وضو: تفاوت میان نسخه‌ها

[[شیعیان]] و [[اهل سنت]]، درباره شستن دست‌ها و همچنین شیوه [[مسح]] سر و پاها در وضو اختلافاتی دارند؛ از جمله اینکه شیعیان شستن دست‌ها از بالا به پایین را [[واجب]] می‌دانند، اما اهل سنت، قائل به شستن دست‌ها از پایین به بالا هستند. بر اساس منابع روایی، تا پایان دوران خلافت [[ابوبکر]] و عمر بن خطاب، اختلاف عمده‌ای در وضو میان مسلمانان نبوده و همه آنان به یک شیوه (شیوه [[امامیه]]) وضو می‌گرفته‌اند.{{یادداشت| در دوران [[عمر بن خطاب]] فقط درباره [[مسح خفین|مَسْح خُفَّین]] (مسح پاها از روی پاپوش)، اختلاف گزارش شده است.}} منابع اسلامی، اختلافات شیعه و سنی در وضو را از دوران [[خلیفه سوم]] گزارش کرده‌اند.

در برخی موارد، [[تیمم]] به جای وضو واجب می‌شود: در صورتی که وقت نماز به قدری تنگ باشد که وضو گرفتن باعث شود تمام یا بخشی از نماز، بعد از وقت خوانده شود. <ref>فلاح‌زاده، احکام دین: مطابق با فتاوای مراجع بزرگ تقلید، ۱۳۸۶ش، ص۴۶.</ref> تیمم علاوه بر آنکه می‌تواند در شرایطی جایگزین وضو شود، جایگزین غسل هم می‌شود.<ref>فلاح‌زاده، احکام دین: مطابق با فتاوای مراجع بزرگ تقلید، ۱۳۸۶ش، ص۶۲-۶۵.</ref>

در منابع روایی شیعه و سنی، احادیث فراوانی (بیش از ۴۰۰ مورد) درباره احکام وضو، ویژگی‌ها و فضایل آن از پیامبر اکرم(ص) و امامان شیعه نقل شده است؛<ref>نگاه کنید به: [http://mizan.hadith.net/ «جستجوگر حدیثی میزان»].</ref> بر این اساس وضو موجب پاک شدن گناهان،<ref>غزالی، احیاء علوم الدین، دار الکتاب العربی، ج۲، ص۴۸ (قال رسول الله(ص): من توضّأ فأحسن الوضوء و صلّى ركعتين لم يحدّث نفسه فيهما بشيء من الدّنيا خرج من ذنوبه كيوم ولدته أمّه؛ کسی که به نیکی وضو بگیرد و دو رکعت نماز بخواند، اگر قصدی دنیایی از این کار نداشته باشد، همه گناهانش پاک می‌شود؛ آنچنان‌که گویی تازه متولد شده است.).</ref> از میان بردن غضب،<ref>محدث نوری، مستدرک الوسائل، [۱۴۰۷ق]، ج۱، ص۳۵۳ (قال رسول الله(ص): اذا غضب أحدكم فليتوضأ؛ هر گاه یکی از شما خشمگین شد، وضو بگیرد.).</ref> طول عمر،<ref>شیخ مفید، الأمالی، [۱۴۰۳ق]، ج۱، ص۶۰، ح۵ (قال رسول الله(ص): ... أكثر من الطهور یزد الله في عمرك...؛ فراوان طهارت داشته باش تا فراوان عمر کنی.).</ref> نورانی شدن چهره‌ها در محشر،<ref>مغربی، دعائم الاسلام، ۱۳۸۵ق، ج۱، ص۱۰۰ (قال رسول الله(ص): يَحْشُرُ اللَّهُ أُمَّتِي يَوْمَ الْقِيَامَةِ بَيْنَ الْأُمَمِ غُرّاً مُحَجَّلِينَ مِنْ آثَارِ الْوُضُوءِ؛ در روز قیامت، امت من به دلیل وضو گرفتن، با چهره‌ای نورانی در میان امت‌های دیگر محشور می‌شوند.‌).</ref> و افزایش روزی<ref>متقی هندی، کنز العمال، ۱۴۰۵ق، ج۱۶، ص۱۲۹، ح۴۴۱۵۴ (همواره طهارت داشته باش تا روزی‌ات فراوان شود.)</ref> می‌شود. همچنین روایاتی درباره فضیلت تجدید وضو<ref>شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، ج۱، ص۴۱ (وضو گرفتن در حال داشتن وضو، نور علی نور است.).</ref> و همچنین وضو به مثابه توبه،<ref>حرّ عاملی، وسائل الشیعه، آل البیت، ج۱، ص۳۷۷ (امام صادق(ع): من جدد وضوءه لغير حدث جدد الله توبته من غير استغفار؛ کسی که وضویش را تجدید کند، خداوند توبه او را بی‌آنکه استغفار کرده باشد، تجدید می‌کند.).</ref> نقل شده است.