پرش به محتوا

اطفال (در قیامت): تفاوت میان نسخه‌ها

imported>Aghaie
imported>Aghaie
خط ۶۳: خط ۶۳:


=== دیدگاه اشعریان ===
=== دیدگاه اشعریان ===
درباره عقیده [[ابوالحسن‌ اشعری]] (د 324ق‌/936م‌) راجع‌ به‌ عذاب شدن اطفال‌ کافران‌ و مشرکان‌ در قیامت‌، دو روایت‌ وجود دارد: به‌ روایت‌ ابن‌ فورک‌<ref>ابن‌ فورک‌، مجرد مقالات‌ الشیخ‌ ابی‌ الحسن‌ الاشعری‌، ج۱، ص‌۱۴۴- ۱۴۵.</ref> مبنای اشعری در زمینه ثواب‌ و عقاب‌ اخروی عقلى‌ نیست‌ و او معتقد است‌ که‌ فقط از راه‌ روایت‌ و نقل‌ مى‌توان‌ ثواب‌ و عقاب‌ اخروی انسان‌ را تعیین‌ کرد. براساس‌ روایات‌ باید درمورد تعذیب‌ اطفال‌ کافران‌ سکوت‌ پیشه‌ کرد و نمى‌توان‌ در این‌ مورد نفیاً یا اثباتاً داوری کرد. دلیل‌ اشعری این‌ است‌ که‌ در این‌ زمینه‌ روایاتى‌ نقل‌ شده‌ است‌ که‌ برخى‌ از آنها متعارض‌ و غیرقابل‌ اعتمادند و بعضى‌ نیز ساکتند و عاری از داوری.
درباره عقیده [[ابوالحسن اشعری]] (د ۳۲۴ق /۹۳۶م) راجع به عذاب شدن اطفال کافران و مشرکان در قیامت، دو روایت وجود دارد:  
 
# به روایت ابن فورک <ref>ابن فورک، مجرد مقالات الشیخ ابی الحسن الاشعری، ج۱، ص۱۴۴- ۱۴۵.</ref> مبنای اشعری در زمینه ثواب و عقاب اخروی عقلی نیست و او معتقد است که فقط از راه روایت و نقل می‌توان ثواب و عقاب اخروی انسان را تعیین کرد. براساس روایات باید درمورد تعذیب اطفال کافران سکوت پیشه کرد و نمی‌توان در این مورد نفیاً یا اثباتاً داوری کرد. دلیل اشعری این است که در این زمینه روایاتی نقل شده است که برخی از آنها متعارض و غیرقابل اعتمادند و بعضی نیز ساکتند و عاری از داوری.
روایت‌ دوم‌ از عقیده اشعری را در الابانه‌<ref>اشعری‌، الابانة عن‌ اصول‌ الدیانة، ج۱، ص‌۵۰-۵۱.</ref> مى‌بینیم‌. در این‌ رساله‌ چنین‌ آمده‌ است‌ که‌ وی در تعذیب‌ اخروی اطفال‌ کافران‌ اشکالى‌ مشاهده‌ نمى‌کند، چه‌، معتزله‌ نیز معتقدند که‌ خداوند در دنیا کودکان‌ را در معرض‌ عذاب‌ قرار مى‌دهد و مثلاً آنان‌ را به‌ جذام‌ مبتلا مى‌کند. از این‌رو، اگر عذاب‌ دادن‌ اطفال‌ از سوی خداوند در دنیا جایز باشد و در عین‌ حال‌ این‌ امر لطمه‌ای به‌ عدل‌ الهى‌ وارد نکند، پس‌ چه‌ اشکالى‌ دارد که‌ معتقد باشیم‌ خداوند اطفال‌ کافران‌ را در آخرت‌ به‌ منظور شکنجه‌ دادن‌ پدرانشان‌ عذاب‌ کند و در عین‌ حال‌ نیز عدل‌ الهى‌ محفوظ بماند؟ اشعری به‌ استدلال‌های معتزله‌ در این‌ مورد اشکال‌هایى‌ وارد کرده‌ که‌ قاضى‌ عبدالجبار نیز به‌ نوبه خود به‌ این‌ اشکال‌ها پاسخ‌ داده‌ است‌.<ref>عبدالکریم‌ عثمان‌، نظریة التکلیف‌، ج۱، ص۲۹۹-۳۰۰.</ref>
# روایت دوم از عقیده اشعری را در الابانه <ref>اشعری، الابانة عن اصول الدیانة، ج۱، ص۵۰-۵۱.</ref> می‌بینیم. در این رساله چنین آمده است که وی در تعذیب اخروی اطفال کافران اشکالی مشاهده نمی‌کند، چه، معتزله نیز معتقدند که خداوند در دنیا کودکان را در معرض عذاب قرار می‌دهد و مثلاً آنان را به جذام مبتلا می‌کند. از این رو، اگر عذاب دادن اطفال از سوی خداوند در دنیا جایز باشد و در عین حال این امر لطمه‌ای به عدل الهی وارد نکند، پس چه اشکالی دارد که معتقد باشیم خداوند اطفال کافران را در آخرت به منظور شکنجه دادن پدرانشان عذاب کند و در عین حال نیز عدل الهی محفوظ بماند؟ اشعری به استدلال‌های معتزله در این مورد اشکال هایی وارد کرده که قاضی عبدالجبار نیز به نوبه خود به این اشکال‌ها پاسخ داده است.<ref>عبدالکریم عثمان، نظریة التکلیف، ج۱، ص۲۹۹-۳۰۰.</ref>


== مساله رنج کودکان ==
== مساله رنج کودکان ==
کاربر ناشناس