پرش به محتوا

عبدالله بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۷۶: خط ۷۶:


===بارگاه عبدالله===
===بارگاه عبدالله===
به نقل منابع تاریخی، قبر عبد اللَّه، همراه شماری قبر دیگر در محلی در مدینه مشهور به‌دار النابغة بوده است که اکنون در توسعه غربی مسجد، داخل مسجد شده است. بیشتر پژوهشگران در این که او در مدینه درگذشته تردید نکرده‌اند و آنگونه که شهرت یافته، قبر او در محلّی بوده که بعدها به‌دار النابغة شهرت یافته است. از این محل، عکسهایی بر جای مانده و در حال حاضر، در مسجد النبی(ص) قرار دارد. نایب الصدر شیرازی در سال ۱۳۰۵ از این محل دیدن کرده<ref>نک: سفرنامه، ص۲۳۲.</ref> و اشعار ترکی که در آنجا نوشته شده بوده، در کتابش آورده است. بر اساس این اشعار، قبر در گنبد و بارگاهی بوده که در سال ۱۲۴۵ ق. ساخته شده است.<ref>جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص: ۳۵۲.</ref> به نقل منابع کهن نیز مکان دفن عبدالله تبدیل به مسجد شده و طبق روایات پیامبر اکرم(ص) در آنجا نماز خوانده و قبر پدر خویش را زیارت نموده است.<ref>تاریخ المدینة ابن شبه، ج۱، ص۱۱۷-۱۱۶؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۷۶</ref>ابراهیم پاشا رفعت مصری در کتاب خود تصریح کرده که قبر در کنار بقیع بوده و ضریح داشته است.<ref>مرآت الحرمین، ج۱، ص۴۲۷</ref>
به نقل منابع تاریخی، قبر عبداللَّه، همراه شماری قبر دیگر در محلی در مدینه مشهور به‌دار النابغة بوده است که اکنون در توسعه غربی مسجد، داخل مسجد شده است. بیشتر پژوهشگران در این که او در مدینه درگذشته تردید نکرده‌اند و آنگونه که شهرت یافته، قبر او در محلّی بوده که بعدها به‌دار النابغة شهرت یافته است. از این محل، عکسهایی بر جای مانده و در حال حاضر، در مسجد النبی(ص) قرار دارد. نایب الصدر شیرازی در سال ۱۳۰۵ از این محل دیدن کرده<ref>نک: سفرنامه، ص۲۳۲.</ref> و اشعار ترکی که در آنجا نوشته شده بوده، در کتابش آورده است. بر اساس این اشعار، قبر در گنبد و بارگاهی بوده که در سال ۱۲۴۵ ق. ساخته شده است.<ref>جعفریان، آثار اسلامی مکه و مدینه، ص: ۳۵۲.</ref> به نقل منابع کهن نیز مکان دفن عبدالله تبدیل به مسجد شده و طبق روایات پیامبر اکرم(ص) در آنجا نماز خوانده و قبر پدر خویش را زیارت نموده است.<ref>تاریخ المدینة ابن شبه، ج۱، ص۱۱۷-۱۱۶؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۷۶</ref>ابراهیم پاشا رفعت مصری در کتاب خود تصریح کرده که قبر در کنار بقیع بوده و ضریح داشته است.<ref>مرآت الحرمین، ج۱، ص۴۲۷</ref>


جز نایب الصدر شیرازی، از نویسندگان فارسی زبان، فرهاد میرزا<ref>سفرنامه، ص۱۵۲</ref>  و سید اسماعیل مرندی<ref>توصیف مدینه، فصلنامه میقات حج، شماره ۵، ص۱۱۷</ref> و شماری دیگر از سفرنامه نویسان، بارگاه عبدالله را یکی از بارگاههای مدینه معرّفی نموده‌اند. با اینکه وهابی‌ان پس از تسلّط، همه بقعه‌های موجود در بقیع و خارج بقیع را تخریب نمودند امّا ساختمان بقعه عبدالله تا سال ۱۳۵۵ش همچنان باقی بوده است.{{مدرک}}
جز نایب الصدر شیرازی، از نویسندگان فارسی زبان، فرهاد میرزا<ref>سفرنامه، ص۱۵۲</ref>  و سید اسماعیل مرندی<ref>توصیف مدینه، فصلنامه میقات حج، شماره ۵، ص۱۱۷</ref> و شماری دیگر از سفرنامه نویسان، بارگاه عبدالله را یکی از بارگاههای مدینه معرّفی نموده‌اند. با اینکه وهابی‌ان پس از تسلّط، همه بقعه‌های موجود در بقیع و خارج بقیع را تخریب نمودند امّا ساختمان بقعه عبدالله تا سال ۱۳۵۵ش همچنان باقی بوده است.{{مدرک}}
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۰۰

ویرایش