کمیل بن زیاد نخعی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''کُمَیل بن زِیاد بن نَهِیک نَخَعی''' ([[سال ۱۲ هجری قمری|۱۲]]-[[سال ۸۲ هجری قمری|۸۲ق]]) از [[تابعین]] و یاران برجسته [[امام علی(ع)]] و [[امام حسن مجتبی(ع)]]. وی از نخستین کسانی بود که پیشنهاد خلع [[عثمان بن عفان|عثمان]] و [[خلافت علی(ع)]] را مطرح کرد. در دوران حکومت امام علی(ع)، مدتی فرماندار منطقه [[هیت]] بود. هنگامی که سپاه [[معاویه بن ابوسفیان|معاویه]]، هیت را تصرف کرد، امام علی(ع) او را به سبب کوتاهی در دفاع از شهر سرزنش کرد. در منابع [[شیعه]]، روایات بسیاری از او نقل شده که [[دعای کمیل]] مشهورترین آنها است، اما در منابع [[اهل‌سنت]] قلیل‌الحدیث شمرده و بعضاً از وی بدگویی شده است. از او در زمره زُهاد و عُباد [[کوفه]] یاد کرده‌اند.

کمیل پسر زیاد بن نَهِیک و از [[قبیله نخع|قبیله نَخَع]] است.<ref>ابن اثیر الجزری، أسدالغابة، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۷۵؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۶۱.</ref> [[محمد دشتی]] از حارث بن زیاد، قاتل [[طفلان مسلم]] و از یاران [[عبیدالله بن زیاد]] به عنوان برادر کمیل یاد می‌کند؛<ref> دشتی، ص۵۹۹، پانویس ذیل نامه۶۱.</ref> البته در منابع تاریخی قاتل طفلان مسلم مردی عبدالله بن قطبه از قبیله طیّ معرفی شده است.<ref> ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۷۸؛طبری، تاریخ الامم و الملوک، ۱۴۰۹ق، ج۴، ص۲۹۶؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۲۲۶.</ref>