Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۱۲
ویرایش
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←ساختار و محتوا) |
|||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
طولانیترین بخش این باب به زیارت [[امام حسین(ع)]] اختصاص دارد. مشهورترین [[زیارتنامه|زیارتنامههای]] [[امام حسین(ع)]] مثل [[زیارت عاشورا]]، [[متن زیارت اربعین|زیارت اربعین]] و [[زیارت وارث]] در این قسمت نقل شده است. [[دعای ندبه]]، [[دعای عهد]] و [[زیارت جامعه کبیره]] نیز در قسمت مربوط به زیارت [[امام زمان(عج)]] آمده است. پس از زیارتهای مربوط به امام زمان(عج)، زیارت [[پیامبران|انبیا]]، زیارت [[حضرت معصومه(س)]] و زیارت [[حضرت عبدالعظیم حسنی]] نقل شده است. مطلب پایانی این باب که آخرین مطلب مفاتیح در نسخه ابتدایی آن محسوب میشود، مطلبی است با عنوان زیارت قبور مؤمنین و دعاهای مربوط به آن. | طولانیترین بخش این باب به زیارت [[امام حسین(ع)]] اختصاص دارد. مشهورترین [[زیارتنامه|زیارتنامههای]] [[امام حسین(ع)]] مثل [[زیارت عاشورا]]، [[متن زیارت اربعین|زیارت اربعین]] و [[زیارت وارث]] در این قسمت نقل شده است. [[دعای ندبه]]، [[دعای عهد]] و [[زیارت جامعه کبیره]] نیز در قسمت مربوط به زیارت [[امام زمان(عج)]] آمده است. پس از زیارتهای مربوط به امام زمان(عج)، زیارت [[پیامبران|انبیا]]، زیارت [[حضرت معصومه(س)]] و زیارت [[حضرت عبدالعظیم حسنی]] نقل شده است. مطلب پایانی این باب که آخرین مطلب مفاتیح در نسخه ابتدایی آن محسوب میشود، مطلبی است با عنوان زیارت قبور مؤمنین و دعاهای مربوط به آن. | ||
== | === ملحقات مفاتیح === | ||
= | |||
[[شیخ عباس قمی]] برای چاپ دوم، بخشی را با نام ملحقات به کتاب مفاتیح افزوده است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ص۸۶۹.</ref> در این بخش هشت مطلب به مفاتیح افزوده شده است که به اعتقاد نویسنده نیاز مردم به این دعاها زیاد بوده است. این هشت مطلب عبارتند از: | [[شیخ عباس قمی]] برای چاپ دوم، بخشی را با نام ملحقات به کتاب مفاتیح افزوده است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ص۸۶۹.</ref> در این بخش هشت مطلب به مفاتیح افزوده شده است که به اعتقاد نویسنده نیاز مردم به این دعاها زیاد بوده است. این هشت مطلب عبارتند از: | ||
{{ستون-شروع|۴}} | {{ستون-شروع|۴}} | ||
خط ۹۰: | خط ۷۳: | ||
شیخ عباس برای آنکه کسی به کتاب مفاتیح چیزی نیفزاید، افراد را به لعنت خداوند و نفرین رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) واگذار کرده است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ابتدای ملحقات اول، ص۸۶۹.</ref> اما علیرغم مخالفت او، ناشران مفاتیح بعدها بخشی را با عنوان ملحقات دوم مفاتیح به آن افزودهاند. این ناشران دلیل افزودن را چنین بیان کردهاند: «چون مصنف در مفاتیح چند [[دعا]] را به واسطه طول آن، اول آن را ذکر کرده و بقیهاش را نقل ننموده، ما در اینجا آن بقیه را ذکر مینماییم تا اشخاصی که این کتاب را دارند، محتاج به کتاب دیگر نشوند و چون در مفاتیح برای [[امامزاده|امامزادهها]] زیارتی نقل نشده در اینجا یک زیارتی برای امامزادهها نقل میکنیم...». از جمله این ملحقات دعای پس از نماز امام حسین(ع) و امام جواد(ع) و همچنین [[حدیث کساء]] است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۷۶ش، ص۹۸۵.