Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۸۱
ویرایش
جز (←زندگینامه) |
جز (←مسلمان شدن: ویرایش شکلی) |
||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
==مسلمان شدن== | ==مسلمان شدن== | ||
طلحة بن عبیدالله توسط [[ابوبکر]] به [[اسلام]] گرایش یافته و مسلمان شد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۱، ص۲۵۱ و ۲۵۲؛ مسعودی، مروج الذهب، ج۲، ص۲۷۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۴۶۸.</ref> بنابر نقلی دیگر، راهبی در [[شام]] خبر ظهور پیامبری به نام احمد فرزند [[عبدالمطلب]] را به طلحه داده و او پس از آمدن به [[مکه]]، به همراه ابوبکر مسلمان | طلحة بن عبیدالله توسط [[ابوبکر]] به [[اسلام]] گرایش یافته و مسلمان شد.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۱، ص۲۵۱ و ۲۵۲؛ مسعودی، مروج الذهب، ج۲، ص۲۷۷؛ ابن اثیر، اسد الغابه، ج۲، ص۴۶۸.</ref> بنابر نقلی دیگر، راهبی در [[شام]] خبر ظهور پیامبری به نام احمد فرزند [[عبدالمطلب]] را به طلحه داده و او پس از آمدن به [[مکه]]، به همراه ابوبکر مسلمان میشود.<ref>بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱۰، ص۱۱۵؛ بیهقی، دلائل النبوة، ۱۴۰۵ق، مقدمه، ص۲۷؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۳، ص۲۹.</ref> | ||
طلحه و ابوبکر، در ابتدای مسلمان شدن، غالبا توسط [[نوفل بن خویلد بن عدویه]] یا عثمان بن عبیدالله، برادر طلحه، شکنجه میشدهاند. بنابر روایات، نوفل (یا عثمان) این دو نفر را با یک طناب به هم میبسته تا از نماز خواندنشان جلوگیری کند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۱، ص۲۸۲؛ ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۵، ص۱۱۲؛ ابن اثیر، اسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۴۶۸.</ref> | طلحه و ابوبکر، در ابتدای مسلمان شدن، غالبا توسط [[نوفل بن خویلد بن عدویه]] یا عثمان بن عبیدالله، برادر طلحه، شکنجه میشدهاند. بنابر روایات، نوفل (یا عثمان) این دو نفر را با یک طناب به هم میبسته تا از نماز خواندنشان جلوگیری کند.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۱، ص۲۸۲؛ ابن جوزی، المنتظم، ۱۴۱۲ق، ج۵، ص۱۱۲؛ ابن اثیر، اسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۴۶۸.</ref> | ||
طلحه بن عبیدالله، از جمله مهاجرانی است که قبل از [[هجرت | طلحه بن عبیدالله، از جمله مهاجرانی است که قبل از [[هجرت پیامبر(ص)]]، به همراه برخی از خانواده پیامبر(ص) به [[مدینه]] رفت<ref>بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۶۹؛ مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۶۸-۶۹.</ref> و در خانه [[حبیب بن اساف]] از بنی حرث بن خزرج سکنی گزید.<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۱، ص۴۷۷.</ref> بنابر نقلی، وی در جریان [[هجرت به مدینه|مهاجرت]]، دو لباس سفید برای [[پیامبر(ص)]] و ابوبکر از [[شام]] آورده بود و آن دو، لباسهای سفید شامی را پوشیده و وارد مدینه شدهاند.<ref>بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱۰، ص۶۱.</ref> | ||
پیامبر(ص) در | پیامبر(ص) در [[مکه]]، بین طلحه و [[زبیر بن عوام]]<ref>ابن هشام،السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۲، ص۵۶۱.</ref> یا [[سعید بن زید]]<ref>هاشمی بغدادی، المحبر، دار الآفاق الجدیدة، ص۷۱.</ref> یا [[سعد بن ابی وقاص]]<ref>ابن قتیبه، المعارف، ۱۹۹۲م، ص۲۲۸.</ref> عقد اخوت بست. حضرت محمد(ص) همچنین پس از مهاجرت به مدینه، بین طلحه و [[کعب بن مالک]]<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۷۶۴.</ref> یا [[ابوایوب انصاری]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۴۶۸.</ref> یا [[ابی بن کعب]]<ref>هاشمی بغدادی، المحبر، دار الآفاق الجدیدة، ص۷۳؛ بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۲۷۱.</ref> در ماجرای [[عقد اخوت]]، پیمان برادری بست. | ||
طلحه از جمله راویانی است که [[حدیث|روایت]] مشهوری از پیامبر را نقل کرده که بر اساس آن، پیامبر در پاسخ به این سوال که چگونه باید بر او [[صلوات]] فرستاد، پاسخ دادهاند: بگو: «اللَّهمّ صل علی محمد و علی آل محمد کما صلیت علی إبراهیم إنک حمید مجید و بارک علی محمد و علی آل محمد کما بارکت علی آل إبراهیم إنک حمید مجید.»<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۳۳.</ref> اشخاصی که از وی روایاتی نقل کردهاند، عبارتند از فرزندانش: یحیی، موسی و عیسی و همچنین [[قیس بن ابوحازم]]، [[احنف بن قیس]]، [[سائب بن یزید]]، [[ابوعثمان نهدی]] و [[ابوسلمة بن عبدالرحمن]].<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۲۳.</ref> | طلحه از جمله راویانی است که [[حدیث|روایت]] مشهوری از پیامبر را نقل کرده که بر اساس آن، پیامبر در پاسخ به این سوال که چگونه باید بر او [[صلوات]] فرستاد، پاسخ دادهاند: بگو: «اللَّهمّ صل علی محمد و علی آل محمد کما صلیت علی إبراهیم إنک حمید مجید و بارک علی محمد و علی آل محمد کما بارکت علی آل إبراهیم إنک حمید مجید.»<ref>مقریزی، امتاع الاسماع، ۱۴۲۰ق، ج۱۱، ص۳۳.</ref> اشخاصی که از وی روایاتی نقل کردهاند، عبارتند از فرزندانش: یحیی، موسی و عیسی و همچنین [[قیس بن ابوحازم]]، [[احنف بن قیس]]، [[سائب بن یزید]]، [[ابوعثمان نهدی]] و [[ابوسلمة بن عبدالرحمن]].<ref>ذهبی، تاریخ الاسلام، ۱۴۱۳ق، ج۳، ص۵۲۳.</ref> |