انتظار فرج: تفاوت میان نسخه‌ها

انتظارِ [[مهدی|مهدی(ع)]] اختصاص به [[شیعه]] ندارد. در کتب روایی [[اهل سنت]] [[حدیث|احادیثی]] نقل شده است که [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] وعده به آمدن مردی از [[اهل بیت]]، از فرزندان [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|حضرت زهرا(س)]] داده است، که جهان را از عدل و داد پُر خواهد کرد.<ref>ابی داود، سنن ابی داود، (کتاب المهدی) ج۴ ، ص۱۰، ح ۴۲۸۴.</ref> ابن ماجه به نقل از پیامبر می‌نویسد: مهدی از ماست و خداوند در یک شب امرش را مُهیّا خواهد کرد.<ref>ابن ماجه، سنن ابن ماجه، دار إحیاء الکتب العربیة، ج۲، ص۱۳۶۷ - کتاب الفتن، باب خروج المهدی، ح ۴۰۸۵.</ref> ترمذی و سیوطی نیز در کتابهای خود حدیثی آورده‌اند که رسول خدا(ص) بهترین [[عبادت]]<nowiki/>ها را انتظار فرج دانسته است.<ref> الترمذی، سنن الترمذی، ۱۳۹۵ق، ج۵، ص۵۶۵، ح۳۵۷۱؛ سیوطی، الدر المنثور، ۱۴۰۴ق، ج۲، ص۱۵۰.</ref><br>

# انتظاری که سازنده، تعهّدآور و تحرّک‌‏بخش است‏.<ref>مطهری، مجموعه آثار شهید مطهری، ۱۳۹۰ش، ص۴۰۶.</ref> به گفته [[محمدرضا مظفر]] از عالمان شیعه، معنای انتظار این نیست که [[مسلمان|مسلمانان]] در وظایف دینی خود از قبیل یاری حقّ، [[جهاد]] و [[امر به معروف و نهی از منکر]]، فروگذاری کنند، به امیدی که مُنجی بیاید و کارها را درست کند، بلکه هر مسلمانی باید خود را به انجام دستورهای اسلام مکلّف بداند.<ref>مظفر، عقاید الامامیة، ص۱۱۸.</ref> شهید مطهری نیز معتقد است در روایات ظهور، سخن از گروهی است که به محض ظهور حضرت مهدی(عج)، به ایشان می پیوندد. بدیهی است که این گروه، یک دفعه ایجاد نمی‌شود، بلکه با وجود رواج ظلم و فساد در جامعه، زمینه‌‏هایی وجود داشته که چنین گروهی پرورش یافته است.<ref>مطهری، مجموعه آثار شهید مطهری، 1390ش، ص۴۳۹.</ref>