انتظار فرج: تفاوت میان نسخه‌ها
←دیدگاه غیر مسلمانان
جز (تمیزکاری) |
|||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==دیدگاه غیر مسلمانان== | ==دیدگاه غیر مسلمانان== | ||
[[ایمان]] به ظهور مُنجی بشریت و انتظار آمدن او و برپاییِ عدالت، مختص [[دین اسلام]] نیست، بلکه در بسیاری از ملت‌ها و پیروان ادیان دیگر به چشم می‌خورد.<ref>شاکری زواردهی، منجی در ادیان، ۱۳۸۷ش، ص۷.</ref> در بین ادیان مختلف، کسانی به عنوان [[منجی]] شناخته می‌شوند؛ از جمله: در [[یهود]]: ماشیح (واژه عبری مسیح)<ref>شاکری زواردهی، منجی در ادیان، ۱۳۸۷ش، ص۳۶.</ref> که مصداق آن را [[عزیر|عُزَیر]] یا منحاس بن عازر بن هارون و یا [[داوود]] دانسته‌اند،<ref>کتاب مزامیر، مزمور ۱۸، بندهای ۴۹ و ۵۰.</ref> در [[مسیحیت]]: [[عیسی(ع)]]،<ref>شاکری زواردهی، منجی در ادیان، ۱۳۸۷ش، ص۶۹.</ref> در [[زردشت]]: سوشیانت،<ref>مینوی خرد، ترجمه تفضلی، ۱۳۸۰ش، پرسش ۱، بند ۹۵.</ref> در بین هندوها: ویشنو<ref>شاکری زواردهی، منجی در ادیان، ۱۳۸۷ش، ص۲۳۵.</ref> و بین بودائیان: میتریه.<ref>شاکری زواردهی، منجی در ادیان، ۱۳۸۷ش، ص۲۴۶.</ref><br> | [[ایمان]] به ظهور مُنجی بشریت و انتظار آمدن او و برپاییِ عدالت، مختص [[دین اسلام]] نیست، بلکه در بسیاری از ملت‌ها و پیروان ادیان دیگر به چشم می‌خورد.<ref>شاکری زواردهی، منجی در ادیان، ۱۳۸۷ش، ص۷.</ref> در بین ادیان مختلف، کسانی به عنوان [[منجی]] شناخته می‌شوند؛ از جمله: در [[یهود]]: ماشیح (واژه عبری مسیح)<ref>شاکری زواردهی، منجی در ادیان، ۱۳۸۷ش، ص۳۶.</ref> که مصداق آن را [[عزیر|عُزَیر]] یا منحاس بن عازر بن هارون و یا [[داوود (پیامبر)| داوود]] دانسته‌اند،<ref>کتاب مزامیر، مزمور ۱۸، بندهای ۴۹ و ۵۰.</ref> در [[مسیحیت]]: [[عیسی(ع)]]،<ref>شاکری زواردهی، منجی در ادیان، ۱۳۸۷ش، ص۶۹.</ref> در [[زردشت]]: سوشیانت،<ref>مینوی خرد، ترجمه تفضلی، ۱۳۸۰ش، پرسش ۱، بند ۹۵.</ref> در بین هندوها: ویشنو<ref>شاکری زواردهی، منجی در ادیان، ۱۳۸۷ش، ص۲۳۵.</ref> و بین بودائیان: میتریه.<ref>شاکری زواردهی، منجی در ادیان، ۱۳۸۷ش، ص۲۴۶.</ref><br> | ||
گفته می‌شود، اعتقاد مارکسیست‌ها نسبت به انتظار، مانند انتظاری است که مسیحیان به آن معتقدند.<ref>آصفی، محمد مهدی، انتظار پویا، ۱۳۸۴ش، ص۱۷.</ref> | گفته می‌شود، اعتقاد مارکسیست‌ها نسبت به انتظار، مانند انتظاری است که مسیحیان به آن معتقدند.<ref>آصفی، محمد مهدی، انتظار پویا، ۱۳۸۴ش، ص۱۷.</ref> | ||