پرش به محتوا

عبدالجواد جودی خراسانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۲۵: خط ۲۵:


==متأثر از سعدی و حافط==
==متأثر از سعدی و حافط==
جودی‌ از شعرای‌ پیش‌ از خود، به‌ویژه‌ سعدی‌ و حافظ‌، تأثیر بسیاری‌ پذیرفته‌ است‌ ( رجوع کنید به همان‌، مقدمه‌، ص‌ هجده‌)، چنان‌ كه‌ نخستین‌ قصیده دیوان‌ او، به‌ نام‌ «نخستین‌ تجلی‌ حق‌»، تقلیدی‌ از قصیده معروف‌ سعدی‌، با مطلع‌ «ماه‌ فروماند از جمال‌ محمد»، به‌ نظر می‌آید ( رجوع کنید به همان‌، ص‌ 3).
جودی‌ از شعرای‌ پیش‌ از خود، به‌ویژه‌ [[سعدی|سعدی‌]] و [[حافظ|حافظ‌]]، تأثیر بسیاری‌ پذیرفته‌ است‌.<ref>رجوع کنید به همان‌، مقدمه‌، ص‌ هجده‌</ref>، چنان‌ كه‌ نخستین‌ قصیده دیوان‌ او، به‌ نام‌ «نخستین‌ تجلی‌ حق‌»، تقلیدی‌ از قصیده معروف‌ سعدی‌، با مطلع‌ «ماه‌ فروماند از جمال‌ محمد»، به‌ نظر می‌آید.<ref>رجوع کنید به همان‌، ص‌ 3</ref>


در بخشی‌ از دیوان‌ جودی‌ به‌ نام‌ «از مدینه‌ تا مدینه‌»، وقایع‌ قیام‌ حسین‌ علیه‌السلام‌ با زبان‌ شعر لحظه‌ به‌ لحظه‌ تصویر شده‌ است‌ ( رجوع کنید به همان‌، ص‌ 289ـ535)، البته‌ این‌ بخش‌ از حیث‌ استنادات‌ تاریخی‌ ارزش‌ چندانی‌ ندارد و هدف‌ شاعر بیشتر مرثیه‌سرایی‌ و شرح‌ صحنه‌های‌ تأثرآور بوده‌ است‌.
در بخشی‌ از دیوان‌ جودی‌ به‌ نام‌ «از مدینه‌ تا مدینه‌»، وقایع‌ [[قیام امام حسین (ع)]] با زبان‌ شعر لحظه‌ به‌ لحظه‌ تصویر شده‌ است‌.<ref>رجوع کنید به همان‌، ص‌ 289ـ535</ref>


دیوان‌ جودی‌، نخستین‌ بار در 1299 به‌ امر ناصرالدین‌شاه‌ (حك: 1264ـ1313) و به‌همت‌ میرزاسعیدخان‌ مؤتمن‌الملك‌ (نیابت‌ تولیت‌ آستان‌ قدس‌) در چاپخانه سنگی‌ آستان‌ قدس‌، به‌ خط‌ میرزاشفیع‌ اعتمادالتولیه، چاپ‌ شد و در 1303 در مشهد تجدید چاپ‌ گردید<ref>گلشن‌ آزادی‌، ص‌ 191</ref> دیوان‌ جودی‌ در 160 صفحه‌ در 1310 در تهران‌ به‌چاپ‌ رسید<ref>آقابزرگ‌ طهرانی‌، ج‌ 9، قسم‌ 1، ص‌ 209</ref> آصفی‌<ref>رجوع کنید به جودی‌، مقدمه‌، ص‌ نوزده‌</ref> از كامل‌ترین‌ نسخه دیوان‌ او، معروف‌ به‌ نسخه محمدرضا (متخلص‌ به‌ صفا و ملقب‌ به‌ سلطان‌الكتاب‌)، نام‌ برده‌ كه‌ در 1306 در تهران‌ چاپ‌ شده‌ است‌.
دیوان‌ جودی‌، نخستین‌ بار در 1299 به‌ امر [[ناصر الدین شاه|ناصرالدین‌شاه‌]] (حك: 1264ـ1313) و به‌همت‌ میرزاسعیدخان‌ مؤتمن‌الملك‌ (نیابت‌ تولیت‌ آستان‌ قدس‌) در چاپخانه سنگی‌ آستان‌ قدس‌، به‌ خط‌ میرزاشفیع‌ اعتمادالتولیه، چاپ‌ شد و در 1303 در مشهد تجدید چاپ‌ گردید<ref>گلشن‌ آزادی‌، ص‌ 191</ref> دیوان‌ جودی‌ در 160 صفحه‌ در 1310 در تهران‌ به‌چاپ‌ رسید<ref>آقابزرگ‌ طهرانی‌، ج‌ 9، قسم‌ 1، ص‌ 209</ref> آصفی‌<ref>رجوع کنید به جودی‌، مقدمه‌، ص‌ نوزده‌</ref> از كامل‌ترین‌ نسخه دیوان‌ او، معروف‌ به‌ نسخه محمدرضا (متخلص‌ به‌ صفا و ملقب‌ به‌ سلطان‌الكتاب‌)، نام‌ برده‌ كه‌ در 1306 در تهران‌ چاپ‌ شده‌ است‌.


==پانویس==
==پانویس==