اوتاد: تفاوت میان نسخه‌ها

#گاه به پیامبر(ص) و ائمه دوازده گانه(ع) <ref>کوفی، ص۳۳۷؛ کلینی، ۱۴۰۷، ج۱، ص۵۰۴؛ ج۶، ص۲۵۶.</ref> در مواردی که این واژه در مورد پیامبر(ص) و ائمه(ع) به کار می‌رود، ویژگی منحصر به فردی پیدا می‌کند. بر اساس این اطلاق، اوتاد کسانی هستند که خداوند به واسط وجود آنان، ساکنان زمین را از نابودی حفظ می‌کند، و وقتی که زمین از [[ائمّه اطهار(ع) |امامان دوازده گانه]] خالی می‌شود و آنان زمین را ترک می‌کنند، زمین اهل خود را فرو خواهد برد. خداوند این گروه را حجت بر بندگان خود قرار داده است. آنان به امر او برپا ایستاده، و آماده‌اند. آفرینش آنان قبل از خلق ت موجودات دیگر عالم و به صورت نورهایی بوده است که در طرف راست [[عرش]] خداوند قرار داشته‌اند.<ref>کلینی، ج۱، ص۵۳۴؛ حر عاملی، ج۱، ص۴۶۰؛ شیخ طوسی، ص۱۳۹؛ قاضی سعید، ص۱۲۱؛ مجلسی، ج۲، ص۵۷، ج۱۰، ص۱۵۵.</ref>

#در برخی موارد نیز به گروهی از اولیا اطلاق شده است که در سلسله مراتب [[ابدال]] و عبّاد و سیاح قرار دارند و از محبوب‌ترین بندگان خدا هستند.<ref> نگاه کنید، صبحی صالح، خطبه ۸۷، ص۱۱۸-۱۱۹.</ref>