Automoderated users، confirmed، movedable، protected، مدیران، templateeditor
۶٬۸۴۱
ویرایش
ابراهیم لکهنوی: تفاوت میان نسخه‌ها
ویرایش
جز (←زندگی نامه) |
(ویرایش) |
||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
'''ابراهیم بن محمدتقی بن حسین بن دلدار علی نقوی نصیرآبادی''' ([[سال ۱۲۵۹ هجری قمری|۱۲۵۹]]-[[سال ۱۳۰۷ هجری قمری|۱۳۰۷]]ق /۱۸۴۳-۱۸۹۰م)، مشهور به '''ابراهیم لَکهنَوی'''، [[فقیه]] و [[تفسیر|مفسر]] [[شیعه|شیعی]] در [[قرن سیزدهم]] قمری در [[هندوستان]]. وی از [[میرزای شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، شیخ علی فرزند [[صاحب جواهر]]، [[حبیب الله رشتی|میرزا حبیب الله رشتی]] | '''ابراهیم بن محمدتقی بن حسین بن دلدار علی نقوی نصیرآبادی''' ([[سال ۱۲۵۹ هجری قمری|۱۲۵۹]]-[[سال ۱۳۰۷ هجری قمری|۱۳۰۷]]ق /۱۸۴۳-۱۸۹۰م)، مشهور به '''ابراهیم لَکهنَوی'''، [[فقیه]] و [[تفسیر|مفسر]] [[شیعه|شیعی]] در [[قرن سیزدهم]] قمری در [[هندوستان]]. وی از [[میرزای شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، شیخ علی فرزند [[صاحب جواهر]]، [[حبیب الله رشتی|میرزا حبیب الله رشتی]] و دیگران اجازه روایت داشت. وی مورد احترام آخرین حاکم شیعی لکنهو بود. همچنین نقل شده که [[ناصرالدین شاه]] [[قاجار]] و حتی ملکه [[بریتانیا]] به دیده احترام به او می‌نگریسته‌اند. مقاومت او در مقابل فرمان «حذف شهادت به [[ولایت]] [[امام علی(ع)]] در [[اذان]]»، و نامه‌اش به ملکه بریتانیا، مهمترین سبب لغو این فرمان در لکهنو بود. | ||
وی مورد احترام آخرین حاکم شیعی لکنهو بود. همچنین نقل شده که [[ناصرالدین شاه]] [[قاجار]] و حتی ملکه [[بریتانیا]] به دیده احترام به او می‌نگریسته‌اند. مقاومت او در مقابل فرمان «حذف شهادت به [[ولایت]] [[امام علی(ع)]] در [[اذان]]»، و نامه‌اش به ملکه بریتانیا، مهمترین سبب لغو این فرمان در لکهنو بود. | |||
== زندگی نامه == | == زندگی نامه == | ||
ابراهیم لکهنوی در لکهنوی [[هندوستان]] زاده شد و در همان جا رشد یافت و به تحصیل علم پرداخت.<ref>آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعه، ص۱۰</ref> [[صرف]] و [[نحو]] و [[منطق]] و بیان را نزد [[مولی کمال الدّین موهانی]] و [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] را | ابراهیم لکهنوی در لکهنوی [[هندوستان]] زاده شد و در همان جا رشد یافت و به تحصیل علم پرداخت.<ref>آقابزرگ، طبقات اعلام الشیعه، ص۱۰</ref> [[صرف]] و [[نحو]] و [[منطق]] و بیان را نزد [[مولی کمال الدّین موهانی]] و [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] را نزد پدرش خواند. | ||
پس از درگذشت پدرش که از عالمان و فقیهان شیعی بود، عهده‌دار امور شرعی و دینی شیعیان لکهنو شده و از طرف سلطان واحد علی شاه، آخرین سلطان شیعه لکهنو، به «سید العلماء» ملقب گردید.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۰.</ref> | پس از درگذشت پدرش که از عالمان و فقیهان شیعی بود، عهده‌دار امور شرعی و دینی شیعیان لکهنو شده و از طرف سلطان واحد علی شاه، آخرین سلطان شیعه لکهنو، به «سید العلماء» ملقب گردید.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، ص۲۳۰.</ref> | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۱: | ||
== سفرها == | == سفرها == | ||
در ۱۲۸۹ق / ۱۸۷۲م به | در ۱۲۸۹ق / ۱۸۷۲م به سفر [[حج]] رفت. در ۱۲۹۱ق برای زیارت [[عتبات]] به [[عراق]] سفر کرد.<ref>صدر الافاضل، مرتضی حسین، مطلع الانوار، ص۴۷۸</ref> در ۱۳۰۶ق /۱۸۸۸م به قصد زیارت مرقد [[امام رضا(ع)]] سفری به ایران کرد و در [[آستانه حضرت عبدالعظیم]] در شهر ری مورد استقبال علما و امرا قرار گرفت. او همچنین با [[ناصرالدین شاه]] دیدار کرد<ref>صدر الافاضل، مطلع الانوار، ص۴۷۸</ref> و شاه به قصد تکریم، او را «حجة الاسلام» لقب داد.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵</ref> | ||
== اساتید == | == اساتید == | ||
در عتبات از فقیهان بنام شیعی مانند [[میرزای شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، | در عتبات از فقیهان بنام شیعی مانند [[میرزای شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، شیخ محمد طه نجف نجفی، [[سیدمیرزا محمدحسین شهرستانی]]، شیخ علی فرزند [[صاحب جواهر]]، [[حبیب الله رشتی|میرزا حبیب الله رشتی]]، [[مولا لطف الله مازندرانی]]، [[شیخ محمدحسن آل یاسین کاظمی]]، [[فاضل ایروانی]]، [[شیخ محمدحسین کاظمی]]، [[شیخ حسن ابن الشیخ]]، [[اسدالله کاظمی]]، [[شیخ زین العابدین مازندرانی]] و [[سید ابوالقاسم طباطبائی]] (حجه الاسلام) اجازه روایت یافت.<ref>امین، اعیان الشیعه، جلد ۲، ص۲۰۵؛ مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۶، صص۲۳۰-۲۳۱.</ref> | ||
== آثار == | == آثار == | ||