confirmed، templateeditor
۱۱٬۹۰۰
ویرایش
imported>Alipour جز (←لید: ویرایش) |
جز (تمیز کاری) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
====امیرالمومنین (ع)==== | ====امیرالمومنین (ع)==== | ||
[[پرونده:حدیث نبوی.jpg|بندانگشتی|روایت نبوی متواتر معنوی: انا مدینة العلم و علی بابها]] | [[پرونده:حدیث نبوی.jpg|بندانگشتی|روایت نبوی متواتر معنوی: انا مدینة العلم و علی بابها]] | ||
در [[روایات]]، از [[علی (ع)]] با این تعابیر یاد شده است: | در [[روایات]]، از [[حضرت علی (ع)]] با این تعابیر یاد شده است: | ||
*باب؛ «'''انّ علیاً بابٌ فتحه اللّه فَمنْ دخله کان مؤمناً'''»<ref>کلینی ، ج ۱، ص۴۳۷</ref> | *باب؛ «'''انّ علیاً بابٌ فتحه اللّه فَمنْ دخله کان مؤمناً'''»<ref>کلینی ، ج ۱، ص۴۳۷</ref> | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
*باب الجنّة؛ «'''إنَّ علیاً بابٌ من ابواب الجنّة فمن دخل بابَه کان مؤمناً'''»<ref>همان ، ج ۲، ص۳۸۸ـ۳۸۹</ref> تعبیر شده. | *باب الجنّة؛ «'''إنَّ علیاً بابٌ من ابواب الجنّة فمن دخل بابَه کان مؤمناً'''»<ref>همان ، ج ۲، ص۳۸۸ـ۳۸۹</ref> تعبیر شده. | ||
*باب النبی (ص)؛ در حدیثی معروف که به روایات مختلف در کتابهای روایی [[اهل سنت]] و [[شیعه]] در حدّ تواتر نقل شده، [[پیامبر (ص)]] خود را شهر علم («مدینة العلم» و نیز «مدینة الحکمة»، «مدینة الفقه»، «مدینة الجنة»، «دارالعلم»، «خزانة العلم»، «دارالحکمة») و [[علی (ع)]] را «باب» آن خوانده است<ref>برای اطلاعات بیشتر درباره این حدیث رک: امینی ، ج ۶، ص۶۱ـ۸۱؛ و نیز شوشتری ، ج ۵، ص۴۶۸ـ۵۱۵؛ مجلسی ، ج ۴۰، ص۲۰۰ـ۲۰۷</ref>. | *باب النبی (ص)؛ در حدیثی معروف که به روایات مختلف در کتابهای روایی [[اهل سنت]] و [[شیعه]] در حدّ تواتر نقل شده، [[پیامبر (ص)]] خود را شهر علم («مدینة العلم» و نیز «مدینة الحکمة»، «مدینة الفقه»، «مدینة الجنة»، «دارالعلم»، «خزانة العلم»، «دارالحکمة») و [[امام علی (ع)]] را «باب» آن خوانده است<ref>برای اطلاعات بیشتر درباره این حدیث رک: امینی ، ج ۶، ص۶۱ـ۸۱؛ و نیز شوشتری ، ج ۵، ص۴۶۸ـ۵۱۵؛ مجلسی ، ج ۴۰، ص۲۰۰ـ۲۰۷</ref>. | ||
*باب الله؛ در حدیثی دیگر که [[ابوالفتح کراجکی|کراجکی]] نقل کرده است، رسول خدا (ص) ، علی (ع) را «باب خدا و باب خود» نامیده است<ref>مجلسی ، ج ۲۶، ص۲۶۳</ref>. | *باب الله؛ در حدیثی دیگر که [[ابوالفتح کراجکی|کراجکی]] نقل کرده است، رسول خدا (ص) ، علی (ع) را «باب خدا و باب خود» نامیده است<ref>مجلسی ، ج ۲۶، ص۲۶۳</ref>. |