confirmed، templateeditor
۱۲٬۳۱۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
# سفر از حق به سوی خلق با حق (سیر در کیفیت صدور کثرت از وحدت یا مشاهده مراتب مخلوقات از عالی تا نازل)، | # سفر از حق به سوی خلق با حق (سیر در کیفیت صدور کثرت از وحدت یا مشاهده مراتب مخلوقات از عالی تا نازل)، | ||
# سفر در خلق با حق(سیر در کثرت مخلوقات، از آن رو که وحدت حق در آنها مندرج است و مشاهدۀ کیفیت بازگشت خلق به حق).<ref>صدرالدین شیرازی، اسفار، ج۱، ص۱۳؛ برای تعبیرهای مختلف از سفرهای چهارگانه، نک: ابن عربی، الفتوحات المکیة، ج۷، صص۱۱۷، ۱۲۵؛ آملی، المقدمات من کتاب نص النصوص، ص۲۶۸؛ کاشانی، اصطلاحات الصوفیة، ص۸۷؛ نیز نک: مرکزی، ج۹، ص۱۰۱۳: رسالهای با عنوان الاسفار الاربعة از شمس الدین محمد خفری. </ref>براین اساس ملا صدرا نام کتابش را «الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية» گذاشت. <ref>صدرالدین شیرازی، اسفار، ج۱، ص۱۳.</ref>{{یادداشت|فرتبت كتابي هذا طبق حركاتهم في الأنوار و الآثار على أربعه أسفار و سميته بالحكمة المتعالية في الأسفار العقلية}} | # سفر در خلق با حق(سیر در کثرت مخلوقات، از آن رو که وحدت حق در آنها مندرج است و مشاهدۀ کیفیت بازگشت خلق به حق).<ref>صدرالدین شیرازی، اسفار، ج۱، ص۱۳؛ برای تعبیرهای مختلف از سفرهای چهارگانه، نک: ابن عربی، الفتوحات المکیة، ج۷، صص۱۱۷، ۱۲۵؛ آملی، المقدمات من کتاب نص النصوص، ص۲۶۸؛ کاشانی، اصطلاحات الصوفیة، ص۸۷؛ نیز نک: مرکزی، ج۹، ص۱۰۱۳: رسالهای با عنوان الاسفار الاربعة از شمس الدین محمد خفری. </ref>براین اساس ملا صدرا نام کتابش را «الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية» گذاشت. <ref>صدرالدین شیرازی، اسفار، ج۱، ص۱۳.</ref>{{یادداشت|فرتبت كتابي هذا طبق حركاتهم في الأنوار و الآثار على أربعه أسفار و سميته بالحكمة المتعالية في الأسفار العقلية}} | ||
پیش از ملاصدرا، عبارت الحکمة المتعالیة در کتاب الاشارات و التنبیهات ابنسینا بهکار گرفته شده است.<ref>ابنسینا، الاشارات و التنبیهات،۱۴۲۳ق، ص۳۷۵.</ref> برخی معتقدند این عبارت برای اولین بار در کتاب اشارات آمده و ابنسینا واضع آن است.<ref>ابنسینا، الاشارات و التنبیهات،۱۴۲۳ق، مقدمه تحقیق، ص۱۲.</ref> | پیش از ملاصدرا، عبارت الحکمة المتعالیة در [[الاشارات و التنبیهات (کتاب)|کتاب الاشارات و التنبیهات]] ابنسینا بهکار گرفته شده است.<ref>ابنسینا، الاشارات و التنبیهات،۱۴۲۳ق، ص۳۷۵.</ref> برخی معتقدند این عبارت برای اولین بار در کتاب اشارات آمده و ابنسینا واضع آن است.<ref>ابنسینا، الاشارات و التنبیهات،۱۴۲۳ق، مقدمه تحقیق، ص۱۲.</ref> | ||
==بخش های کتاب== | ==بخش های کتاب== |