پرش به محتوا

قطب‌الدین راوندی: تفاوت میان نسخه‌ها

۱٬۸۳۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fayaz
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱: خط ۳۱:
| وبگاه رسمی        =
| وبگاه رسمی        =
}}
}}
'''قطب‌الدین سعید بن عبدالله بن حسین بن هبةالله راوندی کاشانی'''  معروف به '''قطب راوندی''' (درگذشت: [[سال ۵۷۳ هجری قمری|۵۷۳ق]]) [[حدیث|محدث]]، [[تفسیر|مفسر]]، [[کلام امامیه|متکلم]]، [[فقه|فقیه]] و مورخ [[شیعه]] در قرن ششم هجری و از شاگردان [[شیخ طبرسی]] صاحب تفسیر [[مجمع البیان]] است. معروف‌ترین اثر وی کتاب [[الخرائج و الجرائح]] است.[[ابن شهر آشوب مازندرانی]] و [[منتجب الدین رازی]] مشهورترین شاگردان او هستند.
'''سعید بن هبةالله راوندی کاشانی'''  معروف به '''قطب راوندی''' (درگذشت: [[سال ۵۷۳ هجری قمری|۵۷۳ق]]) [[محدث]]، [[مفسر]]، [[متکلم]]، [[فقیه]] و مورخ [[شیعه]] در قرن ششم هجری و از شاگردان [[طبرسی]] صاحب تفسیر [[مجمع البیان]] است. معروف‌ترین آثار وی کتاب [[الخرائج و الجرائح]] و [[فقه القرآن (کتاب)|فقه القرآن]]  هستند. [[ابن شهر آشوب مازندرانی]] و [[منتجب الدین رازی]] مشهورترین شاگردان او هستند.
==جایگاه و اهمیت==
قطب‌الدین راوندی، فقیه، حدیث‌شناس، مفسر و متکلم شیعه است. [[عبدالحسین امینی]] او را از پیشوایان علمای شیعه، یکی از اساتید [[فقه]] و [[حدیث]] و از نوابغ و رجال علم و ادب دانسته است.<ref>امینی، الغدیر، ج۵، ص۳۷۹.</ref> صاحب [[روضات الجنات]] او را فقیه، فردی شاخص و [[وثاقت|موثق]] توصیف می‌کند، <ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۴، ص۶ و ۷.</ref> و [[افندی اصفهانی]] نیز او را شخصی فاضل، عالم، متبحر، فقیه، [[محدث]]، [[متکلم]]، آشنای به اخبار و احادیث و شاعر معرفی کرده است.<ref>افندی، ریاض العلماء، ج۲، ص۴۱۹.</ref> چنان که [[شیخ عباس قمی]] وی را از بزرگ‌ترین محدثان [[شیعه]] می‌داند.<ref>قمی، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۷۲.</ref> و [[ابن حجر عسقلانی]] ازعالمان [[اهل سنت]] از او با عنوان فاضل و صاحب تصنیف در جمیع علوم تعبیر کرده است.<ref>عسقلانی، لسان المیزان، ۱۳۹۰ ق، ج۳، ص۴۸.</ref>
 
راوندی در بین علمای شیعه، نگارنده نخستین کتاب [[آیات الاحکام]] با ترتیب ابواب فقهی به نام [[فقه القرآن (کتاب)|فقه القرآن]] است.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۰.</ref> کتاب او زمینه‌ساز نگارش کتاب‌های آیات الاحکام در بین فقهای شیعه شده است.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۰.</ref> هم‌چنین یکی از معروف‌ترین کتاب‌ها در زمینه معجزات [[امامان شیعه|امامان]] به نام [[الخرائج و الجرائح (کتاب)|الخرائج و الجرائح]] اثر اوست.
 
آرای فقهی راوندی مورد توجه فقیهان پس از او قرار گرفته است.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۲.</ref> به گفته گریوانی پژوهش‌گر آثار فقهی، [[ابن ادریس]]،‌ [[محقق حلی]]،‌ [[علامه حلی]]، [[فاضل آبی]] و [[شهید اول]] آراء او را نقل و نقد کرده‌اند.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۳.</ref>  [[محقق کرکی]] کتاب او، فقه القرآن را به عنوان منبعی برای روش اجتهاد از قرآن معرفی کرده است.<ref>گریوانی، «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه»، ص۳۳۳.</ref>


