ایام البیض: تفاوت میان نسخه‌ها

==سبب نام‌گذاری==

ایام البیض در اصل «اَیّامُ لَیالِی البیض» به معنای روزهای شب‌های سفید است که «لیالی» حذف شده است و این روزها به ایام البیض معروف شده است.<ref>شیهد الثانی، مسالك الأفهام، ۱۴۱۹ق، ج‌۲، ص۷۶.</ref> بیض جمع بَیضاء است که در عربی به معنای سفید است. اعراب قدیم رسم داشتند که ایام ماه‌ها را بر اساس میزان روشنایی ماه نام‌گذاری کنند و از آنجا که نور ماه در این سه شب از شب‌های دیگر بیشتر است، به این نام نامیده شده‌اند.<ref>فراء، الایام و اللیالی و الشهور، ۱۴۰۰ق، ص۵۸؛ ابن کثیر، تفسیر القرآن، ۱۴۰۱ق، ج۳، ص۵۷۳.</ref> از دیگر نام‌های این ایام، ''اَواضح'' و ''غُرّ'' است.

منادی از آسمان ندا می‌دهد: امروز را برای پروردگارت [[روزه]] بگیر، آدم آن روز را كه مطابق با روز سیزدهم ماه بود روزه گرفت، پس ثلث سیاهی از او زائل گشت. سپس منادی در روز چهاردهم نداء كرد: امروز را برای پروردگارت روزه بگیر. آدم آن روز را هم روزه گرفت و ثلث دیگر از سیاهی زائل گردید. روز پانزدهم باز منادی او را به گرفتن روزه دعوت نمود، وی آن روز را هم روزه گرفت و تمام سیاهی او زائل گردید و به همین خاطر این ایام به ایام البیض موسوم شد.»<ref>صدوق، علل الشرائع، مؤسسة الاعلمی، ج‌۲، ص۲۳۵.</ref>

==اعمال ایام بیض در ماه رجب==

روایاتی که بر [[استحباب]] روزۀ ایام بیض دلالت دارند، متعدد، و دارای مضامینی متفاوت هستند؛ بعضی تنها به [[استحباب]] روزه روز سیزدهم هر ماه نظر دارند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۹۶۸م، ج۱، ص۴۳؛ احمد بن حنبل، مسند، دار صادر، ج۵، ص۲۷-۲۸، ۱۵۰-۱۵۲؛ رازی، الفوائد، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۲۸۵.</ref> برخی روایات نیز سنت پیامبر(ص) را، در روزه گرفتن ۳روز دیگر از هر ماه معرفی می‌کنند<ref>نسائی، سنن نسائی، مکتب المطبوعات الاسلامیة، ج۴، ص۲۲۰-۲۲۳</ref> به نظر می‌رسد با آنکه اختلافی در استحباب ۳ روز روزه در هر ماه نیست،<ref>ابن قدامه، المغنی، ۱۴۰۴ق، ج۳، ص۱۱۶.</ref> در تعیین مصداق این ۳ روز، اختلافاتی پیش آمده است. برای مثال در روایتی، [[امام صادق(ع)]] این سه روز را «پنجشنبه دهه اول، چهار شنبه دهه دوم و پنجشنبه دهه آخر» می‌داند.<ref>شیخ صدوق‌، من لایحضره الفقیه، ۱۴۰۴ق، ج‌۲، ص۸۴.</ref>