استعاذه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اِسْتِعاذه''' پناه بردن به [[خدا]] از هر نوع شر، بدی و [[وسوسه‌های شیطان]] است. خواندن آن با الفاظ خاص و ترکیب ویژه، پیش از [[قرائت قرآن|قرائت قرآن]] و نیز پیش از [[سوره حمد]] در [[نماز]] [[مستحب]] است. سوره‌های [[سوره ناس|ناس]]، [[سوره فلق|فلق]] و [[سوره توحید|توحید]] به نام سه سوره معوّذه معروفند. این امر بر دو نوع باطل و صحیح است. استعاذه باطل، پناه بردن به [[جن]] و شیاطین و موجودات آسمانی و کمک خواستن از آنهاست و استعاذه حقیقی، کمک خواستن از خداوند است. موارد زیادی از [[تعویذ]] و پناه بردن به خدا از سوی پیامبران و اولیای الهی در متون دینی یاد شده است. در احادیث، استعاذه جهت در امان ماندن از وسوسه‌های شیطان، دشمنی بدکاران، آسیب حیوانات گزنده و موذی و فقر و دست‌تنگی سفارش شده است.