==زندگی‌نامه==
==زندگی‌نامه==
سال تولد قطب‌الدین مشخص نیست و در [[راوند]]، نزدیک [[کاشان]] به‌دنیا آمد.<ref>امین، اعیان الشیعة، ج۷، ص۲۳۹.</ref> [[افندی اصفهانی]] می‌گوید: نام وی بیشتر با انتساب به جدش یعنی «‌''سعید بن هبة الله‌''» شناخته می‌شود.<ref>افندی، ریاض العلماء، ج۲، ص۴۱۹.</ref> کنیه قطب راوندی، ''ابوالحسن'' و ''ابوالحسین'' گزارش شده است.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۳۹.</ref> او تحصیلات ابتدایی را در راوند نزد پدر و پدربزرگ خویش گذراند و سپس راهی [[قم]] شد. طبق گفته [[افندی اصفهانی]] وی روایاتی را از بزرگان [[حدیث]] در [[اصفهان]]، [[خراسان]] و [[همدان]] شنیده و نقل کرده است.<ref>افندی، ریاض العلماء، ج۲، ص۴۲۵.</ref><br>
نام کامل قطب راوندی سعید بن عبدالله بن حسین بن هبةالله راوندی کاشانی است و قطب‌الدین لقب اوست. سال تولد او مشخص نیست و در [[راوند]]، نزدیک [[کاشان]] به‌دنیا آمد.<ref>امین، اعیان الشیعة، ج۷، ص۲۳۹.</ref> [[افندی اصفهانی]] می‌گوید: نام وی بیشتر با انتساب به جدش یعنی «‌سعید بن هبة الله‌» شناخته می‌شود.<ref>افندی، ریاض العلماء، ج۲، ص۴۱۹.</ref> کنیه قطب راوندی، ''ابوالحسن'' و ''ابوالحسین'' گزارش شده است.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۳۹.</ref> او تحصیلات ابتدایی را در راوند نزد پدر و پدربزرگ خویش گذراند و سپس راهی [[قم]] شد. طبق گفته [[افندی اصفهانی]] وی روایاتی را از بزرگان [[حدیث]] در [[اصفهان]]، [[خراسان]] و [[همدان]] شنیده و نقل کرده است.<ref>افندی، ریاض العلماء، ج۲، ص۴۲۵.</ref><br>
قطب الدین راوندی در [[۱۴ شوال]]<ref>حائری، روزشمار قمری، ۱۳۸۱ش، ص۲۸۴.</ref> سال [[سال ۵۷۳ هجری قمری|۵۷۳]] هجری قمری در قم فوت کرد و نزدیک [[حرم حضرت معصومه(س)|مرقد فاطمه معصومه، دختر امام کاظم(ع)]] دفن شد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ ق، ج۱۰۵، ص۱۳۵.</ref> {{یادداشت|آیت‌الله اراکی با واسطه آخوند محمدحسن جلالی از استادش (شیخ محمدحسین) نقل کرده که در نزدیکی زمان [[مشروطیت]] در اثر تعمیر صحن، روزنه‌ای به قبر قطب راوندی باز شد و من از نزدیک سر دو زانوی راوندی را سالم دیدم. آیت الله اراکی گفته است: من قبلاً این داستان را شنیده بودم و این مطلب هم بین مردم [[قم]] متواتر بود که جنازه قطب راوندی تازه است. (مهدی‌پور، اجساد جاویدان، ۱۳۸۹.ص۱۵۲.)}}<br>
قطب الدین راوندی در [[۱۴ شوال]]<ref>حائری، روزشمار قمری، ۱۳۸۱ش، ص۲۸۴.</ref> سال [[سال ۵۷۳ هجری قمری|۵۷۳]] هجری قمری در قم فوت کرد و نزدیک [[حرم حضرت معصومه(س)|مرقد فاطمه معصومه، دختر امام کاظم(ع)]] دفن شد.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ ق، ج۱۰۵، ص۱۳۵.</ref> {{یادداشت|آیت‌الله اراکی با واسطه آخوند محمدحسن جلالی از استادش (شیخ محمدحسین) نقل کرده که در نزدیکی زمان [[مشروطیت]] در اثر تعمیر صحن، روزنه‌ای به قبر قطب راوندی باز شد و من از نزدیک سر دو زانوی راوندی را سالم دیدم. آیت الله اراکی گفته است: من قبلاً این داستان را شنیده بودم و این مطلب هم بین مردم [[قم]] متواتر بود که جنازه قطب راوندی تازه است. (مهدی‌پور، اجساد جاویدان، ۱۳۸۹.ص۱۵۲.)}}<br>
سه فرزند قطب‌الدین که تحصیل علوم دینی کردند به نام‌های علی، حسین و محمد، صاحب کتاب [[عجالة المعرفة فی اصول الدین|عجالة المعرفة]] بودند.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۴۰.</ref>
سه فرزند قطب‌الدین که تحصیل علوم دینی کردند به نام‌های علی، حسین و محمد، صاحب کتاب [[عجالة المعرفة فی اصول الدین|عجالة المعرفة]] بودند.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۴۰.</ref>
خط ۶۸: خط ۷۴:
==تألیفات==
==تألیفات==
{{اصلی|فهرست آثار قطب‌الدین راوندی}}
{{اصلی|فهرست آثار قطب‌الدین راوندی}}
آثار قطب راوندی نزدیک به ۶۰ کتاب و رساله گزارش شده که در موضوعات مختلف دینی است. در میان تألیفات راوندی، کتاب [[الخرائج و الجرائح]]، مشهورترین اثر اوست که در بیان [[معجزات پیامبر(ص)]] و امامان شیعه است. وی شرحی هم بر کتاب نهج‌البلاغه دارد که [[منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه (قطب راوندی)|منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه]] نام دارد.{{مدرک}}
آثار قطب راوندی نزدیک به ۶۰ کتاب و رساله گزارش شده که در موضوعات مختلف دینی است. در میان تألیفات راوندی، کتاب [[الخرائج و الجرائح]]، مشهورترین اثر اوست که در بیان [[معجزات پیامبر(ص)]] و امامان شیعه است. وی شرحی هم بر کتاب نهج‌البلاغه دارد که [[منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه (قطب راوندی)|منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه]] نام دارد.<ref>افندی، ریاض العلماء، مطبعة الخیام، ج۲، ص۴۱۹.</ref>