</ref> | شیخ عباس برای آنکه کسی به کتاب مفاتیح چیزی نیفزاید، افراد را به لعنت خداوند و نفرین رسول خدا(ص) و ائمه اطهار(ع) واگذار کرده است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ابتدای ملحقات اول، ص۸۶۹.</ref> اما علیرغم مخالفت او، ناشران مفاتیح بعدها بخشی را با عنوان ملحقات دوم مفاتیح به آن افزودهاند. این ناشران دلیل افزودن را چنین بیان کردهاند: «چون مصنف در مفاتیح چند [[دعا]] را به واسطه طول آن، اول آن را ذکر کرده و بقیهاش را نقل ننموده، ما در اینجا آن بقیه را ذکر مینماییم تا اشخاصی که این کتاب را دارند، محتاج به کتاب دیگر نشوند و چون در مفاتیح برای [[امامزاده|امامزادهها]] زیارتی نقل نشده در اینجا یک زیارتی برای امامزادهها نقل میکنیم...». از جمله این ملحقات دعای پس از نماز امام حسین(ع) و امام جواد(ع) و همچنین [[حدیث کساء]] است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۷۶ش، ص۹۸۵.</ref> | ||
==باقیات الصالحات== | === باقیات الصالحات === | ||
[[پرونده:دعای کمیل در مفاتیح.jpg|200px|بندانگشتی|[[دعای کمیل]] در مفاتیح به خط طاهر افشاری]] | [[پرونده:دعای کمیل در مفاتیح.jpg|200px|بندانگشتی|[[دعای کمیل]] در مفاتیح به خط طاهر افشاری]] | ||
باقیات الصالحات کتابی از [[شیخ عباس قمی|مولف]] است که خود آن را در حاشیه مفاتیح نوشته و منتشر کرده است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، مقدمه بخش باقیات الصالحات، ص۹۰۳.</ref> به گفته شیخ عباس قمی نگارش این بخش در [[جمعه]] [[۱۹ محرم]] سال [[سال ۱۳۴۵ هجری قمری|۱۳۴۵ق]] به پایان رسیده است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ص۱۱۱۵.</ref> در چاپهای مختلف مفاتیح الجنان، این کتاب به همراه مفاتیح عرضه شده است. این کتاب دارای شش باب و بخشی به عنوان ملحقات است که عبارتاند از: | باقیات الصالحات کتابی از [[شیخ عباس قمی|مولف]] است که خود آن را در حاشیه مفاتیح نوشته و منتشر کرده است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، مقدمه بخش باقیات الصالحات، ص۹۰۳.</ref> به گفته شیخ عباس قمی نگارش این بخش در [[جمعه]] [[۱۹ محرم]] سال [[سال ۱۳۴۵ هجری قمری|۱۳۴۵ق]] به پایان رسیده است.<ref>قمی، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۸ش، ص۱۱۱۵.</ref> در چاپهای مختلف مفاتیح الجنان، این کتاب به همراه مفاتیح عرضه شده است. این کتاب دارای شش باب و بخشی به عنوان ملحقات است که عبارتاند از: | ||
خط ۱۰۱: | خط ۸۴: | ||
*'''خاتمه''': مختصری از احکام اموات | *'''خاتمه''': مختصری از احکام اموات | ||
