توحید افعالی: تفاوت میان نسخه‌ها

برای اثبات توحید افعالی، به برخی آیات قرآن و روایات هم توسل می‌شود. مرتضی مطهری در بحث از توحید افعالی، آیه ۱۱۱ سوره اسراء را شاهد گرفته است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۰۳.</ref> در این آیه آمده است: '''«وَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّـهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ وَلَدًا وَلَمْ يَكُن لَّهُ شَرِ‌يكٌ فِي الْمُلْكِ وَلَمْ يَكُن لَّهُ وَلِيٌّ مِّنَ الذُّلِّ»''' ( بگو: «ستايش خدايى را كه نه فرزندى گرفته و نه در جهاندارى شريكى دارد و نه خوار بوده كه [نياز به‌] دوستى داشته باشد). او همچنین عبارت «لاحَوْلَ وَلا قُوَّةَ الّا بِاللَّهِ» را از مؤیدات اتوحید افعالی دانسته است.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۰۳.</ref>

به باور محمدتقی مصباح یزدی، در آیه ۲۲ سوره انبیاء (‏‏لَوْ‏‎ ‎‏کَانَ فِیهِمَا آلِهَةٌ إلاَّ اللّٰهُ لَفَسَدَتَا؛  اگر در آنها [زمين و آسمان‌] جز خدا، خدايانى [ديگر] وجود داشت، قطعاً [زمين و آسمان‌] تباه مى‌شد‏‏) برهانی در اثبات توحید افعالی آمده است.<ref>مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۸۸.</ref> به گفته وی دلیل عقلی موجود در این آیه به این شکل است که ۱. اگر هستی بیش از یک علت می‌داشت، ممکن نبود میان اجزاء آن ارتباط علّی‌معلولی برقرار شود؛ چرا که هر معلولی تنها به علت خودش وابسته است و از علت‌های دیگر تأثیر نمی‌گیرد. ۲. هستی از نظم واحدی پیروی می‌کند و میان همه اجزاء آن ارتباط بر قرار است. بنابراین هستی علت واحدی دارد و آفریده آفریدگاری واحد است.<ref>مصباح یزدی، آموزش فلسفه، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۸۸و۳۸۹.</ref>