پرش به محتوا

اصل استصحاب: تفاوت میان نسخه‌ها

۴۶۲ بایت اضافه‌شده ،  ‏۹ آوریل ۲۰۱۴
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourrezaei
جزبدون خلاصۀ ویرایش
imported>Pourrezaei
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اِسْتِصْحاب '''، از اصطلاحات معروف در علم [[اصول فقه]] است.استصحاب اصل عملی است كه هم در شبهات حُكمیه جاری است وهم در شبهات موضوعیه بدین معنی كه هم فقیه در صورت نیافتن آیه یا روایتی معتبر در یك مسئله فقهی بر اساس شروط خاصی به قاعده استصحاب رجوع میكند و هم مقلد در موارد شك در موضوعات خارجی (نه در موارد شك در حكم )این قاعده را جاری میكند.
'''اِسْتِصْحاب '''، از اصطلاحات معروف در علم [[اصول فقه]] است.استصحاب اصل عملی است كه هم در شبهات حُكمیه جاری است وهم در شبهات موضوعیه بدین معنی كه هم فقیه در صورت نیافتن آیه یا روایتی معتبر در یك مسئله فقهی بر اساس شروط خاصی به قاعده استصحاب رجوع میكند و هم مقلد در موارد شك در موضوعات خارجی (نه در موارد شك در حكم )این قاعده را جاری میكند.


به عنوان مثال اگر یقین داریم لباس ما قبلا پاک بوده ولی الان شک داریم که آیا نجش شده است یا خیر، مطابق قاعدۀ استصحاب، حالت یقین سابق که پاکی لباس بوده را تا زمان حال (که شک داریم) می‌کشانیم و به شک خود اعتنا نمی‌کنیم. با این حساب می‌توان با این لباس مثلا نماز خواند.
استصحاب زمانی کاربرد دارد که ما در مورد وضعیت فعلی چیزی تردید و در مورد وضعیت سابق آن یقین داشته باشیم. به این ترتیب فرض را بر بقای حالت سابق می‌گذاریم، مگر آنکه خلافش ثابت گردد. برای مثال هرگاه از زنده بودن یا مرگ سربازی که به جنگ رفته تردید داریم، فرض را بر زنده بودنش می‌گذاریم که تا چندی پیش به آن یقین داشته‌ایم یا اگر یقین داریم لباس ما قبلا پاک بوده ولی الان شک داریم که آیا نجش شده است یا خیر، مطابق قاعدۀ استصحاب، حالت یقین سابق که پاکی لباس بوده را تا زمان حال (که شک داریم) می‌کشانیم و به شک خود اعتنا نمی‌کنیم.


== معنای لغوی ==
== معنای لغوی ==
کاربر ناشناس