پرش به محتوا

لیلةالرغائب: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۴۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۸ فوریهٔ ۲۰۲۱
imported>Kadkhodaee
imported>Kadkhodaee
خط ۹: خط ۹:


===خدشه در سند حدیث===
===خدشه در سند حدیث===
این حدیث برای اولین بار در کتاب اقبال الاعمال سید بن طاووس آمده و پیش از آن در منابع حدیثی شیعه نیامده است؛{{مدرک}} اما سید بن طاووس تصریح می‌کند این روایت را از برخی کتاب‌های علمای شیعه نقل می‌کند؛ با این حال [[اسناد|سندی]] برای این حدیث ذکر نکرده است.<ref>الإقبال بالأعمال الحسنة، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۸۵.</ref>سید محمد مشکات این حدیث را جزو احادیثی می‌داند که ابن طاووس از کتاب‌های [[اهل سنت]] وارد کتاب‌های شیعه کرده است.<ref>مشکات، مقدمه مناجات الاهیات، ۱۳۷۸ش، ص۳۴.</ref>  
قدیمی‌ترین منبع شیعی موجود که روایت فضیلت اولین شب جمعه ماه رجب و اعمال آن را بدون ذکر سند نقل کرده، ''مفید العلوم و مبید الهموم'' منسوب به [[محمد بن عباس خوارزمی]] است. اما درباره انتساب کتاب به خوارزمی و نیز مذهب او اختلاف نظر وجود دارد. [[سید بن طاوس]] نیز از قدیمی‌ترین عالمان بزرگ امامی است که در کتاب [[اقبال الاعمال]] این روایت را نقل کرده است.<ref>ژیان، «بررسی و داوری ادله بی‌اعتباری روایت لیلة‌الرغائب»، ص۱۲۹.</ref> اما سید بن طاووس تصریح می‌کند این روایت را از برخی کتاب‌های علمای شیعه نقل می‌کند؛ با این حال [[اسناد|سندی]] برای این حدیث ذکر نکرده است.<ref>الإقبال بالأعمال الحسنة، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۱۸۵.</ref>سید محمد مشکات این حدیث را جزو احادیثی می‌داند که ابن طاووس از کتاب‌های [[اهل سنت]] وارد کتاب‌های شیعه کرده است.<ref>مشکات، مقدمه مناجات الاهیات، ۱۳۷۸ش، ص۳۴.</ref>  


در کتاب‌های اهل سنت نیز این حدیث، ساختگی معرفی شده است. ابن جوزی در کتاب الموضوعات به صراحت این حدیث را جعلی معرفی می‌کند.<ref>ابن الجوزی، الموضوعات، ۱۹۶۶، ج۲، ص۱۲۵.</ref> محی الدین نووی نیز در شرح [[صحیح مسلم]]، نماز لیلة الرغائب را بدعتی زشت دانسته که گروهی از علما در رد آن کتاب نوشته‌اند.<ref>النووی، شرح صحیح مسلم، ۱۴۰۷ ق، ج۸، ص۲۰.</ref><br>
در کتاب‌های اهل سنت نیز این حدیث، ساختگی معرفی شده است. ابن جوزی در کتاب الموضوعات به صراحت این حدیث را جعلی معرفی می‌کند.<ref>ابن الجوزی، الموضوعات، ۱۹۶۶، ج۲، ص۱۲۵.</ref> محی الدین نووی نیز در شرح [[صحیح مسلم]]، نماز لیلة الرغائب را بدعتی زشت دانسته که گروهی از علما در رد آن کتاب نوشته‌اند.<ref>النووی، شرح صحیح مسلم، ۱۴۰۷ ق، ج۸، ص۲۰.</ref><br>
کاربر ناشناس