توحید عبادی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مفهوم‌شناسی
(پیوند میان ویکی و حذف از مبدا ویرایش) |
جز (←مفهوم‌شناسی) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
توحید عبادی، به این معناست که غیر از [[خدا]] معبودی نیست و فقط خدا شایسته عبادت است.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۵۱۶؛ سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۸۵.</ref> [[محمدتقی مصباح یزدی]] این تعریف را برای توحید در [[الوهیت]] و معبودیت آورده و توحید در عبادت را به این معنا دانسته که انسان در عمل جز خدا را [[عبادت|پرستش]] نکند. تفاوت آن دو در این است که اولی مربوط به اعتقاد و دومی مربوط به مقام عمل است.<ref>مصباح یزدی، خداشناسی، ۱۳۹۳ش، ص۵۹.</ref> | توحید عبادی، به این معناست که غیر از [[خدا]] معبودی نیست و فقط خدا شایسته عبادت است.<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۵۱۶؛ سبحانی، الالهیات، ۱۴۱۲ق، ج۲، ص۸۵.</ref> [[محمدتقی مصباح یزدی]] این تعریف را برای توحید در [[الوهیت]] و معبودیت آورده و توحید در عبادت را به این معنا دانسته که انسان در عمل جز خدا را [[عبادت|پرستش]] نکند. تفاوت آن دو در این است که اولی مربوط به اعتقاد و دومی مربوط به مقام عمل است.<ref>مصباح یزدی، خداشناسی، ۱۳۹۳ش، ص۵۹.</ref> | ||
عده‌ای اله و الوهیت را به معنای پرستیدنی و شایسته عبادت معنا کرده‌اند؛<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۸۵؛ نگاه کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۴۴۶؛ عابدی، توحید و شرک، نشر مشعر، ص۸۷ - ۸۹.</ref>{{یادداشت|برخی توحید الوهیت را توحید عبادی معنا کرده و برآنند که در کتاب‌های شیعه نیز مراد از توحید الوهیت، همان توحید عبادی است.(عابدی، توحید و شرک، نشر مشعر، ص۸۸) وهابیون نیز از توحید در عبادت به توحید الوهیت تعبیر کرده‌اند.(نگاه کنید به: ابن تیمیه، منهاج السنة، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۲۸۹ و ۲۹۰؛ قفاری، اصول مذهب الشیعة الامامیة، ۱۴۳۱ق، ج۲، ص۴۲۵.)}} اما از دیدگاه بعضی معنای حقیقی اله، معبود نیست؛ بلکه معبود بودن از لوازم معنای الوهیت است. | عده‌ای اله و الوهیت را به معنای پرستیدنی و شایسته عبادت معنا کرده‌اند؛<ref>مصباح یزدی، آموزش عقاید، ۱۳۸۴ش، ص۸۵؛ نگاه کنید به: طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۱، ص۴۴۶؛ عابدی، توحید و شرک، نشر مشعر، ص۸۷ - ۸۹.</ref>{{یادداشت|برخی توحید الوهیت را توحید عبادی معنا کرده و برآنند که در کتاب‌های شیعه نیز مراد از توحید الوهیت، همان توحید عبادی است.(عابدی، توحید و شرک، نشر مشعر، ص۸۸) وهابیون نیز از توحید در عبادت به توحید الوهیت تعبیر کرده‌اند.(نگاه کنید به: ابن تیمیه، منهاج السنة، ۱۴۰۶ق، ج۳، ص۲۸۹ و ۲۹۰؛ قفاری، اصول مذهب الشیعة الامامیة، ۱۴۳۱ق، ج۲، ص۴۲۵.)}} اما از دیدگاه بعضی معنای حقیقی اله، معبود نیست؛ بلکه معبود بودن از لوازم معنای الوهیت است. عبدالله جوادی آملی، الوهیت را موجودی که در کار خود به صورت مطلق، مستقل باشد، معنا کرده و جعفر سبحانی نیز آن را هم معنا با الله و به معنای خدایی و خدا دانسته است. | ||
گفته شده در توحید عبادی، غیرخدا حتی به عنوان مظهر خدا نیز شایستگی و صلاحیت عبادت ندارد. | گفته شده در توحید عبادی، غیرخدا حتی به عنوان مظهر خدا نیز شایستگی و صلاحیت عبادت ندارد. | ||