==در نگاه دیگران==
* [[علامه امینی]]: راوندی یکی از پیشوایان علمای شیعه، برگزیده این طایفه و یکی از اساتید [[فقه]] و [[حدیث]] و از نوابغ و رجال علم و ادب است. هیچگونه عیبی در آثار فراوانش و هیچ غباری در فضایل و تلاش‌ها و خدمات دینی و اعمال نیکو و کتب ارزنده‌اش وجود ندارد.<ref>امینی، الغدیر، ج۵، ص۳۷۹.</ref>
* صاحب [[روضات الجنات]]: فقیه، فردی شاخص و [[وثاقت|موثق]] که دارای تصنیفات متعدد است.<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۴، ص۶ و ۷.</ref>
* [[میرزا عبدالله افندی اصفهانی]]: شیخ، امام فقیه، قطب الدین راوندی، شخصی فاضل، عالم، متبحر، فقیه، [[حدیث|محدث]]، [[کلام امامیه|متکلم]]، آشنای به اخبار و احادیث و شاعر بوده است.<ref>افندی، ریاض العلماء، ج۲، ص۴۱۹.</ref>
* [[شیخ عباس قمی]]: وی عالم، متبحر، فقیه، محدث، مفسر، محقق... و از بزرگ‌ترین محدثان [[شیعه]] است.<ref>قمی، الکنی و الالقاب، ج۳، ص۷۲.</ref>
* [[ابن حجر عسقلانی]] از بزرگان [[اهل سنت]]: او بر مذهب [[شیعه]] و در جمیع علوم فاضل است و در همه انواع، صاحب تصنیف است.<ref>عسقلانی، لسان المیزان، ۱۳۹۰ ق، ج۳، ص۴۸.</ref>
== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس2}}
{{پانویس2}}
خط ۸۲: خط ۸۲:
* امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۲۱ق.
* امین، محسن، اعیان الشیعه، بیروت، دارالتعارف، ۱۴۲۱ق.
* امینی، عبدالحسین، الغدیر، بیروت، دار الکتاب العربی، بی‌تا.
* امینی، عبدالحسین، الغدیر، بیروت، دار الکتاب العربی، بی‌تا.
* خوانساری، محمد باقر، روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، قم، اسماعیلیان، بی‌تا.
* عسقلانی، ابن حجر، لسان المیزان، بیروت، الاعلمی، ۱۳۹۰ ق.
* عسقلانی، ابن حجر، لسان المیزان، بیروت، الاعلمی، ۱۳۹۰ ق.
* خوانساری، محمد باقر، روضات الجنات فی احوال العلماء و السادات، قم، اسماعیلیان، بی‌تا.
* قمی، عباس، الکنی و الالقاب، تهران، مکتبة الصدر، بی‌تا.
* قمی، عباس، الکنی و الالقاب، تهران، مکتبة الصدر، بی‌تا.
* گریوانی، خلیل، [http://ensani.ir/file/download/article/20120329115631-2125-12.pdf «همراه با دانش‌نامه آثار فقهی شیعه - فقه القرآن راوندی»]، فصلنامه فقه اهل بیت، شماره ۴۸-۵۹. تابستان و پاییز ۱۳۸۸ش.
* مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ ق.
* مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، بیروت، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۳ ق.
* مهدی‌پور، علی‌اکبر. اجساد جاویدان. قم، حاذق، ۱۳۸۹ش.
* مهدی‌پور، علی‌اکبر. اجساد جاویدان. قم، حاذق، ۱۳۸۹ش.
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۳٬۹۵۷

ویرایش