Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۵۲
ویرایش
بهائیت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←نبوت
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←پیوند به بیرون) |
P.motahari (بحث | مشارکتها) جز (←نبوت) |
||
| خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
===نبوت=== | ===نبوت=== | ||
میرزا حسینعلی نوری در کتاب‌هایش ادعای [[نبوت]] کرده و خود را پیامبر خدا خوانده است.<ref> نوری، اقتدارات، ص۲۱۳ و ۲۱۴؛ موسوی‌زاده، منادیان تاریکی، ۱۳۹۳ش، ص۸۶.</ref> عباس | میرزا حسینعلی نوری در کتاب‌هایش ادعای [[نبوت]] کرده و خود را پیامبر خدا خوانده است.<ref> نوری، اقتدارات، ص۲۱۳ و ۲۱۴؛ موسوی‌زاده، منادیان تاریکی، ۱۳۹۳ش، ص۸۶.</ref> عباس افندی، فرزند او و رهبر دوم بهائیان، نیز علی‌محمد باب را در ردیف [[پیامبران|پیامبرانی]] همچون [[ابراهیم (پیامبر)|حضرت ابراهیم(ع)]]، [[موسی (پیامبر)|موسی(ع)]]، [[عیسی(ع)]] و [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|محمد(ص)]] قرار داده و باب را بشارت‌دهنده ظهور بهاءالله می‌داند. از نظر او، بهاءالله در زمره آن پیامبران و حتی برتر از آنهاست.<ref>موسوی‌زاده، منادیان تاریکی، ۱۳۹۳ش، ص۸۶ به نقل از عبدالبهاء، مفاوضات، ص۱۲۴.</ref> | ||
به گفته جی. ای. اسلمنت، بهائی به همه پیامبران احترام می‌گذارد و معتقد است بهاءالله حامل پیام الهی برای عصر حاضر است. او بزرگ‌ترین مربی و معلم جهانی است که برای کامل کردن تلاش‌های پیامبران پیشین آمده است.<ref>اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ۱۹۸۸م، ص۸۷.</ref> با این وجود میرزا حسینعلی در برخی آثارش، [[خاتمیت|خاتمیت پیامبر(ص)]] را پذیرفته است.<ref>نگاه کنید به نجفی، بهائیان،۱۳۸۳ش، ص۴۱۸-۴۲۰.</ref> | به گفته جی. ای. اسلمنت، بهائی به همه پیامبران احترام می‌گذارد و معتقد است بهاءالله حامل پیام الهی برای عصر حاضر است. او بزرگ‌ترین مربی و معلم جهانی است که برای کامل کردن تلاش‌های پیامبران پیشین آمده است.<ref>اسلمنت، بهاءالله و عصر جدید، ۱۹۸۸م، ص۸۷.</ref> با این وجود میرزا حسینعلی در برخی آثارش، [[خاتمیت|خاتمیت پیامبر(ص)]] را پذیرفته است.<ref>نگاه کنید به نجفی، بهائیان،۱۳۸۳ش، ص۴۱۸-۴۲۰.</ref> | ||
| خط ۱۰۸: | خط ۱۰۸: | ||
===تعالیم دوازده‌گانه=== | ===تعالیم دوازده‌گانه=== | ||
عباس | عباس افندی، رهبر دوم بهائيان، با سفر به اروپا و آمریکا و شرکت در گردهمایی‌ها، کلیساها و کنیسه‌ها، در ترویج افکار و آثار بهاءالله، اصولی را در دوازده سرفصل به عنوان آموزه‌های بهائیت معرفی کرد که به تعالیم و اصول دوازده‌گانه بهائیت شهرت یافت.<ref>روزبهانی، تحلیل و نقد بهائیت، ۱۳۸۹ش، ص۱۰۷.</ref> این اصول و تعالیم عبارت‌اند از: | ||
{{ستون|۲}} | {{ستون|۲}} | ||
# «تَحَرّی حقیقت» (جست‌وجوی حقیقت)؛ | # «تَحَرّی حقیقت» (جست‌وجوی حقیقت)؛ | ||