همانگونه که به اصل مفاتیح برخی از ناشران(مستقیم یا به سفارش و توصیه دیگران) مطالبی را افزودهاند به کتاب باقیات الصالحات هم که محدث قمی به عنوان ضمیمه<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۷ش، ص۸۲۳.</ref>مفاتیح تألیف کرده دوبخش افزودهاند. بنابراین مجموعه ساختار مفاتیحهای موجود دربازرانشر دارای شش قسمت است که سه قسمت آن مستقیما توسط شیخ عباس قمی تنظیم شده که عبارتند از: اصل مفاتیح، ملحقات مفاتیح، باقیات الصالحات وسه قسمت دیگر بعدها به مرور زمان افزوده شده که عبارتند از: ملحقات دوم مفاتیح، ملحقات اول باقیات الصالحات، ملحقات دوم باقیات الصالحات.<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۷ش.</ref> | همانگونه که به اصل مفاتیح برخی از ناشران(مستقیم یا به سفارش و توصیه دیگران) مطالبی را افزودهاند به کتاب باقیات الصالحات هم که محدث قمی به عنوان ضمیمه<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۷ش، ص۸۲۳.</ref>مفاتیح تألیف کرده دوبخش افزودهاند. بنابراین مجموعه ساختار مفاتیحهای موجود دربازرانشر دارای شش قسمت است که سه قسمت آن مستقیما توسط شیخ عباس قمی تنظیم شده که عبارتند از: اصل مفاتیح، ملحقات مفاتیح، باقیات الصالحات وسه قسمت دیگر بعدها به مرور زمان افزوده شده که عبارتند از: ملحقات دوم مفاتیح، ملحقات اول باقیات الصالحات، ملحقات دوم باقیات الصالحات.<ref>قمی، عباس، مفاتیح الجنان، ۱۳۸۷ش.</ref> | ||
[[پرونده:مفاتیح نوین.jpg|180px|بندانگشتی|[[مفاتیح نوین]]]] | ==منابع کتاب== | ||
برخی منابع که شیخ عباس قمی در تألیف مفاتیح الجنان از آنها استفاده کرده و در این کتاب نام برده است، به شرح زیر است: | |||
{{ستون-شروع|۴}} | |||
# [[اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات (کتاب)|اثبات الهداة]] نوشته [[شیخ حر عاملی]] | |||
# [[الاحتجاج]] نوشته [[احمد بن علی طبرسی]] | |||
# [[الاختیار من المصباح (کتاب)|الاختیار]] نوشته [[ابن باقی]] | |||
# [[اربعة ایام (کتاب)|اربعة ایام]] نوشته [[میرداماد]] | |||
# [[الازریة فی مدح النبی و الوصی و الآل(ع) (کتاب)|الأزریة]] مشهور به هائیه نوشته شیخ [[کاظم ازری]] | |||
# [[اعلام الوری باعلام الهدی (کتاب)|إعلام الوری]] نوشته [[فضل بن حسن طبرسی|شیخ طبرسی]] | |||
# [[الاقبال بالاعمال الحسنة فیما یعمل مرة فی السنة (کتاب)|الإقبال]] نوشته [[سید بن طاووس]] | |||
# [[امالی شیخ طوسی|الأمالی]] نوشته [[شیخ طوسی]] | |||
# [[الامان من اخطار الاسفار و الازمان (کتاب)|الأمان]] نوشته سید بن طاووس | |||
# [[بحار الانوار]] نوشته [[علامه مجلسی]] | |||
# [[بلد الامین (کتاب)|بلد الامین]] نوشته [[ابراهیم کفعمی|کفعمی]] | |||
{{پایان}} | |||
منابع دیگری را نیز شیخ عباس قمی در کتاب مفاتیح ذکر کرده است؛ ازجمله: [[تاریخ عالم آرای عباسی]] نوشته [[میرزا اسکندر بیگ منشی]]؛ [[تحفة الزائر (کتاب)|تحفة الزائر]] نوشته علامه مجلسی، [[تهذیب الاحکام]] شیخ طوسی؛ [[جامع الاخبار]] (نویسنده مجهول)؛ [[جمال الاسبوع بکمال العمل المشروع (کتاب)|جمال الاسبوع]] نوشته سید بن طاووس<ref>سلطانی، اشاره به پارهای از منابع مفاتیح الجنان، ۱۳۸۹ش، ص۴۵۹-۴۷۲.</ref>[[پرونده:مفاتیح نوین.jpg|180px|بندانگشتی|[[مفاتیح نوین]]]] | |||
== | == چاپ، نشر و ترجمه== | ||
