامه پیامبر با مسیحیان سینا، راهبان و روحانیان اهل كتاب را نیز از پرداخت جزیه معاف می‌دانند،<ref>رجوع کنید به زحیلی، ص 700؛ عمید زنجانی، ص 122</ref> اما برخی فقها، با توجه به همگانی بودن حكم جزیه، آنها را به طور مطلق یا در صورت ثروتمند بودن مشمول حكم جزیه می‌دانند.<ref>رجوع کنید به ابویوسف قاضی، ص 122؛ ابوعبید، ص 52؛ ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 49ـ50؛ نجفی، ج 21، ص 239</ref> | * راهبان و روحانیان اهل کتاب: <small>بسیاری از شیعیان و نیز مالكیان و حنبلیان، با توجه به عهدنامه [[پیامبر(ص)]] با مسیحیان سینا، راهبان و روحانیان اهل كتاب را نیز از پرداخت جزیه معاف می‌دانند،<ref>رجوع کنید به زحیلی، ص 700؛ عمید زنجانی، ص 122</ref> اما برخی فقها، با توجه به همگانی بودن حكم جزیه، آنها را به طور مطلق یا در صورت ثروتمند بودن مشمول حكم جزیه می‌دانند.<ref>رجوع کنید به ابویوسف قاضی، ص 122؛ ابوعبید، ص 52؛ ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 49ـ50؛ نجفی، ج 21، ص 239</ref> | ||
</small> | </small> | ||
* کارگران مزارع:<small>به فتوای احمدبن | * کارگران مزارع: <small>به فتوای [[احمد بن حنبل|احمدبن حنبل]]، كارگران مزارع كه در جنگ با مسلمانان شركت نكرده‌اند، از پرداخت جزیه معاف‌اند.<ref>رجوع کنید به ابن‌قیم جوزیه، قسم 1، ص 51</ref></small> | ||
* افراد عاجز از کسب:<small>برخی شافعیان، پیران، از كار افتادگان، كوران، راهبان و فقیرانِ عاجز از كسب را مشمول حكم جزیه می‌دانند، زیرا به نظر آنان جزیه به منزله اجرت سكونت است.<ref>رجوع کنید به نووی، ج 7، ص 496؛ انصاری، ج 2، ص 311؛ خطیب شربینی، ج 4، ص 246</ref></small> | * افراد عاجز از کسب: <small>برخی شافعیان، پیران، از كار افتادگان، كوران، راهبان و فقیرانِ عاجز از كسب را مشمول حكم جزیه می‌دانند، زیرا به نظر آنان جزیه به منزله اجرت سكونت است.<ref>رجوع کنید به نووی، ج 7، ص 496؛ انصاری، ج 2، ص 311؛ خطیب شربینی، ج 4، ص 246</ref></small> | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
|- | |- | ||