آیات الاحکام: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره تعداد آیات الاحکام نظرها مختلف است. در برخی از روایات آمده است، یک‌چهارم [[قرآن]] به احکام شرعی می‌پردازد<ref>«نَزَلَ الْقُرْآنُ أَرْبَعَةَ أَرْبَاعٍ رُبُعٌ فِينَا وَ رُبُعٌ فِي عَدُوِّنَا وَ رُبُعٌ سُنَنٌ وَ أَمْثَالٌ وَ رُبُعٌ فَرَائِضُ وَ أَحْكَام‏» (کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲۸.</ref> و در برخی دیگر گفته شده یک‌سوم آیات چنین‌اند.<ref>«نَزَلَ الْقُرْآنُ أَثْلَاثاً ثُلُثٌ فِينَا وَ فِي عَدُوِّنَا وَ ثُلُثٌ سُنَنٌ وَ أَمْثَالٌ وَ ثُلُثٌ فَرَائِضُ وَ أَحْكَام‏» (کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۶۲۸).</ref> در میان فقهای شیعه معروف است که آیات الاحکام، پانصد آیه هستند (حدود یک‌سیزدهم آیات قرآن). در عین حال گفته شده است در این باره عدد دقیقی را نمی‌توان بیان کرد؛ چراکه ممکن است [[مجتهد|فقیهی]]، از یک آیه، حکمی استخراج کند و دیگری خیر.<ref>ایروانی، دروس تمهیدیه فی تفسیر آیات الاحکام، ج۱، ص۱۹.</ref> احتمال داده شده است اولین کسی که عدد پانصد را بیان کرد، [[مقاتل بن سلیمان]] (۱۵۰ق) باشد.<ref>صادقی فدکی، «پنج دیدگاه مطرح درباره تعداد آیات الاحکام قرآن کریم»، ص۴۰.</ref> گفتنی است طولانی‌ترین آیه در میان آیات الاحکام، طولانی‌ترین آیه قرآن نیز است. این آیه که آیه ۲۸۲ سوره بقره است، به [[آیه دین|آیه دَین]] مشهور است.