توحید افعالی: تفاوت میان نسخه‌ها

در برخی از کتاب‌های کلامی با عنوان‌های توحید در خالقیت و توحید در رُبوبیّت از  توحید اَفعالی بحث می‌شود.<ref>نگاه کنید به مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۸۷؛ ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۷۷و۸۵.</ref> توحید در خالقیت به این معنا است که همه موجودات جهان را خداوند آفریده است.<ref>نگاه کنید به ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۷۷.</ref> حتی آنها که به وسیله موجودات دیگر به وجود آمده‌اند، مخلوق خداوندند.<ref>مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۸۷و۳۸۸.</ref> توحید در ربوبیت به معنای آن است که خداوند تدبیرکننده جهان و همه موجودات آن است؛ یعنی نظمی در جهان بر قرار می‌کند که جهان و موجودات آن به غایتی که برای آنها درنظر گرفته شده است، برسند.<ref>نگاه کنید به ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۸۷.</ref>

به‌گفته علی ربانی گلپایگانی از جمله آیاتی که بر توحید خدا در خالقیت دلالت دارند، آیات ۱۶ [[سوره رعد]]، ۶۲ [[سوره زمر|سوره زُمَر]] و ۶۲ [[سوره غافر]] است که در آنها خدا وند «خالقُ کلِّ شیءٍ» (آفریدگار همه چیز)، معرفی شده است.<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۷۸.</ref> برخی از آیاتِ بیان‌کننده توحید در ربوبیت هم عبارت است از آیه ۵۴ [[سوره اعراف]]: «أَلَا لَهُ الْخَلْقُ وَالْأَمْرُ‌ ۗ» (آگاه باشید كه آفرینش و تدبیر به اختصاص دارد)؛ همچنین آیه ۵۰ [[سوره طه]]: «رَ‌بُّنَا الَّذِي أَعْطَىٰ كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَىٰ» (پروردگار ما كسى است كه همه چیز را آفرید؛ آنگاه هدایت کرد).<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۸۷.</ref> دو آیه اخیر هم توحید در خالقیت و هم توحید در ربوبیت را بیان کرده است.<ref>ربانی گلپایگانی، عقاید استدلالی، ۱۳۹۳ش، ج۱، ص۸۷.</ref>