آیه اکمال: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه اکمال (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۵۳

۱۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۴ مهٔ ۲۰۲۲

جز

←‏تفاوت اکمال و اتمام

دیداریویکی‌متن

Rezai.mosavi

confirmed، protected، templateeditor

۴٬۰۵۸

ویرایش

@@ خط ۴۶: / خط ۴۶: @@
 شیعیان باتوجه به آنکه در آیه، از ناامیدی [[کافر|کافران]] از اسلام سخن آمده است، این دیدگاه را نپذیرفته و معتقدند احکام شرعی به تنهایی نمی‌تواند موجب حفظ دین و مأیوس‌شدن کافران از آن شود؛ زیرا ناامیدی کامل کافران از نابودی اسلام  زمانی تحقق می‌یابد که خداوند برای سرپرستی و نگهبانی و تدبیر امور دین و ارشاد امت کسی را نصب کند که بتواند قائم مقام پیامبر باشد و بتواند دین را تداوم و بقا بخشد. در نتیجه آیه اکمال دین مرتبط به غدیرخم (۱۸ ذی‌حجه سال ۱۱ق) و اعلام ولایت امام علی(ع) است.<ref>نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۷۶.</ref> همچنین با اعلام احکام شرعی مذکور در این آیه، احکام اسلام کامل نگردید؛ زیرا پس از آن آیات دیگری نازل شد که بیان‌گر احکامی دیگر بود.<ref>نگاه کنید به طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۸ق، ج۵، ص۱۷۴.</ref> شیعیان با استناد به روایات [[اهل بیت]]، منظور از کامل‌شدن دین و نعمت را اعلام ولایت و جانشینی [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] پس از [[پیامبر(ص)]] می‌دانند.<ref>نگاه کنید به طبرسی، مجمع البیان، ۱۳۷۲ش، ج۳، ص۲۴۶؛ مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۴، ص۲۶۴و۲۶۵.</ref><br>
 ===تفاوت اکمال و اتمام===
-[[مرتضی مطهری]] متفکر شیعی درباره فرق بین «اکمال» و «اتمام» که در این آیه آمده، می‌نویسد: «اتمام» در جایی گفته می‌شود که؛ سازه‌ای قبلا ناقص باشد؛ مانند ساختمان قبل از آنکه همه کارهایش تمام شود، آن را «ناتمام» می‌گویند. اما اکمال زمانی است که چیزی شاید پیکره‌اش درست و تمام باشد، ولی از باب اینکه روح ندارد و آن آثاری که انتظار است، بر آن مترتب نمی‌شود می‌گویند کامل نیست. در آیه اکمال، این دستور (یعنی نصب امام علی به امامت‏) به اعتبار اینکه جزئی از اجزای دین و دستوری از دستورهای دین است، نعمتی ناتمام بود، که تمام شد. باز همین دستور به اعتبار اینکه اگر نمی‌بود همه دستورهای دیگر ناکامل بود، کمال همه آنها بشمار می‌رود؛ زیرا روح دین [[ولایت]] و [[امامت]] است و اگر انسان ولایت و امامت نداشته باشد اعمالش حکم یک پیکر بدون روح را پیدا می‌کند.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج‏۲۵، ص</ref>
+[[مرتضی مطهری]] متفکر شیعی درباره فرق بین «اکمال» و «اتمام» که در این آیه آمده، می‌نویسد: «اتمام» در جایی گفته می‌شود که؛ سازه‌ای قبلا ناقص باشد؛ مانند ساختمان قبل از آنکه همه کارهایش تمام شود، آن را «ناتمام» می‌گویند. اما اکمال زمانی است که چیزی شاید پیکره‌اش درست و تمام باشد، ولی از باب اینکه روح ندارد و آن آثاری که انتظار است، بر آن مترتب نمی‌شود می‌گویند کامل نیست. در آیه اکمال، این دستور (یعنی نصب امام علی به امامت‏) به اعتبار اینکه جزئی از اجزای دین و دستوری از دستورهای دین است، نعمتی ناتمام بود، که تمام شد. باز همین دستور به اعتبار اینکه اگر نمی‌بود همه دستورهای دیگر ناکامل بود، کمال همه آنها بشمار می‌رود؛ زیرا روح دین [[ولایت]] و [[امامت]] است و اگر انسان ولایت و امامت نداشته باشد اعمالش حکم یک پیکر بدون روح را پیدا می‌کند.<ref>مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج‏۲۵، ص۱۸۸-۱۸۹</ref>
 ==جستارهای وابسته==