کاربر ناشناس
فرقه حسینیه: تفاوت میان نسخهها
←پانویس
imported>Aghaie (صفحهای جدید حاوی «{{جا:ویرایش}} '''حسینیه'''، یکی از فرق زیدیه قائل به رجعت '''حسین بن قاسم عِیا...» ایجاد کرد) |
imported>Aghaie (←پانویس) |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
در این دوره عالمان زیدی تعالیم فقهی و کلامی الهادی را همچنان به عنوان اصولِ مقبول، تبیین و تفسیر میکردند، ولی از اواسط قرن چهارم به بعد مجادلات کلامی در میان زیدیه بالا گرفت که به دسته بندی جدید پیروان الهادی در دو فرقه مُطَرِّفیه و مُختَرِعه<ref>رجوع کنید به همان، ص۲۴۲.</ref> و در پی آن، پیدایی فرقه سومی به نام حسینیه انجامید. | در این دوره عالمان زیدی تعالیم فقهی و کلامی الهادی را همچنان به عنوان اصولِ مقبول، تبیین و تفسیر میکردند، ولی از اواسط قرن چهارم به بعد مجادلات کلامی در میان زیدیه بالا گرفت که به دسته بندی جدید پیروان الهادی در دو فرقه مُطَرِّفیه و مُختَرِعه<ref>رجوع کنید به همان، ص۲۴۲.</ref> و در پی آن، پیدایی فرقه سومی به نام حسینیه انجامید. | ||
===قاسم بن علی=== | |||
در واقع، چون هیچ یک از جانشینان ناصر نتوانستند خود را به عنوان امامِ واجد شرایط و مقبول مردم و قبایل یمن مطرح کنند، عملا حاکمان زیدی در شمال یمن تا چند دهه نتوانستند اقتدار دوران الهادی و دو فرزندش را حفظ کنند، تا اینکه در ۳۸۸ق، که منازعه در میان نوادگان الهادی بر سر حکومت به اوج خود رسیده بود،<ref>رجوع کنید به ابن فند، ج۲، ص۶۵۸ـ ۶۶۳.</ref> برخی قبایل یمن بار دیگر به [[بیعت]] با سادات مستقر در خارج از یمن تمایل نشان دادند و این بار ابومحمد قاسم بن علی عیانی المنصور باللّه (۳۱۰ـ۳۹۳)، که شخصی عالم و فاضل بود، دعوت آنان را اجابت کرد و آنان به او امید بستند تا به عنوان امام، انسجام گذشته را بازگرداند.<ref>رجوع کنید به ابن قاسم، قسم ۱، ص۲۲۷ـ ۲۲۸؛ مادلونگ، ۱۹۶۵، ص۱۹۴ـ۱۹۷.</ref> | |||
====زندگی قاسم==== | |||
مُحَلِّی<ref>مُحَلِّی، ۱۴۲۳، ج۲، ص۱۱۴.</ref> نسب کاملِ قاسم بن علی را، که از سادات حسنی مقیمِ [[حجاز]] بوده، چنین آورده است: | |||
::قاسم بن علی بن عبداللّه بن محمدبن قاسم رَسّی بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن حسن بن [[امام حسن(ع)|حسن]] بن [[علی بن ابی طالب(ع)]]؛ | |||
بنابراین، قاسم بن علی از نوادگان [[محمد بن قاسم رسّی]]، برادر حسین بن قاسم، بود و برخلاف دیگر مدعیان زعامت زیدیه در آن دوران، از نسل الهادی نبود، بلکه نسبش با دو واسطه به عموی الهادی، یعنی محمدبن قاسم رسّی، میرسید. این نکته، دست آویز برخی فرزندان الهادی برای مخالفت با او شد.<ref>رجوع کنید به ربعی، مقدمه رضوان سید، ص۳۴.</ref> | |||
قاسم بن علی عیانی المنصورباللّه در بخشهایی از کتاب التنبیه و الدلائل<ref>التنبیه و الدلائل، ج ۱، ص۸۶ـ۹۷.</ref> به همین موضوع پرداخته و از شایستگی خود و حتی نیای اعلایش (محمدبن قاسم بن ابراهیم) برای امامت زیدیه، در مقابل دعاوی اشراف هادوی دفاع کرده است. | |||
عیانی در پی بیماری شدیدی، در ۹ رمضان ۳۹۳ در عیان درگذشت. از میان شش پسر او، با نامهای جعفر، یحیی، عبداللّه، علی، سلیمان و حسین،<ref>محلّی، ۱۴۲۳، ج۲، ص۱۲۰.</ref> کوچکترین آنها ابوعبداللّه حسین بن قاسم، ملقب به المهدی لدین اللّه، عهده دار امامت زیدیه پس از او شد. | |||
==پانویس== | ==پانویس== |