[[شیخ عباس قمی]] مفاتیح را در سال [[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ق]] تألیف و آن را برای نخستین بار در [[مشهد]] منتشر کرد.<ref>طالعی، سالشمار حیات و آثار محدث قمی، ۱۳۸۹ش، ص۳۱.</ref> این کتاب را خوشنویسان بزرگی چون [[طاهر خوشنویس]]،<ref>قمی، مفاتیح الجنان، به خط طاهر خوشنویس، ۱۳۷۵ش.</ref> مصباحزاده،<ref>قمی، کلیات مفاتیح الجنان، خط عباس مصباحزاده، ۱۳۷۵ش.</ref> میرزا احمد زنجانی،<ref>قمی، مفاتیح الجنان، کاتب: احمد بن محمدحسین زنجانی، ۱۳۵۷ق.</ref> محمدرضا افشاری<ref>قمی، کلیات مفاتیحالجنان، خوشنویس افشاری، ۱۳۸۸ش.</ref> و دیگران با خط نسخ و نستعلیق نوشتهاند. | [[شیخ عباس قمی]] مفاتیح را در سال [[سال ۱۳۴۴ هجری قمری|۱۳۴۴ق]] تألیف و آن را برای نخستین بار در [[مشهد]] منتشر کرد.<ref>طالعی، سالشمار حیات و آثار محدث قمی، ۱۳۸۹ش، ص۳۱.</ref> این کتاب را خوشنویسان بزرگی چون [[طاهر خوشنویس]]،<ref>قمی، مفاتیح الجنان، به خط طاهر خوشنویس، ۱۳۷۵ش.</ref> مصباحزاده،<ref>قمی، کلیات مفاتیح الجنان، خط عباس مصباحزاده، ۱۳۷۵ش.</ref> میرزا احمد زنجانی،<ref>قمی، مفاتیح الجنان، کاتب: احمد بن محمدحسین زنجانی، ۱۳۵۷ق.</ref> محمدرضا افشاری<ref>قمی، کلیات مفاتیحالجنان، خوشنویس افشاری، ۱۳۸۸ش.</ref> و دیگران با خط نسخ و نستعلیق نوشتهاند. | ||
هم اکنون کتاب مفاتیح الجنان به صورت بیشمار با قطعها و شکلهای گوناگون منتشر میشود. به دلیل حجم بالای این کتاب، برخی ناشران دست به گزینش مطالب آن زده و آن را به صورت «منتخب مفاتیح» یا «گزیده مفاتیح» منتشر کردهاند.<ref>از جمله قمی، منتخب مفاتیح الجنان، ۱۳۸۵ش که به غیر از سورههای قرآن حدود ۴۰ دعا و زیارت مورد نیاز را گلچین و چاپ کرده است.</ref> | هم اکنون کتاب مفاتیح الجنان به صورت بیشمار با قطعها و شکلهای گوناگون منتشر میشود. به دلیل حجم بالای این کتاب، برخی ناشران دست به گزینش مطالب آن زده و آن را به صورت «منتخب مفاتیح» یا «گزیده مفاتیح» منتشر کردهاند.<ref>از جمله قمی، منتخب مفاتیح الجنان، ۱۳۸۵ش که به غیر از سورههای قرآن حدود ۴۰ دعا و زیارت مورد نیاز را گلچین و چاپ کرده است.</ref> | ||
== ترجمهها== | === ترجمهها === | ||
توضیحاتی که شیخ عباس قمی ابتدای هر دعا یا زیارت یا اعمال آورده، به زبان فارسی است. اما متن دعاها و زیارتها که به عربی است توسط برخی از مترجمان به فارسی ترجمه شدهاند. معروفترین و رایجترین ترجمه فارسی مفاتیح، ترجمه [[مهدی الهی قمشهای]] است. ترجمههای دیگری نیز توسط [[سید هاشم رسولی محلاتی]]<ref>قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ترجمه کامل فارسی متن و حاشیه سید هاشم رسولی محلاتی، ش۱۳۷۵.</ref> و [[حسین استادولی]]<ref>قنبری، «معرفی ترجمه نهج البلاغه»</ref>[[محمدباقر کمرهای]] و دیگران منتشر شده است. | توضیحاتی که شیخ عباس قمی ابتدای هر دعا یا زیارت یا اعمال آورده، به زبان فارسی است. اما متن دعاها و زیارتها که به عربی است توسط برخی از مترجمان به فارسی ترجمه شدهاند. معروفترین و رایجترین ترجمه فارسی مفاتیح، ترجمه [[مهدی الهی قمشهای]] است. ترجمههای دیگری نیز توسط [[سید هاشم رسولی محلاتی]]<ref>قمی، کلیات مفاتیح الجنان، ترجمه کامل فارسی متن و حاشیه سید هاشم رسولی محلاتی، ش۱۳۷۵.</ref> و [[حسین استادولی]]<ref>قنبری، «معرفی ترجمه نهج البلاغه»</ref>[[محمدباقر کمرهای]] و دیگران منتشر شده است. | ||