کاربر ناشناس
عبدالله بن عبدالمطلب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani |
imported>Shakeri بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
===بارگاه عبدالله و تخریب آن=== | ===بارگاه عبدالله و تخریب آن=== | ||
«عبداللّه» پدر [[رسول خدا]] در ۲۵ سالگی، در [[یثرب]] نزد دایی‌های پدرش در طایفۀ «بنی النجّار» در خانه‌ای معروف به «دار النابغه» وفات کرد (و نیز در همانجا دفن شد).<ref>ابن اثیر، ''الکامل فی التاریخ''، ج۲، ص۱۰.</ref> | «عبداللّه» پدر [[رسول خدا]] در ۲۵ سالگی، در [[یثرب]] نزد دایی‌های پدرش در طایفۀ «بنی النجّار» در خانه‌ای معروف به «دار النابغه» وفات کرد (و نیز در همانجا دفن شد).<ref>ابن اثیر، ''الکامل فی التاریخ''، ج۲، ص۱۰.</ref> | ||
این مکان بعدها تبدیل به مسجد شده و برطبق روایات پیامبر | این مکان بعدها تبدیل به مسجد شده و برطبق روایات پیامبر اکرم در آنجا نماز خوانده و قبر پدر خویش را زیارت نموده اند.<ref>تاریخ المدینة ابن شبه، ج۱، ص۱۱۷-۱۱۶؛ تاریخ طبری، ج۲، ص۷۶</ref> | ||
در قرن دهم، در مسجد برای مقبره عبدالله بقعه‌ای نسبتاً رفیع و بنایی وسیع به وسیله بعضی از سلاطین عثمانی ساخته شد و ضریحی بر روی قبر وی نصب و محرابی در کنار همان ضریح ایجاد گردید و این بقعه تا روی کار آمدن وهابیان یکی از امکنه و بقاع مورد توجّه برای زائرین در مدینه به شمار می‌آمد. | در قرن دهم، در مسجد برای مقبره عبدالله بقعه‌ای نسبتاً رفیع و بنایی وسیع به وسیله بعضی از سلاطین عثمانی ساخته شد و ضریحی بر روی قبر وی نصب و محرابی در کنار همان ضریح ایجاد گردید و این بقعه تا روی کار آمدن وهابیان یکی از امکنه و بقاع مورد توجّه برای زائرین در مدینه به شمار می‌آمد. | ||
ابراهیم پاشا رفعت مصری می‌نویسد: «من الأضرحة الّتی فی خارج البقیع، ضریح لعبدالله بن عبدالمطلّب والد النبی...»؛ از ضریح‌هایی که در خارج | ابراهیم پاشا رفعت مصری می‌نویسد: «من الأضرحة الّتی فی خارج البقیع، ضریح لعبدالله بن عبدالمطلّب والد النبی...»؛ از ضریح‌هایی که در خارج بقیع قرار دارد ضریح عبدالله بن عبدالمطلب پدر پیامبر است».<ref>مرآت الحرمین، ج۱، ص۴۲۷</ref> | ||
از نویسندگان فارسی زبان فرهاد میرزا<ref>سفرنامه، ص۱۵۲</ref> نایب الصدر شیرازی<ref> سفرنامه، ص۲۳۲</ref> و سید اسماعیل مرندی<ref>توصیف مدینه، فصلنامه میقات حج، شماره ۵، ص۱۱۷</ref> و تعدادی دیگر از سفرنامه نویسان، بقعه عبدالله را یکی از بقاع در مدینه معرّفی نموده‌اند. | از نویسندگان فارسی زبان فرهاد میرزا<ref>سفرنامه، ص۱۵۲</ref> نایب الصدر شیرازی<ref> سفرنامه، ص۲۳۲</ref> و سید اسماعیل مرندی<ref>توصیف مدینه، فصلنامه میقات حج، شماره ۵، ص۱۱۷</ref> و تعدادی دیگر از سفرنامه نویسان، بقعه عبدالله را یکی از بقاع در مدینه معرّفی نموده‌اند. | ||