Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۲۲۴
ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←جایگاه: افزودن دو حدیث) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) (←تحریفناپذیری قرآن: اصلاح تیتر) |
||
خط ۱۲۰: | خط ۱۲۰: | ||
در قرآن از موضوعات گوناگونی چون [[اصول عقاید|مسائل اعتقادی]]، [[اخلاق]]، [[احکام شرعی]]، داستانهای گذشتگان، مبارزه با منافقان و مشرکان سخن به میان آمده است. برخی از مضامین مهم قرآن عبارت است از: [[توحید]]، [[معاد]]، رویدادهای صدر اسلام همچون [[غزوات]] پیامبر اسلام، [[قصص القرآن]]، احکام عبادی و حقوقی و جزایی دین اسلام، فضایل و رذایل اخلاقی و نهی از [[شرک]] و نفاق.<ref>خرمشاهی، «قرآن مجید»، ص۱۶۳۱، ۱۶۳۲.</ref> | در قرآن از موضوعات گوناگونی چون [[اصول عقاید|مسائل اعتقادی]]، [[اخلاق]]، [[احکام شرعی]]، داستانهای گذشتگان، مبارزه با منافقان و مشرکان سخن به میان آمده است. برخی از مضامین مهم قرآن عبارت است از: [[توحید]]، [[معاد]]، رویدادهای صدر اسلام همچون [[غزوات]] پیامبر اسلام، [[قصص القرآن]]، احکام عبادی و حقوقی و جزایی دین اسلام، فضایل و رذایل اخلاقی و نهی از [[شرک]] و نفاق.<ref>خرمشاهی، «قرآن مجید»، ص۱۶۳۱، ۱۶۳۲.</ref> | ||
==تحریفناپذیری | ==تحریفناپذیری== | ||
{{اصلی| تحریف قرآن}} | {{اصلی| تحریف قرآن}} | ||
تحریف به معنایی که غالبا از آن بحث میشود، یعنی اضافهشدن کلمه یا کلماتی به قرآن یا حذفشدن کلمه یا کلماتی از آن. [[ابوالقاسم خوئی]]، نوشته است: مسلمانان اتفاق نظر دارند که تحریف به معنای نخست، در قرآن صورت نگرفته است؛ اما در زمینه حذف کلمه یا کلماتی از قرآن، اختلاف نظر وجود دارد.<ref>خوئی، البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۳۰ق، ص۲۰۰.</ref> به گفته او، دیدگاه مشهور در میان عالمان شیعه، این است که تحریف به این معنا نیز در قرآن صورت نگرفته است.<ref>خوئی، البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۳۰ق، ص۲۰۱.</ref> | تحریف به معنایی که غالبا از آن بحث میشود، یعنی اضافهشدن کلمه یا کلماتی به قرآن یا حذفشدن کلمه یا کلماتی از آن. [[ابوالقاسم خوئی]]، نوشته است: مسلمانان اتفاق نظر دارند که تحریف به معنای نخست، در قرآن صورت نگرفته است؛ اما در زمینه حذف کلمه یا کلماتی از قرآن، اختلاف نظر وجود دارد.<ref>خوئی، البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۳۰ق، ص۲۰۰.</ref> به گفته او، دیدگاه مشهور در میان عالمان شیعه، این است که تحریف به این معنا نیز در قرآن صورت نگرفته است.<ref>خوئی، البیان فی تفسیر القرآن، ۱۴۳۰ق، ص۲۰۱.</ref> |